(foto's: Jan Smets)

Het rotslechte natte en winderige weer kon stokken in de wielen steken.  Dat deed het dus niet.  Misschien zouden er nog wel wat meer Mechelaars opgestapt zijn mocht het wat minder regenachtig geweest zijn, maar toch zijn zowat 700 Maneblussers in een stille optocht van de Grote Markt naar de Dossinkazerne getrokken. (dit zijn de cijfers van de politie.  Sommigen denken dat er een duizendtal aanwezigen waren). Het was een bont allegaartje dat deelnam aan deze stille mars: jong en oud, moslimmeisjes met hoofddoek en zonder, politici van alle kleuren, Christenen, vrijzinnigen,vertegenwoordigers van de moskee ...  Kortom: een staalkaart van de bevolking van deze stad.  Nergens een wanklank.  Het was indrukwekkend te noemen in zijn eenvoud: stadsgenoten die opstapten voor tollerantie, vrijheid van meningsuiting, verdraagzaamheid...  De gevoelens die zovelen beroerden deze dagen werden op deze manier gekanaliseerd...

  (foto's: Jan Smets)

Music for Life hoef ik jullie echt niet meer voor te stellen.  De grote solidariteitsactie van Studio Brussel is bij iedereen méér dan bekend.  In Mechelen hebben een aantal vindingrijke geesten de koppen bij mekaar gestoken om op een originele manier geld bij mekaar te rijven voor het goede doel.  Veertien hotels en vergadercentra in de Dijlestad hebben hun schouders gezet onder een leuk iniatief.  Wie op 7 of 8 december slaapt in een hotel of vergadert op een locatie bij één van deze veertien deelnemers, mag zélf bepalen hoeveel hij hiervoor op de rooster neertelt.  De opbrengst gaat integraal naar vzw 'Mechelse Hattrick', dat projecten ontwikkelt voor brede kansengroepen.  Ik liet me vanmorgen graag meer vertellen over dit toffe plan, door Kurt Callaert, projectcoördinator Meet in Mechelen (li) en Jan Simons (re) die manager is van het Congres-en Erfgoedcentrum Lamot...

(foto's: Jan Smets)

"Amai, wat zijt gij een raar!"  durfde men vroeger al eens zeggen tegen Lea Cornelissen.  "Maar nu vinden ze het tof wat ik doe..."   Ik zit met Lea aan de tuintafel van een ongelooflijk heerlijk paradijsje vol groen en bloemen, op een boogscheut van de Dijle op Nekkerspoel-Borcht 7.  Lea heeft geen ice-bucket nodig om iets te doen voor het goeie doel.  Ze heeft haar pretentieloze idee deze zomer uitgewerkt: een pop-up bar in haar eigenste rustige Mechelse oase.  De opbrengsten van wat ze hier bij mekaar sprokkelt op deze gezellige manier, gaan integraal naar de Vlaamse Reuma Liga.  Ze is al een poosje 'café-bazin' in haar tuinbar Lafiora.  In september hoopt ze er nog even mee door te kunnen gaan.  Zondag 31 augustus organiseert ze zelfs een ontbijtbuffet, en daar kan ook JIJ bij zijn...

(foto's: Jan Smets)

Nee: groot en sensationeel nieuws is het niet, en de iniatiefneemster wou er ook de kranten niet mee halen.  Het is gewoonweg een hartverwarmend 'verhaaltje' van een sociaal bewogen vrouw en haar toffe buren van de Stenenmolenstraat...  Maar wat Mathilde De Clercq deed is naar mijn gevoel een fait-divers om in te lijsten - een lichtpuntje in een wereld die deze dagen lijkt dol te draaien en waar fanatisme en haat de boventoon voeren...

   (foto's: Jan Smets)

Het topevenement 'De 1000 km van Kom op tegen Kanker' dat donderdag van start gaat in Mechelen, zal onze stad vier dagen in de ban houden.  "Onze stad is er trots op om gaststad te zijn van dit sportieve gebeuren.  We doen dit dan ook graag omdat we solidariteit belangrijk vinden.  Héél zeker zal het kippenvelmomenten opleveren",  zegt schepen Walter Schroons bij de voorstelling van het programma...

  (foto's: Jan Smets en Herman Dusquene)

Ik heb op deze grijze winterdag met Luc Keersmaekers afgesproken in café Tilt in de Vrijgeweidestraat.  De haast legendarische cafébazin, Rozeke, die door haar klanten op handen wordt gedragen, morrelt aan de ouderwetse kachel, en gaat dan achter de toog m'n filter klaarzetten.  Café Tilt: waar rood en geel het bruine van het interieur schreeuwend doorbreekt, Kakkers zich thuis voelen, en de schuimkraag op de pint de vriendschappen weet te bezegelen.  Daar zit ik over Luc, die zijn koersfiets nét voordien aan de gevel heeft gestald. "Alle vergaderingen van ons Malinois cycling team worden hier gehouden." vertelt hij.  "Binnenkort is het weer zover: in het laatste weekend van mei (29-30-31 mei en 1 juni) is onze stad weer de start-en aankomstplaats van de 1000 km van Kom op tegen kanker.  En daar zijn we ons volop voor aan het voorbereiden!"  Voor de vierde keer zal het Mechelse team hieraan deelnemen...

