(foto's: Jan Smets)

We kunnen natuurlijk een hele jeremiade afsteken om het jammerlijke feit dat men ooit onze mooie groentenhal afbrak om plaats te maken voor een betonnen monoliet die men  megalomaan 'Euroshopping' doopte.  Het kan.  Het is spijtig dat deze 19de eeuwse gietijzeren markthal de tand des tijds niet wist te weerstaan (gelukkig onderging zijn kleinere broertje, de iets verderop in de Huidevettersstraat gelegen Vleeshal, niet hetzelfde lot).  Maar het zijn vijgen na Pasen.  De klok kan niet meer worden teruggedraaid. Wat wél kan is met durf en doorzicht het terrein zorgvuldig bekijken - evalueren, en opnieuw creatief invullen.  Dat gebeurde in en om de Botermarkt.  De Euroshopping, iets té lang betiteld als stadskanker, ging tegen de grond, en het al even ruim bemeten, maar toch 'luchtiger' geheel van het Klarenhof kwam in de plaats.  Estetisch en functioneel toch een héle verbetering.  Ook de Botermarkt zelf werd grondig aangepakt.  De zielige fontein die er stond werd vervangen door de opnieuw opengelegde Koolvliet (akkoord, ze volgt niet helemaal de historische bedding...), en deze werd doorgetrokken in de Muntstraat, wat deze doordeweekse straat ook een heropleving bezorgde...

(foto's: Jan Smets)

125 jaar lang werden in dit gebouw aan de Vaartdijk alle Belgische postzegels gedrukt.  In 1993 kwam er een einde aan.  De werkzaamheden werden hier opgedoekt en de drukkerij verhuisde naar een nieuw en modern complex in de schaduw van de watertoren.  Het 19de eeuwse gebouw kwam leeg te staan en geraakte in verval.  Toch is het een uitzonderlijk relict van industrieel erfgoed.  Twee decennia nadat het doek viel over 'den Tember' of 'het Zegel' is er nog geen uitzicht op herbestemming.  Maar de stad hoopt dat de broodnodige renovatie binnenkort toch kan opgestart worden.  Dat hoop ik eveneens.  Wat wordt de herbestemming?  De projectontwikkelaar zoekt naarstig naar huurders voor kantoren in deze voormalige zegeldrukkerij.  Laten we eens binnenkijken...

(foto's (niet van huizen): Jan Smets -  Woning Pennepoelstraat 35 en Jowan Lamon)

Vanavond mocht schepen van Monumentenzorg en Stadsvernieuwing Greet Geypen een aantal Maneblussers gelukkig maken die bekroond werden voor hun nieuwbouwproject. Aan deze Stedelijke Prijs Stadsvernieuwing is een flinke prijzenpot verbonden.  Zo'n 4000 euro gaat naar de meest verrassende, innoverende of originele bouwprojecten van privé-eigenaars. Het thema was dit jaar 'nieuwbouw'.  De eerste prijs is voor  de woning van dhr. en mv. De Man-Vandereycken uit de Pennepoelstraat 35.  Zij zijn hiermee nu 1500 euro rijker.  De prijs is genoemd naar oud-schepen Jowan Lamon, die door ziekte een stapje diende terug te zetten in vorige legislatuur, en twee jaar geleden - veel te jong stierf...  Een verrassing is het niet dat deze prijs naar Lamon is genoemd...

Het gaat eigenlijk niet zo goed met de Oude Liersebaan en sommige van z'n zijstraten, deze woonwijk kreunt onder de verkeersdrukte, de parkeeroverlast, de slecht onderhouden straten en voetpaden en het zwerfvuil.
 

Op zaterdag 7 juli werd de nieuwe ondergrondse parking aan de ganzendries geopend en hiermee ook het vernieuwde plein ingehuldigd. Zelf was ik op vakantie en kon ik niet aanwezig zijn op de openingsreceptie. De voorbije dagen fietste ik al vluchtig even over het plein, maar op deze zonnige ochtend kon ik het niet laten om de nieuwe Ganzendries even van dichtbij te inspecteren. Het resultaat is een plaatsje op Mechelenblogt waard!

De vorige post waarin de positieve stadslijst het groen plan voorstelt deed me nadenken over één bepaald item. Ik stoor me welbepaald aan volgende plannen. Ik citeer:

"[...] en is het begijnhof is het mogelijk om een kunstentuin ter ere van JP.Laenen aan te leggen."

Ingrepen zoals stadstuinen zijn hopelijk van een blijvend karakter. Ik vraag me af of deze kunstenaars zonodig ook een blijvend karakter moeten hebben. Zie ook Rik Wouters.

(foto's: Jan Smets)

Heerlijke, zonnige herfstdag...  Mensen flaneren door de binnenstad, langs de parken, langs de Dijlekant...  Ik heb een afspraak met Johan Van Steelandt in zijn fraai opgeknapte historische huis 'De Kalkton', aan de Dobbelhuizen, waar hij al een vijftiental jaar woont met zijn gezin.  Ik ken Johan uit een grijs verleden waar we nog collega's waren van mekaar.  Nog steeds is hij de gedreven man, die nog steeds weet te dromen, maar ook genoeg realiteitsbesef heeft om te weten hoe hij die dromen vorm kan geven...

Een nieuwe bibliotheek, dat bouw je niet elke dag en al helemààl niet met als locatie een oud klooster, waar je architecturaal zo niet alle, dan toch véle kanten mee uit kunt.  Om wat dit laatste betreft meteen de juiste weg in te slaan, organiseerde het stadsbestuur afgelopen weekend een grootscheepse bevraging rond wat de Mechelaar verwacht (en niet verwacht) van de nieuwe bib die tegen 2018 moet verrijzen op de Tinelsite. 

Voor de tweede maal organiseert de stad Mechelen samen met het handelscomité Binnenstad Zuid een fotowedstrijd. Met als thema ‘Leven in een straat van verandering’ verwachten de organisatoren een orginele, unieke en dynamische foto van de Hoogstraat in heraanleg.

De winnende fotograaf wordt beloond met een waardebon en de foto zal worden getoond in de Stedelijke Openbare Bibliotheek.

Ik geef toe, ik ben blijkbaar wat ongeduldig geweest...

In een aantal posts liet ik de voorbije weken mijn verontwaardiging blijken over de gebrekkige communicatie van de stad in verband met die "500 m2". Was het een schoolvoorbeeld van een aankondigingsbeleid zonder veel dadendrang?