Ik wandel mee...

Ach als ik al die winter-poëtische beelden zie, dan is mijn land een schoon land. Dan is mijn stad een schoon stad. Daarom wil ik aansluiten bij de magnifieke foto's van Jans (winters-poëtisch Mechelen...) , zij het dan met m'n bescheiden beelden, een fotografisch bevestigend knikken...:-) Winterprik in Mechelen. Ach m'n liefste, de wind jaagt de kristalwitte kant van de kruinen zodat je je even alleen voelt in die sluier van ijs en licht. En kijk omhoog , laat de winter tranen vormen en sterven op je gezicht Hoe stil en desolaat kan je genieten van de koude op z'n mooist. Het witte koninkrijk... todat het dooit. ..en laat ik de tijdstippen van vandaag uiten in enkele beelden tijdens m'n wandeling door de stad: ...de vroege voormiddag...en de signalen op het water ...vanmiddag: kurieuzeneuzen in het pelikaanstraatje.. ...valavond...en zakken vol vrede en licht ...en tot slot, een laatste groet aan onze 'oude man' in z'n winterse pelerine... Het is vandaag weer mooi geweest...
...... ( woordeloos, of is het nu woordenloos ).
Dankzij de Blog leer je elke dag wat bij... Leyander gebruikt een voor mij onbekend woord, nl. pelerine. Dus dat zoeken we effe op en... bingo ! http://de.wikipedia.org/wik...
woorden kunnen me steeds bekoren
Niet te bescheiden... ;-) Ik geniet van jouw foto's, en zeker van dit mooie wintergedicht....
Goe bezig, Leyander ! Doe zo voort... :-)