Dames op de balans

met categorie:  
Er werd pas een punt gezet achter 'Stad in Vrouwenhanden' - het prachtige culturele project van dit Mechelse najaar.
Nu wordt er volop geëvalueerd en becijferd wat dit alles heeft opgebracht, hoeveel bezoekers onze stad over de vloer kreeg, welke activiteit het meest succesrijk was, en hoe Mechelen aan uitstraling heeft gewonnen...
Maar hoe maakt de Mechelaar zélf de balans op?
Zélf genoot ik erg van de grootse tentoonstelling in het nieuwe paradepaardje van Mechelen: de Lamotsite. Knappe realisatie met internationale uitstraling! (boeiend voor volwassenen... en zélfs kinderen...).
Het videoparcours 'Concours' bracht me langs verrassende locaties.
'De nacht van Magareta' was een eigenzinnige, schitterende monoloog, die Margareta van Oostenrijk op een menselijke manier benaderde als vrouw, gevangen in haar keuzes...
De ingetogen tentoonstelling 'Emilie Fresco' in de Noker was aangrijpend, en de leefwereld van Mayken Verhulst kwam geheel tot leven in het Sotte Kunstenkabinet in de Katelijnestraat.
Het bier Margriet was een culinaire voltreffer - waar ik af en toe nog stevig van geniet...

Er was zovéél te beleven in Mechelen...
Wat vonden jullie er zo knap aan?
Welke tentoonstelling, welk galerijbezoek, welk muzikaal intermezzo of ander geweldig stukje podiumkunst kon op jouw belangstelling en waardering rekenen?

Heeft Mechelen hiermee écht een stap voorwaarts gezet?
Heeft Mechelen écht aan image-building gedaan door al deze realisaties?
Is Mechelen écht rijp om z'n kandidatuur voor Culturele Hoofdstad in te dienen?
Vond je het ook zo tof om, zélfs op normaal rustige dagen zovele bezoekers te zien slenteren door onze straten...?
Vond je het openingsfeest met het fenomenale vuurwerk ook zo geweldig?
Deed je misschien een themawandeling mee?

Of is alles toch grotendeels aan jou voorbij gegaan?
Wat kon beter? Wat ontgoochelde je?

Voor de officiële evaluatie willen wij op deze blog al onze balans opmaken...
Ik moet bekennen, met schaamte op mijn wangen, dat ik nog steeds niet in de Lamot ben geraakt. Ik liep er afgelopen zaterdagochtend nog even langs (jawel, in een fikse sneeuwbui) omdat ik nog een kadootje ging kopen in de 'Dream', en dacht toen... "ik moet hier echt eens binnen gaan". Bij deze dus een goed voornemen voor het volgend jaar. Verder, wat ik als *kuch* "dame" mijn balans wil opmaken... uit 'eigenbelang' ben ik blij dat de Veemarkt nu weer een fatsoenlijke gangbare plaats is, met een fijne gemeenschap; ik heb het afgelopen jaar veel vriendinnen uit Nederland op bezoek gehad, die het allemaal erg geweldig vinden, dus dat kan ook tellen, ondanks alle kritiek die ik zelf had op de Grote Markt, vond ik het heel relaxed om in de zomerperiodes de 'jeugd' gebruik zien te maken van de grote markt (de jeugdbewegingen in het weekend, deleerlingen of studenten door de week die er op warme zomerdagen in kleermakerszit zaten te studeren...). Elke stad heeft haar voor- en nadelen, tevreden en ontevreden burgers, maar als ik zo terugkijk.... ja, ik wil in Mechelen blijven wonen en ik noem me ook met trots een Mechelaar!
De Lamotsite had zich geen betere start kunnen inbeelden, lijkt me. Hoewel je hier en daar in een hoekje nog wel een verborgen schilderskwast zag, was Dames met Klasse een enorm succes. Het was een leuke tentoonstelling, inderdaad zowel voor volwassenen en kinderen.