(foto's: Jan Smets - Marc De Witte, Lieve De Coster van St.-Vincentius, schepen Koen Anciaux, Patrick Nolf van S.O.S.Hulpbetoon en Kurt Lauwens)

De winterzon schijnt met een enhousiaste uitbundigheid door de ramen van de raadzaal van het OCMW-Sociaal Huis.  Winterzon?  Je zou haast denken dat het lente is.  Op zo'n dag lacht het leven wat vriendelijker dan anders.  Zéker op een moment als de vrijwilligers van Mechelen Solidair staan te popelen om een mooi pakje kleurrijke briefjes te overhandigen aan twee verenigingen die opkomen tegen armoede in onze stad.  Mechelen Solidair heeft weerom de handen uit de mouwen gestoken om tijdens de Kerstmarkt soep te verkopen.  Da's op zichzelf een edel iniatief.   En als dit engagement dan ook nog een aardige cheque oplevert voor hen die het minder breed hebben in deze maatschappij, dan is dit niet  alleen lovenswaardig, maar ook bijzonder deugddoend te noemen.  Sinds eind 2010 bestaat Mechelen Solidair - een idee dat werd - en wordt geschraagd en uitgewerkt door Ferre Lauwerijs, Kurt Lauwens en Marc De Witte - drie Mechelaars met een groot hart...

(foto: Jan Smets)

Begin dit jaar stond de wereld stil voor het gezin van Johan Muyldermans en Elke Du Bin uit Muizen.  Hun zesjarige dochtertje Harte verloor de ongelijke strijd tegen een hersentumor.  Amper was de ernst van de diagnose doorgedrongen....  Het is verbazend snel gegaan voor dit levendige jonge meisje.  Hoe jong ze ook was: ze verlegde een steen in een rivier op aarde.  Het water gaat sinsdien een andere weg dan voorheen...  Ongelooflijk hoe rond 'prinses Harte' een wame kring van mensen ontstond, die het moedige iniatief van de ouders volgende, het verdriet wist om te buigen tot een daadwerkelijke vorm van solidariteit met kinderen in levensbedreigende ziektes, verblijvende in het ziekenhuis.  Ondanks de leegte en de scherpte van de pijn die hiermee gepaard gaan, hebben Elke en Johan de vzw Prinses Harte opgezet, om paketten te maken voor die kinderen - met als prachtige symbool de knuffelpop Prinses Harte...  Verzameld rond de naaimachine, en met een hartverwarmende inzet groeiden tal van intiatieven om hiervoor geld in het bakje te krijgen.  Voorgesteld als actie voor Music for Life van Studio Brussel was het de eerste VZW die geregistreerd en aanvaard werd.  Al snel werd het ook de populairste vzw wat het aantal regionale acties betreft.  Wat Music For Life voor de vzw in beweging heeft gezet was niet te voorspellen.  Vijftien acties van particulieren of groepen werden op het getouw gezet.  Vandaag belicht ik er twee opvallende van.  Ik heb een babbel met twee enthousiaste dames: Kristel Du Bin, die een nicht is van moeder Elke, en Monique Blanken, wiens dochtertje Lotte vriendinnetje was van Harte in de Mechelse school Villa Zonnebloem...

(foto's: Jan Smets)

Ze maakten het ergste mee wat ouders kunnen meemaken.  Elke en Johan verloren begin van dit jaar hun zesjarig dochtertje Harte na een korte maar meedogenloze ziekte.  Ondanks de scherpte van de pijn om dit afscheid bleven ze niet bij de pakken zitten.  Ze wilden hun kleine prinses nieuw leven geven.  Omdat ze het van zo dichtbij meemaakten wat het betekent om kind met een levensbedreigende ziekte te zijn in die witte wereld van het ziekenhuis, besloten ze om een solidariteitsactie op te zetten voor kinderen op de kinderafdeling van Gasthuisberg.  Met prinsessen-en ridderpakketten willen ze dat ziekenhuisverblijf draaglijker maken.  Elke Du Bin en Johan Muyldermans uit Muizen zijn al maanden aan de slag om dit project te realiseren, en krijgen daarbij de hulp van een heleboel lieve vrienden.  Maar ook JIJ kan jouw steentje bijdragen!  Dit weekend gaat in parochiezaal 't Kranske van Muizen een heuse 'stikmarathon' door...  Met heel veel randanimatie wordt een gezellig treffen mét een goed doel.  Loop je ook eens langs?

