Cultuurcoördinator Wim Mariën overleden

met categorie:  

Op zondag 5 feruari 2006 overleed Wim Mariën op 47-jarige leeftijd.
Wim was cultuurbeleidcoördinator van de stad Mechelen vanaf 2003 en bleef dat tot november dit jaar toen de slopende ziekte hem noopte zijn activiteiten stop te zetten. In juni had men vastgesteld dat Wim maagkanker had. Ook tijdens zijn ziekte, die hij met opmerkelijk veel moed en optimisme droeg, bleef Wim het culturele leven van zijn stad van heel nabij volgen en leverde nog zijn deskundige en erg gewaardeerde bijdrage in advies- en stuurgroepen.

Wim was de bezieler en de maker van het stedelijke cultuurbeleidsplan, een plan dat als één van de beste in Vlaanderen mag beschouwd worden. Hij ijverde daarbij onophoudelijk voor een geïntegreerde aanpak. Door zijn intelligente, open en eerlijke benadering kon hij vele professionele en amateursverenigingen overtuigen van zijn visie. Binnen het stedelijke departement cultuur leverde hij een belangrijke bijdrage in de structurele reorganisatie. De cultuurraad kreeg door hem een nieuw elan. Dank zij ondermeer zijn onvermoeide inzet kon in 2004 het project Mechelen Kinderstad van start gaan.
Ook op hoger niveau werd hij opgemerkt vanwege zijn grote expertise en weldoordachte aanpak. Hij was dan ook een zeer gewaardeerde spreker en deelnemer aan debatten en colloquia over socio-culturele thema's.
Mechelen verliest met Wim een deskundige, intelligente en geëngageerde cultuurbeleidcoördinator.
(tot zover de site van de stad Mechelen)

Ik heb Wim zelf ook meermaals ontmoet in het kader van culturele evenementen en wellicht kenden velen onder de bloggers hem ook. Een groot verlies voor het culturele leven in onze stad...

Mijn oprechte deelneming aan zijn echtgenote en kinderen.

Zélf heb ik Wim niet gekend, maar m'n schoonbroer heeft met hem op de klas gezeten in het St.-Romboutscollege, en zag hem nog regelmatig. Enkele dagen geleden hebben we het nog over Wim gehad - toen wisten we dat het niet meer zo lang zou duren...
Inderdaad: Mechelen verliest een gedreven medewerker - maar voor z'n familie zal dit afscheid nog véél zwaarder vallen.
Veel sterkte gewenst...
Dit is bijzonder tragisch nieuws, ook al wisten we dat zijn dood naderend was.
onze oprechte deelneming.
Wel heel erg triest nieuws. Moge Wim rusten in vrede en moge hij het goed hebben daar aan de andere kant...
Mijn oprechte deelneming en medeleven aan al Wim's geliefden. Heel veel sterkte en moed toegewenst in deze donkere dagen.

Pas heel recent hoorde ik van Wim's ziekte. Ook vernam ik dat het niet zo erg goed ging. Maar als je dan zo'n slecht bericht ontvangt blijft het toch een schokeffect verootzaken.
Jammer om op zo'n jonge leeftijd het tijdige met het eeuwige te moeten verwisselen.

Wim Marien was een graag gezien persoon bij de leden van de Cultuurraad, waar ik in zetel namens VTB-Mechelen. Met Marien verliest het Mechels cultuurleven en zeer goede, geengageerde en gedreven cultuurcoördinator.

Het ga je goed, Wim, en bedankt voor alles !
Heel soms kan een mens de juiste woorden niet vinden...

Veel sterkte aan de familie, vrienden en collega's.
Wim was een enorm gemotiveerde collega en een bijzonder aangenaam persoon. Ik denk dat ik namens alle collega's mag spreken als ik zeg dat het een enorm positieve ervaring was om met Wim samen te werken.

Ook ik kan de juiste woorden niet vinden maar wil hierbij mijn oprecht medeleven betuigen aan Wim's familie en vriendenkring.
Dit vroege heengaan van Wim Mariën is inderdaad een groot verlies voor het culturele leven in Mechelen. Evenals Markec heb ik Wim gekend bij de Cultuurraad waarvan ik ook lid ben namens VTB. In korte tijd heeft hij toch veel kunnen realiseren, waarvoor oprechte dank!
Hierbij betuig ik ook mijn innige deelneming aan zijn geliefde vrouw en kinderen, en wens hen vooral heel veel sterkte toe om dit zware verlies te werwerken.
Zlef heb ik Wim Mariën niet gekend, maar via de pers heb ik zijn realisaties regelmatig gevolgd. Wim is een voorbeeld voor al zijn collega cultuurfunctionarissen.
Aan de familie wil ik mijn innige deelneming betuigen. Ik ben er zeker van dat Wim's gedachtengoed verder zal blijven leven in Mechelen en prominent zal aanwezig zijn.
Negen jaar geleden zag ik Wim ongeveer elke dag van de week: hij was de promotor van mijn thesis, mijn docent voor meerdere vakken en seminaries en de bezieler van de Cultuurraad van de Handelshogeschool, waar ik ook deel van uitmaakte. Vorige week dan ook erg geschrokken bij het zien van zijn overlijdensbericht in de krant, hoewel ik hem na mijn studies niet meer gezien heb. Wanneer ik bij het binnenrijden in Mechelen weer eens een aankondiging voor een concert van de Beethoven-academie zag, moest ik telkens wel even aan hem terugdenken. Ik zal me Wim herinneren als een fijne, attente man met een passie voor cultuur en de gave om anderen voor die passie warm te maken. De reacties hierboven zijn dan ook erg herkenbaar... Ik wens zijn familie en vrienden hierbij veel sterkte.
Het is nu een hele tijd geleden dat ik de familie van Wim nog gezien, daarmee zou ik graag langs deze weg hen veel sterkte willen wensen met dit grote verlies.