Vanaf zaterdag 24 juni tot en met 3 september vindt in het Lamot-Erfgoedcentrum deze merkwaardige tentoonstelling plaats. Ik heb dit nieuws vandaag gelezen, en denk dat verschillende Bloggers dit wel een interessante tentoonstelling zullen vinden. Stad(s)gezichten is een tentoonstelling met een dubbele klemtoon. Het accent valt op de stad en de gezichten, op stadscènes en portretkunst. Vertrekpunt is het werk van Rik Wouters. En hedendaagse kunst krijgt een ruime plek. Rond beelden, tekeningen en schilderijen van Rik Wouters scharen zich drie Mechelse kunstenaars die hem hebben gekend. Theo Blickx nam 'Rikske' als puber onder zijn hoede. Hij leerde hem boetseren en schetsen. De jonge Rik Wouters stond naakt voor hem model. De beeld-houwer Ernest Wijnants werkte als jongetje samen met Rik Wouters in de meubelindustrie en bleef levenslang met het koppel Wouters bevriend. Schilder Prosper De Troyer pikt aan bij het Brabants fauvisme van Wouters en belandt rond 1920 in de maalstroom van de avant-garde. Hij is een van de eerste schilders in België die zuiver abstract heeft geschilderd. Heel wat portretten en zelfportretten geven de kunstenaars een gezicht. Gaandeweg mengen zich ook andere stemmen in het gesprek. Tijdgenoten als Gustave Van de Woestijne, Floris Jespers, Paul Joostens en Hubert Wolfs maar ook hedendaagse kunstenaars als Narcisse Tordoir en Jef Geys. Zij zetten de portretkunst op losse schroeven. In het begin van het tweede deel ? Stad(s)ezichten ? stellen o.a. Rik Wouters en Alfred Ost hun schildersezel op in de stad of trekken erop uit met potlood en papier. Een vroeg schilderij van Rik Wouters toont de schilder aan het werk op de Hoogbrug (met zicht op het huidige Lamot-gebouw!). Vanuit alle mogelijke standpunten hebben kunstenaars Mechelse stadsgezichten vereeuwigd: de Sint-Romboutstoren, de Dijle, de Hoogbrug, ... Maar Stad(s)gezichten kijkt ook verder dan de eigen toren. Eind 20ste, begin 21ste eeuw hangen kunstenaars een minder geruststellend beeld op van de stad. Een gevoel van bevreemding, beklemming of geweld overvalt de toeschouwer. Zienderogen verandert de stad van een veilige thuishaven in een anonieme plek, een leeg decor. Een apart deel is gewijd aan Tivoli, het kasteel dat Jan Fabre in 1990 bebicte als één reusachtige, driedimensionale tekening. Stad(s)gezichten laat het brede publiek kennismaken met werken uit de Stedelijke Musea Mechelen en de Provincie Antwerpen die verborgen zitten in reserves, of beperkt toegankelijk zijn in de gangen en kantoren van het Mechelse stadhuis en het Provinciehuis. Bruiklenen uit musea van Antwerpen en Brussel en tal van ontdekkingen uit privé-collecties vervolledigen het verhaal. Met werk van o.a. Rik Wouters, Ernest Wijnants, Theo Blickx, Prosper De Troyer, Hubert Wolfs, Ferdinand Schirren, Floris Jespers, Paul Joostens, Jozef Peeters, Gustave Van de Woestijne, Alfred Ost, Guy Mees, Jef Geys, Narcisse Tordoir, Marc Vanderleenen, Guy van Bossche, Bert De Beul, Luc Deleu, Jean Paul Laenen, Herman Van Ingelgem, Joris Ghekiere en Jan Fabre. Bron: www.erfgoedcentrum-lamot.be