Zondagvoormiddag vond in het Cultuurcentrum de proclamatie plaats van de 52ste Voordrachtwedstrijd voor de Jeugd, om de Erepenningen van de Stad Mechelen en het Stadsjuweel voor Voordrachtkunst, beter bekend als het Dr. De Gruytertornooi.
57 kandidaten, variërend in leeftijd van 8 tot 17 jaar, waren voordien aangetreden in de TDM-theaterzaal, waar de selecties werden gehouden.
En gisteren volgde dus de prijsuitreiking. De laureaten in de diverse categorieën waren Kim Detollenaere (cat. I meisjes), Jolan Voet (cat. I jongens), Lisanne Corijn (cat. II meisjes), Louis Sas (cat. II jongens) en Clara Cleymans (cat. III meisjes). Deze laatste mocht als hoogst scorende laureaat ook het stadsjuweel voor 2006 in ontvangst nemen uit de handen van cultuurschepen Nobels.

Deze voordrachtwedstrijd heeft er al een lange en rijke geschiedenis op zitten. Onder de Mechelse laureaten van de afgelopen jaren zien we heel wat bekende radio- en tv-gezichten.
Ik vermeld lukraak:
- Jelle Cleymans (KETNET)
- Thomas Vanderveken (VRT-tv en Klara)
- Vanessa Van Hove (Radio 2)
- Jan Van Langendonck (Radio 1)
- Frank Deboosere (VRT-weerman)
Ikzelf denk met genoegen terug aan mijn eigen deelname aan deze voordrachtwedstrijd.

"Ergens in de late jaren '60 op een donkere avond in oktober trad een jongetje van 9 jaar in de bonbonnièreschouwburg van de stad Mechelen voor het voetlicht en declameerde op het goud-omlijste podium met veel aplomb een gedicht van Annie M.G. Schmidt of iets van die strekking. De titel was 'Allemaal Mis' en het gedicht voerde een kind op dat in de trant van Paul van Ostaijens 'Mark groet 's morgens de dingen' de voorwerpen in zijn huis begroet, maar daarbij telkens de foutieve dialectische benaming gebruikt: stoof in plaats van kachel enzovoort. Het zal wel gekaderd hebben in de acties van 'Hier spreekt men Nederlands' die toen hoogtij vierden op radio en televisie.

In de rode pluchen zetels halfweg de zaal zat achter een groene tafel een vierkoppige jury het jongetje gade te slaan en te beoordelen op zijn voordrachtkunst en uitspraak van de Nederlandse taal. Daar in die zaal vonden namelijk de Mechelse selectieproeven plaats van de nationale voordrachtwedstrijden voor het Dr. De Gruyterjuweel.

Dat jongetje van 9 jaar was ik. Daar op die planken leerde ik kennismaken met het niet te beschrijven en ongeëvenaarde gevoel van 'artiest te zijn'. In mijn geval stelde dat artistieke toen allemaal niet zoveel voor, maar het gevoel was er wél. En dat kwam voor een groot deel door het decor, door de omgeving, door de sfeer van deze unieke schouwburg."

Spijtig genoeg gaan de selecties nu niet meer door in de schouwburg, maar de podiumervaring die de jonge kandidaten opdoen blijft wel even waardevol!