Ik hoop alleen maar dat ook na Mechelen in Vrouwenhanden de Lamotsite een bruisende plek in onze stad zal blijven, al was het maar omdat ik er volgende maand mijn intrek neem ;o)
Ik ben dit jaar vanuit Nederland in Mechelen komen wonen en ik ben kei fier op mijn nieuwe stad!
Ik heb niet alleen genoten van alle exposities en andere activiteiten; het heeft mij ook m'n eerste job in België opgeleverd (als suppoost bij "Dames met Klasse") dus wat mij betreft ieder jaar weer zo'n cultureel event!!
Ben zaterdag nóg eens de Lamot gaan bezoeken én de expo. Ik was weeral aangenaam verrast, zowel door de architectuur van het complex als door de tentoonstelling zélf. En wat was het leuk om al die verschillende talen te horen spreken rondom mij. Slechts één valse noot: een Franstalige dame maakte zich behoorlijk boos omdat er geen Franse opschriften waren. Toen ik haar attent maakte op de gratis Franstalige expo-gids én op de Franstalige audio-gids, blies ze al wat minder van haar toren. Dat had ze blijkbaar niet opgemerkt...
Chapeau voor iedereen die van ver of dichtbij bij Stad in Vrouwenhanden en alle nevenactiviteiten betrokken was, van stadswege of particulier. Het is lang geleden dat Mechelen nog zo positief in de belangstelling kwam.
Ik waardeerde vooral het professionalisme én de uniformiteit van hele campagne. Wat ik gezien en meegemaakt heb, sloot allemaal op elkaar aan; het was één groot evenement dat uitstraalde over de héle stad. Van de expo 'Dames met Klasse' over een Festival van Vlaanderen-concert tot het Margriet-bier. Alles ademde dezelfde sfeer, alles leek door één en dezelfde 'regisseur-organisator- manager' gestuurd. Het was voor elke toerist onmiddellijk herkenbaar. En dat is naar buitenuit heel belangrijk. Mechelen stond er!
Stad in Vrouwenhanden was inderdaad een prachtig evenement met talrijke activiteiten vanaf de fantastische tentoonstelling 'Dames met Klasse' in de prestigieuze Lamotsite tot concerten en wandelingen, kortom voor ieder wat wils..Ik schreef uiteraard in voor de prachtige tentoonstelling met de historische wandeling, maar ook voor het concert Zefiro Torna van het Festival van Vlaanderen, de schitterende monoloog van 'de nacht van Margareta' en de culinaire wandeling die weer een heel ander licht bracht op de Margareta's. Het was zeker een cultureel hoogtepunt voor onze stad, daarom is Mechelen het zeker waard om kandidaat te zijn als Culturele Hoofdstad!
Ondertussen heb ik gelezen dat het lekkere Margriet bier zeker nog verder zal gebrouwen worden in 2006. Goed, hé.
Ik vond dit evenement beter dan de Keizer Karel vieringen.
De tentoonstelling was veel gevarieerder en er waren veel meer randevenementen. De stad was werkelijk in vrouwenhanden en er liep een lijn door het hele gebeuren. Schitterend in zijn geheel en van een zeer hoog niveau.
Probleem zal zijn op die ingeslagen weg verder te gaan. Maar er is al een expositie in februari hoor ik en Lamot zou nu al zijn doelstellingen voor 2006 halen.
Mechelen mag gerust solliciteren voor culturele hoofdstad. Ik heb Lille en Genua gezien in 2004 en echt, daar moeten we niet voor onderdoen ( zeker niet voor Lille).
Tenslotte. Niks dan lof voor de Keizer Karelvieringen, hoor : de toneelwandeling was een succes en de tentoonstelling Los Honores meer dan de moeite waard, maar dit evenement sprak veel meer aan en was overal in de stad merkbaar. Wat een mentaliteitskentering.
@ Rudi - ik vond dit evenement ook nét iets beter dan de festiviteiten en tentoonstellingen rond Keizer Karel; al was de wandtapijtententoonstelling 'Los Honores' ook wel knap - zij het dan wat eenzijdiger.
De theaterwandeling was toen wel goed uitgewerkt - Ik herinner me nog de onvergetelijke 'kroningscène' in de met toortsen verlichte kathedraal, het wagenspel in Busleyden... Toch wél de moeite.
Maar inderdaad, dit cultureel najaar oversteeg dit niveau nog met een paar punten.
En inderdaad: er was, zoals Koen reeds stelde, een zekere 'eenheid' in de programmatie. Een pluspunt!
Terecht mag Mechelen, volgens mij, z'n kandidatuur voor Europese Hoofdstad stellen...
(Trouwens, het is zo 'stil' rond deze kandidatuur? of lijkt het alleen maar zo? Zijn de plannen misschien begraven? Wie weet meer?...)
Inderdaad, Rudi: de Keizer Karel vieringen vond ik ook top... zeer goed, met als hoogtepunt die Theaterwandeling. Ongeloofelijk: de hele stad was het decor, en de toeschouwers stonden er middenin, je werd als het ware ondegedompeld...

En hoe goed die Keizer Karelvieringen ook waren, ook ik ga mee in de redenering dat "Mechelen Stad In Vrouwenhanden", toch dat tikkeltje méér had, inderdaad meer eenheid ook... het concept werd over de gehele lijn doorgetrokken... optredens, de magnifieke tentoonstelling "Dames met Klasse", De vrouwenwandeling, het overheerlijke Margrietbier, optredens van dames met klasse, het verhaal van Margareta prachtig vertolkt door Peggy de Landtsheer in 't Arsenaal, concours, .... de vrouwenstraten die er kwamen, de schitterende vrouwengevel op de grote markt, .. en nog zoveel andere intiatieven waar ik nu misschien niet op kom!

Mechelen, mag voor mij altijd 'Stad in vrouwenhanden' zijn, of om me bij Bart aan te sluiten: het is nu de taak voor Mechelen en voor ons allemaal, om, zoals de Britten dat zo mooi kunnen zeggen:

"Keep the momentum going"!

Dit moet de start blijken van nog veel meer.. en meer.. en meer... maar dat zit wel snor denk ik, getuige de zaken die nu al op het programma staan..

... en ja.. Mechelen Culturele hoofdstad! Waarom niet!!!

Misschien kunnen we al "a cunnig plan" smeden op de Mecheln Blogt Ontmoeting ;-)

Maar goed om terug terzake te komen: Mechelen, Stad in Vrouwenhanden krijgt van mij een goed eindersultaat, 95%; dis gesmaagd ùet grote onderscheiding (ja, beroepsmisvorming, ik kan het niet helpen.. en neen: geen 100.. perfect kan het immers nooit zijn...)
...dit 'rapport' onderteken ik graag met algemene goedkeuring 'meester' Markec!