Zondagmorgen, omstreeks halfnegen.
De zon schijnt...

En dàt is meteen het mooiste dat er is: de stad die nog op één oor ligt de slapen, de kleine stille straatjes, en dan de zon.


Ik geef toe : het is geen mediterraan licht,
niet dat warmgele avondlicht uit het zuiden.

Neen, maar dit is méchels licht, wat kouder, wat harder, en tegelijk een belofte van meer, van béter.
Dit is het licht van ontwaken, van het gevoel "deze dag wordt goed".

Ach beste blogger, was U ooit jaloers op dat zuiderse gevoel ?
Weet dan: in het zuiden is dan de dag bijna ten einde.

In ons licht; moet de dag nog beginnen !
Mijn dag is alvast goed begonnen, ik geef 'm U even mee :-)






















Ik hoop dat ik U éven de zon in onze stad heb laten zien :-)