Het is een waarheid als een koe : Times, they are a'changin...
Want wie herinnert zich nog de 16-jarige chickies die, op woensdagnamiddag, probeerden om een centje bij te verdienen bij... Flor Baes op de IJzeren Leen. Ze stonden met een hoopje achter de dubbele glazen deur te wachten op klanten, die de euvele moed hadden om eens binnen te wippen. En eens neergestreken kwamen ze daar aan met... 1 doos schoenen ! En als het paar schoenen niet de juiste kleur had of de schoenmaat was niet juist, dan trokken ze met een lang gezicht naar achteren en kwamen ze weer terug met... 1 doos.
Dat was echt niks in vergelijking met dat madammeke van de schoenwinkel op de hoek van de Jozef Verbertstraat met den Tervuursesteenweg. Die kwam altijd af met een paar dozen schoenen en ging elke keer op haar knieën zitten om te kijken opdat de schoenen goed pasten.
Dat was nog eens service en ik had er elke keer compasse mee dat dat madammeke terug recht moest kruipen. Maar onze Jan G zal daar wel meer over kunnen vertellen, geloof ik.
:-)
Geplaatst door jef van ransbeeck (niet gecontroleerd) op wo, 24/12/2008 - 12:58.
@ gimy
Ik ken Hilde van in één van haar andere jobs die totaal niet s met mode te maken heeft. Maar ik kan je bevestigen dat ze steeds twee doelen voor ogen heeft.
1 - Een stevige centiem bijverdienen, en wie kan haar dat kwalijk nemen? (verneet geun de katten nà de raujer).
2- Ze weet met mensen om te gaan op een vriendelijke, leuke en gedistingeerde manier en dat is toch een stevige troef als je in de verkoopsbranche je boterham wil belegd krijgen.
Hilde, proficiat met je erkenning vanwege je broodheren!
Blijft de vraag wat de Stad Mechelen in de toekomst nodig heeft :
Grote concerns (die eender wat verkopen) met verkopers / verkoopsters, die eigenlijk amper weten wat het product, dat ze verkopen, inhoudt (Lekker goedkoop maar niks of slechte naservice) of de kleinere gespecialiseerde handelszaken, waar de vakman / vakvrouw elk onderdeel van het product kent (een stuk duurder maar ons-kent-ons).
Als het dan toch niet anders kan zou ik ijveren voor beiden, met de grotere concerns buiten de Ring (eventueel bereikbaar met bus en tram) en de binnenstad behouden voor de betere handelszaken. Zo komt de bemiddelde en minderbemiddelde Mechelaar altijd en overal aan zijn goederen.
Het is een waarheid als een koe : Times, they are a'changin...
Want wie herinnert zich nog de 16-jarige chickies die, op woensdagnamiddag, probeerden om een centje bij te verdienen bij... Flor Baes op de IJzeren Leen. Ze stonden met een hoopje achter de dubbele glazen deur te wachten op klanten, die de euvele moed hadden om eens binnen te wippen. En eens neergestreken kwamen ze daar aan met... 1 doos schoenen ! En als het paar schoenen niet de juiste kleur had of de schoenmaat was niet juist, dan trokken ze met een lang gezicht naar achteren en kwamen ze weer terug met... 1 doos.
Dat was echt niks in vergelijking met dat madammeke van de schoenwinkel op de hoek van de Jozef Verbertstraat met den Tervuursesteenweg. Die kwam altijd af met een paar dozen schoenen en ging elke keer op haar knieën zitten om te kijken opdat de schoenen goed pasten.
Dat was nog eens service en ik had er elke keer compasse mee dat dat madammeke terug recht moest kruipen. Maar onze Jan G zal daar wel meer over kunnen vertellen, geloof ik.
:-)
@ gimy
Ik ken Hilde van in één van haar andere jobs die totaal niet s met mode te maken heeft. Maar ik kan je bevestigen dat ze steeds twee doelen voor ogen heeft.
1 - Een stevige centiem bijverdienen, en wie kan haar dat kwalijk nemen? (verneet geun de katten nà de raujer).
2- Ze weet met mensen om te gaan op een vriendelijke, leuke en gedistingeerde manier en dat is toch een stevige troef als je in de verkoopsbranche je boterham wil belegd krijgen.
Hilde, proficiat met je erkenning vanwege je broodheren!
@ Jef :
Blijft de vraag wat de Stad Mechelen in de toekomst nodig heeft :
Grote concerns (die eender wat verkopen) met verkopers / verkoopsters, die eigenlijk amper weten wat het product, dat ze verkopen, inhoudt (Lekker goedkoop maar niks of slechte naservice) of de kleinere gespecialiseerde handelszaken, waar de vakman / vakvrouw elk onderdeel van het product kent (een stuk duurder maar ons-kent-ons).
Als het dan toch niet anders kan zou ik ijveren voor beiden, met de grotere concerns buiten de Ring (eventueel bereikbaar met bus en tram) en de binnenstad behouden voor de betere handelszaken. Zo komt de bemiddelde en minderbemiddelde Mechelaar altijd en overal aan zijn goederen.
Just an ID