(foto onder: Jan Smets)

De lente is doorgebroken.  Je voelt het nieuwe leven in alles wat ons omringt.  De koude en grijze winter lijken voorbij...Ik heb een afspraak met Elke Du Bn.  Het huis in de Alfred Nobelstraat is gezellig, en straalt de warmte van een (h)echte thuis uit.  Toch hebben de voorbije maanden diepe wonden geslagen in het leven van de mensen die dit huis bewonen.  Een hard verdict, verdriet, leegte...  Het leven was niet mild voor Johan Muyldermans en Elke Du Bin en hun kinderen.  Op 30 november werd bij dochtertje Harte een hersentumor vastgesteld.  De strijd was ongelijk. Tussen diagnose en afscheid lag amper anderhalve maand... Toen Harte het leven uit handen moest geven was de wereld bedekt met een sneeuwtapijt...  Op 14 januari - net zes jaar geworden - stierf de kleine prinses Harte.  We zijn weer anderhave maand verder.  De winter lijkt voorbij.  Lente.  Nieuw leven.  Leegte en verdriet zijn er - maar prinses Harte heeft voorgoed een plaats veroverd in de harten van velen..  Elke kanaliseert haar gevoelens in het maken van 'prinsessenpakketten' om een beetje gezelligheid en steun in ziekenhuiskamers te brengen... 

(foto boven: Facebook Jonas -  andere: Jan Smets)

Als ik aanbel bij Jonas Salen en z'n vriendin Elke Wynants in de Belgradestraat, heb ik het artikel al grotendeels 'geschreven' in m'n hoofd.  Het concept lijkt me duidelijk.  Ik heb alleen nog plaatjes en een aanvullende babbel nodig, om bevestigd te zien wat ik denk te vermoeden.  Voilà.  Drie jonge mensen - waarschijnlijk werkend in de sociale sector - Drie 'wereldverbeteraars' met een leuk idee.  Maar... spoedig wordt duidelijk dat ik toch wel wat breder dien te kijken, en dat niet alles is wat ik vermoed...

(foto: Jan Smets)

Ze stonden haast te verkleumen in de bijtende kou, de sneeuwbuien trotserend...  Maar hun aanstekelijke glimlach verdween er niet bij: Siel Swinnen en Hanne Vandenbussche, twee jongeren die het engagement op zich hadden genomen om op de zaterdagmarkt stiften te verkopen ten voordele van de Damiaanactie.  En zoiets zien geeft me een warm en deugddoend gevoel!  Jonge mensen die zich inzetten voor de wereld rondom zich: chapeau!  Dan verdwijnen cynisme en pessimisme als euh - sneeuw voor de zon, en kan ik het niet nalaten om dit nieuws-in-de-marge te verheffen tot hoofdpunt! 

   (foto's: Jan Smets)

Gisteren wist voetbalclub KV-Mechelen op eigen terrein 'achter de Kazerne' te scoren tegen AA-Gent.  De wedstrijd werd afgefloten met 1-0 voor de rood-gele Maneblussers.  En da's best leuk op sportief vlak.  Maar wat méér is: Malinwa toonde op tweede Kersdag ook haar hart voor zowat 150 kansarme kinderen en jongeren van onze stad.  Door een genereus aanbod  van de club,konden zij gratis de wedstrijd bijwonen.  En dat viel in goeie aarde!  het jonge volkje was razend enthousiast!

     (foto's: Jan Smets)

Acro-lesgeefster Mieke Gielen van de Mechelse circusschool Circolito  poseert fier tussen haar Palestijnse gasten.  Ze is de energieke iniatiefneemster van de sponsoractie, die terwijl ik deze regels tik, aan de gang is in de vroegere Magdalenakapel en andere lokalen waar Circolito al jaar en dag het mooie weer maakt - zélfs vandaag als het deprimerend grijs en nat is.  Circolito drijft op enthousiasme.  Dat weten we.  Dit circusatelier is het koesteren waard.  Bovendien heeft Circolito een warm hart , en dat laat ze deze Kerstdagen zien!  Vandaag werd om 16 uur een sponsoractie - 'Twenty4Circus' - gestart.  Nog tot morgen, zondagnamiddag 16 uur, zetten de kinderen en jongeren van de school hun beste beentje voor, voor hun Palestijnse evenknie.

(foto's: Jan Smets)

Ze bezit die wonderlijke dualiteit van ernst en vrolijkheid: Judith Milh.  Ze is een brok spontaniteit en een spraakwaterval.  Enthousiast pratend over wat haar bezig houdt, weet ze me in de ban te houden.  De pretlichtjes in haar ogen verraden een levenslustige jongedame van 21 die weet wat ze wil, en waarvoor ze gaat.  Sinds haar vijftiende is ze méér dan gedreven aan de slag binnen de Mechelse Amnestygroep.  Laat het nu de week zijn waarin in Mechelen de mensenrechten extra in de kijker worden gezet: een reden te meer om een een babbel te hebben met dit 'gezicht' van de mensenrechten-actiegroep in onze stad.  Want het intrigeert me wel: wat drijft deze jongvolwassene om zich in te zetten in deze wereldwijde vereniging?