Cultuurcentrum Mechelen is dezer dagen volledig in de ban van de Master of Suspense!

In de film Double Take van Johan Grimonprez wordt Hitch vermoord... nog tot en met 13 december te zien samen met de film Nostalgia (Pieter Geenen), nek aan nek, onder de naam "Shot By Both Sides" in de Garage. Op 2 december is er de interessante lezing "About Hitchcock", door Professor Nándor Bokor, ook in De Garage. Maar het sidderen en beven begon al afgelopen zaterdag 14 november met "Dial CCM for Murder"!

De houten lamellen kraakten, voetstappen in de donkere kerk, een schaduw op de gaanderij, een schot. Het zweet parelde ieders  voorhoofd, de handen voelden klam aan, een siddering trok door je rug en dan … Maar,  ik heb het overleefd... Gelukkig! En, daarom breng ik ook graag verslag uit van deze enge maar fijne avond...

Bij het binnenkomen van het CC wandelde je door een reusachtig rookgordijn en stond je oog in een oog met een bebloedde telefoon. Eek! Zou ik wel blijven, of vluchten? "Dapper blijven, Mark!"  Toch maar gebleven dus en me laten onderdompelen in het spannende jaren '50-sfeertje, ook stevig geïnjecteerd met zwoele nachtclub jazz... maar ik zag ook die enge Birds... en volgens mij stond Hitch ergens om het hoekje in zijn vuistje te lachen ...

't Werd een avond vol spanning. Je kon kijken naar 'Double Take', alsook de beruchte Hitchcockserie "Alfred Hitcock Presents". En er was de film "The Wrong Man" (1956), het echt gebeurde verhaal van een onterecht beschuldigde jazzmuzikant. 

En er was ook heel erg veel aanstekelijke, dwingende... muziek!

 In het auditorium was het eerst genieten van The Valerie Solanas: eigenzinnig jazzy surfpop, of is het poppy jazz zwanger van overvloedige broeierige sfeer. Je waande je soms in een Hitchcockfilm, dan weer leek het of Quentin Tarantino in de zaal was... De knappe muziek van The Valerie Solanas, met als instrumentarium gitaar, (contra-)bas, dwarsfluit, drums, blazers en zang, deed met momenten denken aan Fank Zappa - in zijn "make a jazz noise"- en "jazz from hell"-periode, dan weer Soul Coughing, en ook - maar daar had vooral de stem veel mee te maken - Cake. De zanger/dwarsfluitist leek goed naar die andere band die deze combinatie in huis heeft, gekeken te hebben: jawel; Jethro Tull. Net als Ian Anderson speelde ie regelmatig dwarsfluit, staande op één been (wel niet gehuld in middeleeuwse Schotse klederdracht zoals Anderson). Een toeval, of gewilde knipoog?
Het was een zeer aangename kennismaking met deze The Valerie Solanas...

En toen was het tijd voor "Music to be Murdered by"! De mysterieuze Ir. Vendermeulen beroerde de theremin, "het vreemde elektronische toestel dat het geluid van The  Beach Boys en de misdaad- en science fiction films uit de jaren 50 en 60 zo'n typisch karakter geeft", zo las ik op de webstek van het Cultuurcentrum. Apart was het alleszins. Scary too!
Terwijl spannende moordscenes uit verschillende Hitchcockfilms geprojecteerd werden, deed Verndermeulen zijn ding met de theremin en uit krakende vinylplaten sprak Hitch tot ons: "Have you been murdered yet?". Om niet helemaal in paniek te raken en kalm te blijven, dronken we er een sterke Martini bij...

No rest for the wicked. Meteen na de vreemde en bevreemende Ir. Vendermeulen was het tijd voor West Hell 5. We zaten plots midden in de jaren '50 en '60 en werden overdonderd door geweldadige muzikale sci-fi-jazz- blues-  rhythm & blues- en rockabillysalvo's! Wow. Swingend, sfeervol, en apart.  het vijftal beroerde hammondorgel, saxofoon (herkende je hem: jawel; Ir. Vendermeulen), bas, gitaar en drum en smeet zich tenvolle. Met spannende muziek als gevolg. We werden getrakteerd op bekende en minder bekende soundracks, of muziek die er door geïnspireerd was. 007 kwam langs, ook The Pink Panther en Mission Impossible. maar ook zaken zoals "Les Cornichons" en "Lagia Diavolo". Die vette Saxofoonsound deed het hem vooral bij mij... en ook dat orgeltje!! The Mod Jazz van West Hell 5: just say Yes!  't was super!

En daarmee was het nog niet gedaan natuurlijk. The Scopi-Tonics namen vanaf dan over om beroep doen op elkeens dancin' feet. Het Amsterdamse veejay- en deejayduo dook in de fabulous 50’s & 60’s en gebruikte daarbij origineel vinyl- en beeldmateriaal.

En ook in de gezellige bar was het goed om toeven... tot hoe laat het feestje precies duurde in het Cultuurcentrum wéét ik niet exact, maar toen ik vertrok, ietsje voor 1 uur, was het alleszins nog lang niet gedaan...

Het was een méér dan geslaagde avond. Ook nu weer geldt: de afwezigen hadden ongelijk. Maar misschien durfden ze niet?

Maar, Hitchcock- en Suspensefans, opgelet: voorbij is het allerminst. Bezoek dus zeker ook 'Shot By Both Sides' in 'De Garage', nog tot 13 december - info op de webstek van het Cultuurcentrum en, niet vergeten, de (gratis) lezing: 'About Hitchcock' op 2 december...

Als je durft.. that is!

O ja.
'Dial CCM For Murder' was een Full House-event: een hele avond rond één centraal thema, binnenkort komt er een Full House, getiteld: "Ne Vuilen Avond". Je hebt wellicht voldoende fantasie om in te vullen waaromtrent het die avond zou kunnen gaan...
Tot.. dan?

Verslagje: Markec
Foto's: (c) Joren Van Utterbeeck.