"Welkom op deze Vlaams-Portugese avond", klonk het uit de mond van een bijzonder spraakzame en montere Raymond van het Groenewoud, toen hij en Fernando Lameirinhas, samen met Ben Faes (staande bas) en Gwen Cressens (bandoleon, accordeon) ten tonele verschenen. Eigenlijk 'Quatro Trovadores' dus...

Het werd een avond zwanger van schoonheid, weemoed, jazzy, latijnse donkere sferen maar ook - af ten toe - opzwepende ritmes. En ja, er mocht ook al eens gelachen worden.

Twee troubadours met elk hun verhaal, elk hun eigen stem, elk hun eigen stijl. De ene op gitaar en piano, de ander op voornamelijk Spaanse gitaar, geruggesteund door een uitstekende bas en accoredeon/ bandoleon...

Het werkte!

Raymond besloot de avond in te zetten met... een 'Ochtendlied'. En waarom ook niet. Het nummer zette wel meteen de toon voor de rest van het erg sfeervolle optreden. En daarna mocht hij verkondigen "Keineig verliefd op haar" (Sigrid?) te zijn.  Daarna was het de beurt om Fernando Lameirinhas aan het woord te laten, met "Poëta".  Fernando motiveerde: 'we zijn beiden toch ook een beejte poeëten, niet?". Ja, hoor, Fernando! Erg mooi nummer was dat trouwens.

Vanaf nu zouden voortdurend songs van Raymond met die van Fernando elkaar wat alterneren. En we kregen juweeltjes zoals het in sublieme versie gegoten "Wat een Fijne Dag", in sfeervol arrangement en met een knap (Spaans, erh.. of Portugees) gitaarsolo'tje van Fernando (Ondanks, of misschien juist daarom, zijn van wanhoop zwanger zijnde sfeer, één van mijn absolute favoriete songs van Raymond!), het pakkende "Zenada" (dramatisch, en door de naar de keelgrijpende zang van Fernando werd dat alleen maar benadrukt), "Al Sol",  het o zo mooie "Lied van de Zee", de sublieme afsluiter  "Rosa Preta". En dan vergat ik bijna nog de Kippenvelsong "Viana".

Erg leuk was de instrumental "Besnuffeld" (van Gwen Cressens), Raymond's mini-opusje "De Lucaskinowski". En "Intimiteit" is altijd wel erg leuk... of hoe een 'niemendalletje' meesterlijk kan zijn...

De stem van Lameirinhas: amai. Het grijpt je naar de keel. De teksten wellicht ook, maar het is dat ik geen woord Portugees ken. Maar Fernando gaf af en toe tekst en uitleg, dat hielp. En Raymond: die is nog steeds de absolute nummer een van de Vlaamse troubadours. Neen, niet de beste zanger, maar wel veruit de beste tekstschrijver en meest originele en veelzijdige artiest. Zo bewees ie vanavond nog maar eens.

De troubadours kwamen nog even terug. En voor aan de bisnummers te beginnen vroeg eerst Raymond Gwen Cressens nog  'zijn grootmoeder in bedwang te houden', doelend op die fan die wel heel erg karakteristieke 'kreten' had gelaten tijdens het - terecht - grote applaus. 'Kwestie van de ego's in de groep in juiste verhouding te laten...' voegde hij nog toe. Lachen ...

In de bisronde kregen we nog het vertederende  "Omdat ik van je hou" en "La Madrugada", met een zaal die ijverig mee oehoe'de en in de handjes klapte.

Dos - Quatro zo je wil - Trovadores pakten Mechelen in - veroverden menig Mechels hart! Het jouwe ook?

Dit was de stelijst:

1.  OCHTENDLIED (Tot Morgen, 1998)
2.  KEINEIG (Een Jongen uit Schaarbeek, 2001)
3.  POËTA
4.  WAT EEN FIJNE DAG (Ontevreden, 1986)
5.  DROMEN
6.  HET IS ZO LEKKER (Zonder Zwart Gemoed) (Mr. Raymond, 2005)
7.  ZENADA
8. NAAR DE GROENSTRAAT (instr.) (Intiem, 1988)
9. INTIMITEIT (Intiem, 1988)
10. AL SOL

PAUZE

#.  gedicht van Pasoa (voorgedragen door Raymond)
11. BESNUFFELD
12. DE  LUCASKINOWSKI (Mr. Raymond, 2005)
13. VIANA DI CASTELA
14. LIED VAN DE ZEE (Ik Ben God Niet, 1996)
15. HET GAAT OM ONS (Live Zoals het Is, 2008)
16. HET WONDER VOORBIJ (Mr. Raymond, 2005)
17. BONITO
18. ROSA PRETA

BIS
19. OMDAT IK VAN JE HOU (Intiem, 1988)
20. LA MADRUGADA

Heb je de 'Trovadores' gemist vanavond? Probeer dan zeker een van de volgende optredens bij te wonen. Echt waar: het loont de moeite.

Ik ga me alvast eens wat verdiepen in het werk van Fernando Lameirinhas...