(foto's: Jan Smets)

Ik ben verzot op oude familiefoto's.  Ik heb het geluk dat m'n ouders en grootouders veel belang hechtten aan deze waardevolle stukjes verleden, en ze niet achteloos hebben meegegeven met het 'oud papier'.  Stuk voor stuk vertellen al deze foto's een verhaal, en leren ze me wat over het dagdagelijkse leven van mijn voorouders.  Deze foto die vermoedelijk dateert uit de vroege jaren twintig van vorige eeuw, is bijzonder boeiend.  Het toont de 'Zondagsschool oep Coloma', en werpt een licht op een flard geschiedenis van den Hanswijkenhoek.  Eén van de personen op het groepsportret is mijn overgrootmoeder Barbara Verboomen, die ik in de kleine uitsnede heb uitvergroot.  Ze zit er op met haar donkere haar opgestoken, en een 'koek' (?) in de hand...

(foto's: Jan Smets)

Het kaartje steekt in een ouwe blikken koekendoos, omdat er geen enkele andere plaats zo aangewezen is om cliché's van nostalgie in te bewaren.  Ze poseert statig - kleinburgerlijk als ze is, met lange gesteven rok en blouse met kanten kraag.  Haar arm steunt op een chique gesculpteerde stoel.  Pierre Koekkoek, de fotograaf uit de Katelijnestraat, die zowat half Mechelen in sepiatinten wist te vereeuwigen, liet haar in de lens kijken, in een geschilderd decor:  Caroline Derweduwen, de jonge echtgenote van Jan Haesendonck, frontsoldaat en nu krijgsgevangen in Duitsland.  Op de fotokaart schijft ze achteraan in keurig handschrift: "Aan den geliefden mijner harten, die ik altijd overal even lief zal hebben..."   Zo vertrekt het kaartje met nog andere foto's in een enveloppe gesloten naar Duitsland.   Honderd jaar later ligt het ontroerend stukje correspondentie van mijn oud-oudtante Lien in een blikken koekendoos...

Bijna ieder maand horen we zeggen dat Mechelen een pilootstad is voor een of ander project. In het verleden was dat zeker niet altijd het geval.

Toevallig kreeg ik een krantenbericht onder ogen uit de Gazet van Mechelen van 22 juli 1989. Het is een anoniem artikel waarin de auteur op zijn beurt verwijst naar "De Burgerij" van 28 februari 1864. Dit weekblad dat verscheen van 1863 tot 1893 en was het officieel "orgaan" van de "Liberale Grondwettelijke Vereniging van Mechelen".

Dit stond er te lezen:

Megalomane projecten. Daar zijn we in België steeds sterk in geweest. Volgens het onderstaande artikel uit de Gazet van Mechelen van 23 juni 1913, bestonden er toen grootse plannen voor een nieuw kanaal:

In het weekblad Humo verschijnt elke week een cartoon onder de titel "Dàt zie je nu zelden". Daar moest ik spontaan aan denken toen ik het volgend bericht uit de Gazet van Mechelen van 28 mei 1913 onder ogen kreeg:

Uit de oude doos: april 13 jaar geleden

Wie herinnert zich dit nog?

In 1998 publiceerde Het Laatste Nieuws de volgende teksten van VDAA: 

Uit de oude doos: maart 17 jaar geleden

Op de valreep heb ik voor maart toch nog een berichtje in de oude doos kunnen vinden. Op 23 maart 1994 schreef LDN (wie zou daarachter schuilgaan?) het volgende in Het Laatste Nieuws:

Bekijk ze nog eens goed, de kleppers van kastanjelaars aan de Van Bendenenlaan. Ze werden in 1898 in de grond gestopt en ze gaan in de loop van volgende week voor de bijl. Het gaat om paardekastanjelaars en die zijn normaal geen leven van honderd jaar beschoren. Het is dankzij de goede zorgen van de mensen van de stedelijke beplantingsdienst dat de levensduur van deze kanjers aanzienlijk kon worden verlengd. Specialisten van de Gentse universiteit en van Monumentenzorg en Landschappen hebben nu aan de voet van de paardekastanjelaars een dodende zwam ontdekt. Binnen enkele weken zullen op dezelfde plaats nieuwe kastanjelaars geplant worden.

Uit de oude doos: februari, 17 jaar geleden

Op 4 februari 1994 publiceerde Leo De Nijn in Het Laatste Nieuwes het volgende artikeltje:

Vorige week, tijdens het stormweer, viel een van de beelden uit de nissen in het postgebouww. Gelukkig kwam de kolos van 400 kg niet op een voorbijganger terecht. Om zo’n “vrije val” te vermijden ging de post de stabiliteit van de andere drie beelden onderzoeken. Al gauw bleek dat ze niet al te stevig meer stonden. Enkele jaren geleden werden ze beveiligd en verstevigd maar dat is blijkbaar onvoldoende geweest. Een hoogtewerker tilde gisteren de beelden uit hun nissen. Wat hun verder lot is, is nog niet duidelijk.

uit de oude doos: januari, 19 jaar geleden

Tussen de krantenknipsels van januari vond ik verschillende overlijdensberichten van bekende Mechelaars, waarvan ik er één heb weerhouden. Het gaat om een artikeltje dat Leo De Nijn op 3 januari 1992 schreef voor Het Laatste Nieuws:

uit de oude doos: december, 105 jaar geleden

Voor ik het verleden induik, wil ik even de Gazet van Antwerpen citeren van gisteren, 18 december 2010:

- Uit een woning op de Gentsesteenweg in Heffen werd een partij juwelen gestolen.

- Mechelen. In de Korte Oudestraat reden dieven weg met een Toyota.

- Inbrekers sloegen twee keer toe in een appartementsgebouw op de Frans Halsvest. Bij een van de benadeelden konden de daders een sierzwaard, USB-stick en kabel stelen.

UIT DE OUDE DOOS:

NOVEMBER, 20 JAAR GELEDEN

Misschien weet je hoe dat gaat. Je leest iets in een krant of een tijdschrift over Mechelen dat je interessant lijkt. Je knipt het uit en je bewaart het in een doos. Je krijgt een mooie uitnodiging voor een boeiend evenement. Die gooi je niet zo maar weg. Je steekt ze bij in de doos. Na verloop van tijd komen er ook flyers en folders bij en steeds meer dozen.

Na 25 jaar later zitten die dozen zo vol dat je niet meer weet wat er in zit.