(foto's: Jan Smets  -  Jef Heylen en zijn echtgenote Frieda)

32 jaar lang heeft hij met een enorm enthousiasme en met heel veel doorzettingsvermogen het Speelgoedmuseum - 'zijn geesteskind' geleid.  Hij heeft een droom kunnen waarmaken.  Aanvankelijk leken er weinigen in te geloven, en leek zo'n museum opzetten onrealistisch.  Maar Jef Heylen heeft het toch maar gedaan.  Het Speelgoedmuseum is niet meer weg te denken als toeristische troef van onze stad.  Méér: het is een topper met internationale uitstraling én het grootste Speelgoedmseum van Europa.  Jef en zijn ploeg hebben het museum steeds in privéhanden gehouden.  Die zelfstandigheid behouden vond hij belangrijk - ook al kon men steeds rekenen op de steun en de sympathie van de overheid.  Op zijn zeventigste geeft Jef Heylen de scepter door aan zijn opvolgster, An Brusselmans.  Bij haar weet hij 'zijn' museum in goeie handen.  Samen met Jef neemt ook zijn echtgenote, Frieda De Smedt, afscheid.  Achter elke sterke man staat een sterke vrouw.  Ook Frieda heeft zich al die jaren enorm ingezet voor het Speelgoedmuseum.  Gisterenavond werd het duo gehuldigd in de Keldermanszaal van ons stadhuis. Het was de terechte eer die ze verdienden.  Slechts kort voordien waren ze van deze huldiging op de hoogte gebracht.  Beiden waren dankbaar en verheugd dat zovele medewerkers, vrienden en andere actoren uit het Mechelse culturele landschap waren opgedaagd voor dit 'eresaluut'...

Samen met de start van de Paasvakantie, gaat bij Speelgoedmuseum Mechelen een nieuwe tentoonstelling van start: ‘Van poeslief tot beresterk’. De knuffel was en is vaak de beste vriend én ultieme troost van elk kind. Wie sliep er niet met een teddybeer of andere dierbare knuffel? En wat was afscheidnemen, eens ouder, soms nog moeilijk. Herkenbaar? Ja, dat kan!  Vanaf 30 maart kun je tal van speelgoeddieren komen bewonderen in het Speelgoedmuseum en ja dan neen herinneringen ophalen.

 (foto: Jan Smets)

Het was al heel wat jaren geleden dat ik het Speelgoedmuseum bezocht had. Vanmorgen liep ik er langs. Ik had immers een afspraak met Marc Wellens, conservator. Hij is er praktisch bij van in het prille begin.  Achtentwintig jaar geleden begon hij er zijn loopbaan, eerder bij toeval. Maar na al die jaren is hij nog even gepassioneerd - of misschien nog méér - door dit unieke museum.   "Hier mag je altijd kind blijven. Hier blijf je jong..."    Het wordt een toffe her-kennismaking met het museum. Ik ben aangenaam verrast.  Het Speelgoedmuseum is er kwalitatief sterk op vooruitgegaan. Het was altijd al boeiend om hierdoor te slenteren en je te vergapen aan al wat er te zien was..., maar het is duidelijk dat het museum niet is blijven hangen in die nostalgie en doelbewust toekomstgerichte stappen heeft gezet. Dit museum heeft bij sommigen nog het imago van 'stoffig' en 'oudbollig'. En dat ik volkomen onjuist. Het Speelgoedmuseum is jonger en actueler dan ooit, hen houdt ons eens te meer een 'spiegel van de grote wereld' voor...

Een kleine week geleden startte het Speelgoedmuseum met een nieuwe tentoonstelling: ‘Van stappen tot trappen’, een expo over alle mogelijke soorten speelgoed van eind negentiende eeuw tot nu dat wordt voortbewogen door beentjeskracht. Een slee, een fiets, een bolderkar, een skateboard, een schommelpaard... alles waar beentjeskracht bij te pas komt dus.