De Mechelen Blues

De regenachtige dagen van de laatste tijd brengen mij in een melancholieke stemming.
Van de week zette ik wat bluesmuziek op. Muddy Waters, Robert Johnson, Eddy Boyd; allemaal deden zij via de luidsprekers van mijn installatie hun beklag over
persoonlijk misère. En dit terwijl ik zachtjes of iets minder zachtjes meepingelde op mijn gitaar.
Toen het de beurt van Gary Moore was gebeurde er iets.... Zijn "Midnight Blues" veranderde, inderdaad rond middernacht, ineens in de "Mechelen Blues".

En terwijl iedereen in Mechelen zich druk maakte om Gekke Griet en mysterieuze gevonden menselijke resten in de Hanswijkenhoek zong ik:

‘t Is midden op de dag
En ik mis haar zo
't Lijkt een miljoen mijl
Naar aan de Dijlestad.

Ik kan niet eten
Het gaat echt niet goed
Ik heb de Mechelen blues

Als de schaduwen lengen
En de zon onder gaat
Wil ‘k  een Gouden Carolus
En mis de IJzerenleen

‘k  Kan niet eten
Het gaat echt niet goed
Ik heb de Mechelen blues

Het licht van de Lamot in de Dijle
Als de Vismarkt volloopt
De stad waar 'k van hou
‘t Leven is blauw, wat moet ik toch doen?

De blik van Margriet waakt over ’t stad
Als de grote markt slaapt
In de stad waar  ‘k van hou
’t Leven is blauw, wat moet ik nou toch doen?

Als de avond weer valt
Dan mis ik haar zo
Het lijkt een miljoen mijl
Tot aan de Dijlestad.

Ik kan niet slapen
Het gaat echt niet goed
Ik heb de Mechelen blues
Ik heb de Mechelen blues
Ik heb de Mechelen blues
Ik heb de Mechelen blues

http://www.youtube.com/watch?v=9-9jJUr9S0Q

Is er een dokter in de zaal ?

:-D

Arme Gastblogger...  Nu ja, we kennen hier in Mechelen wel een remedie hoor!  Voor een Leidenaar-met-heimwee naar de Maneblussersstad zetten we de stadspoorten steeds gastvrij open, als dat een troost mag zijn...

Knap Eelco,

mooi verwoord.

 @ Eelco

Zit ons provincienest jou echt zó diep onder de huid?

Ik vind het als rasechte Mechelaar ook zéér prettig wonen en rondkuieren in mijn geboortestad. Lekker onderuitgezakt achter mijn krant de Grote Markt te kunnen overschouwen en te bedenken hoe lelijk die tot voor tien jaar was. De gulle lach van de uitbaters van de cafe's te mogen horen. Maar dat een Leidenaar zulke intense gevoelens kan verwoorden over onze stad, op die mooie muziek, dat verdient een pluim van ons allen.

Eelco, ik heb je nog niet ontmoet , maar ik denk dat we het met elkaar zouden kunnen vinden.

En als je bij je volgende bezoek, de avond tevoren te zwaar bent doorgezakt in één van de varianten van Carolus, dan bied ik je graag een stevig ontbijt aan op de morgen of tegen de middag na het bacchanaal. Wel effe je komst aankondigen. Kwestie van de verse kip- en varkensonderdelen plus groenten in voldoende mate in huis te halen. De broodjeskeuze laat ik dan aan jou over. Tot dan.

Jef, ik stel jullie met plezier aan elkaar voor. :-D

Kijk Jef, die gastvrijheid, die ik al via andere Mechelaars heb mogen ondervinden. Dat is één van de charmes van jullie stad. In Nederland is alles zoveel onpersoonlijker. De uitbater van een café beschouwd je als een goede kennis of zelfs als een vriend in Mechelen. Dat ben ik niet gewoon. En daarnaast trekt de (kunst)historie van jullie stad mij enorm.

Ik heb begrepen dat er in de afgelopen 10 tot 20 jaar veel is verbeterd, gerestaureerd. Dat is haast niet te zien. Mechelen lijkt authentiek. En daardoor waan je je bij een wandeling in bijvoorbeeld de buurt rondom de Begijnhofkerk zomaar 500 jaar terug in de tijd. En als je je beseft dat er in de 16de eeuw 150 kunstenaars in de St. Katelijnestraat woonde, dan zie je dat voor je. Dus zowel wat het verleden als het heden betreft is Mechelen een heerlijk dorp... Pardon, een heerlijke stad, om te vertoeven.

@ Gastblogger Eelco

Ik ben juist terug thuis van een verlengd weekend in het Strandhotel in Cadzand.

Alhoewel dat slechts op een boogscheut van Knokke ligt als je het langs de kustlijn bekijkt dan is dat qua taal en ingesteldheid toch nog een wereld van verschil. Zij zijn wel degelijk Hollanders, maar dan toch ook weer niet. Dat hotel wordt van receptie tot keuken en restaurant gerund door een stel kleinkinderen van de oprichters ervan. Broer, zus, schoonzuster en schoonbroer. En die zaak zie je elk jaar stijgen in kwaliteit. Wij komen er al meer dan twintig jaar en zien de veranderingen ten goede met plezier elk jaar toenemen.

De warmte die wij van die familie krijgen bij ons jaarlijks bezoek treft ons steeds weer in de gunstige zin. Ik weet het wel; Zeeuwen beschouwen zich niet als zuivere Nederlanders. Zij hebben ook dat speciale Hollands-Zeeuws-Westvlaams accent dat je daar in de zak van Knokke terugvindt. Maar beestig vriendelijke mensen zijn het wel! Dus zo onpersoonlijk kan ik deze tak van Nederlanders niet noemen.

Ach, overal is er al eens een haar in de boter. Alleen moeten we mekaar met wat meer tollerantie tegemoetkomen. Dat kan écht hoor als je maar wil.

 

Beste Eelco,

Ik ben best geraakt door jouw post ! En kijk er nu alweer naar uit je opnieuw te mogen verwelkomen in ons mooie Mechelen ! Zo kan ik mijn steentje bijdragen ter oplossing van jouw "feeling blue"...
 

Knappe tekst trouwens die je daar schreef voor de "Mechelen Blues" !
Misschien moeten de mannen van Nite Spirit het maar eens op muziek zetten !!!

Enne, zoals Jan al zei: de Mechelse poorten staan voor je open !
Onze stad sluit je graag in haar armen..
En als ik jou was zou ik ook op Jef's aanbod ingaan ;-)

 

Tot.... ? (ik ben haast zeker: GAUW !)

@ Gastblogger,

                             en dan hebt ge nog geen bezoekje gebracht aan het kelderke op de grote markt 18.Ondanks het gekibbel van vorige weken bent u er steeds welkom.Iedere vrijdagavond vanaf 20.00 uur kunt u er een babbeltje slaan met bekende Mechelaars.Eenvoudig de stoute schoenen aantrekken en echte Vlamingen leren kennen. 

Zit Eelco met MechelenBlues of met een Mechelgevoel ?

:-)

@Gimicycko: ik denk béide !

De muziek bestaat al Markec. De mannen van Nite Sprite kunnen het vast zo spelen. Gek genoeg dacht ik daar ook al aan toen ik de tekst schreef.

Daar zit muziek in dan....  ;-)

Wie weet wordt het hier ooit wel eens 'gespeeld'?  ..;zou mooi zijn!