Zaterdag had ik het enorme voorrecht om samen met de liturgisch verantwoordelijke voor de Sint-Romboutskathedraal Francis De Groen een unieke tocht te maken, samen met mijn collega's stadsgidsen. We begonnen op het doksaal aan het huidige orgel. Van op die plaats hebben we een schitterend zicht op de kathedraal, en de lichtgoden waren ons erg gunstig :-)
(foto Peter Meuris)
(foto Peter Meuris: Het orgel staat erg ver van het altaar, maar gelukkig is er een spiegel)
(foto Peter Meuris)
Onze tocht ging langs de goed verstopte weekkapel, en dan mochten we even binnen in het hoogkoor, Naast het deksel van de grafkelder en het schitterende houtsnijwerk, hebben we daar natuurlijk ook een mooi zicht op Rombout himself.
(foto Peter Meuris)
Onze tocht vervolgde langs de daken van de kathedraal, waar Gotiek de plak zwaait,
(foto Peter Meuris)
En van daar natuurlijk ook zicht op onze Sint !
(Foto Peter Meuris)
En soms vreemde beelden:
(foto Peter Meuris)
Een beetje onwezenlijk, boven de hoofden van de dagelijkse toerist, met zelfs een uitzonderlijk beeld van de zolder over de kooromgang.
(foto Peter Meuris)
Met dank aan de Kerkfabriek, Francis De Groen, en Chris VC. Bedankt !!
Uitzonderlijke foto's Peter! Dit moet beslist boeiend geweest zijn. Ik geniet er nu ook mee van... Zo'n buitenkans moet je natuurlijk aannemen met beide handen. Zo had ik ooit ook de kans om 'achter de schermen' van OLV-over-de-Dijle te kijken (triforium, zijdaken, toren...). Ook dat was nét wat anders.
Een paar voorbeelden:
Leuk om deze foto's met ons te delen!
Het triforium van Sint-Rombouts is helaas in te slechte staat om mensen toe te laten, en de volledige set fotokes vind je hier.
Dan denk ik dat de staat van het triforium van OLV-over-de-Dijle momenteel in betere staat is... (maar in Sint-Rombouts zal het nog wel imposanter zijn...)
Heel knappe beelden! Vele jaren geleden heb ik meermaals de kans gehad om de kathedraal achter de schermen te verkennen van de crypte tot op de zolders van het schip. Toen konden we nog wel op het triforium. Maar ik had geen camera bij me.
Het is eigenlijk spijtig dat de toeristen hier nooit terecht kunnen. Ik begrijp natuurlijk dat het om veiligheidsredenen onmogelijk is, maar geef toe: het zou een attractie zijn, hé. Maar ja, als ze er al niet in slagen de toren vrij toegankelijk te maken, is een bezoek aan andere delen van de kathedraal wellicht helemaal uitgesloten.
Even terzijde. Ik ben gisteren maandag even binnengegaan in de kerk Sint Pieter en Sint Paulus omdat ik bemerkte dat het daar vol met steigers lag. Men heeft een deeltje van de kerk volledig gerestaureerd. Een plek links naast het orgel als je met het gezicht naar dat orgel staat. Alles gepoetst en geschilderd, ook en deel van de eerste zuil. Schitterend. Zo ver ik weet is dit een voorbeeld van restauratie ter gedkeuring. Mijn goedkeuring heeft het meteen. Loop dus eens binnen als je op de Veemerkt komt.
Nu de rest van die prachtige kerk! Ik herinner me dat de pastoor ongeveer 20 jaar geleden blij aankondigde dat het interieur "binnenkort" zou opgekuist worden. Allez, "binnenkort" lijkt er dan toch aan te komen.
@ Peter
Dikke tien jaar geleden boden mijn dochter en ikzelf ons aan in de toeristische dienst om een zaterdagnamiddagse torenbestijging mee te maken. Voor mijn dochter was het de eerste keer. Ikzelf was aan mijn achtste beurt toe. Een mens krijgt daar nooit genoeg van. Geen probleem zo bleek en "Erna der zén der veu den toare!!!" die dag van dienst zijnde stadsgids werd onze begeleidster . We waren met twee geïnteresseerden!
Erna die naar wat bleek onze buurvrouw te zijn (nu jammer genoeg al enkele jaren overleden) trok haar stapschoenen aan en wij volgden richting Sint -Romboutstoren. Tijdens onze beklimming vroeg Erna of wij soms belangstelling hadden om van de platgetreden trappen van de kathedraal af te dwalen om enkele door de toeristen nooit te bezoeken gedeelten te verkennen. Arrè nog ni! Zij bleek toevallig de juiste sleutels van steeds afgesloten gedeelten van de kerk en de toren op zak te hebben!
Wat wij, gelukkig van fototoestel voorzien, toen hebben mogen ontdekken dat heb jij Peter zaterdag aan den lijve en de ogen mogen ondervinden. Maar toen had ik nog geen digitaal toestel om al dat nieuwe voor ons op te slaan. Ze is met ons twee, na de obligate bestijging die iedere bezoeker maakt, langs het triforium (neem ik aan) naar een gebetonneerde loopbrug (geplaatst na de brand begin jaren zeventig) over het omgekeerde plafond van het kerkschip naar buiten getrokken om het Sint-Romboutspleintje en de Voddenmarkt met de terrasjes te bekijken. Het rare zicht van die omgekeerde koepels onder het dak leek wel een maanlandschap .We zijn langs een weg die ik me niet meer herinner tot aan een trapje geraakt dat we moesten afdalen om achter het schilderij van Van Dijck terug op de begane vloer van de kerk te komen. Dat trapje was echt voor dwergen gemaakt en ik had alle moeite van de wereld om mijn toen nog niet zo volumineus lichaam met fototas op de buik naar beneden te wringen. We konden toen ook een kijkje nemen op de wenteltrap, kant Sint-Romboutskerkhof. Minder proper maar voor de rest identiek aan zijn tweelingbroer. Die zou binnenkort naar ik uit Rudi's lectuur vernam, terug worden opengesteld. Ik dacht dat die vroeger reeds gebruikt werd op de drukke dagen.
Erna is er jammer genoeg niet meer. Maar wij beiden behouden aan haar en die namiddag in eigen stad een onvergetelijke herinnering. Dank je Erna
Mooi verhaal, en dat deurtje naast Van Dijck is ons bekend ... :-D
@jef: bij deze, groetjes aan Kristin.
@ Luc
Vermits zij vrije toegang heeft op mijn PC heeft Krisje jou groeten uit eerste lezing kunnen ontvangen en wist ze mij dadelijk te vertellen over welke stadsgids het ging.