We staan er tegenwoordig niet meer bij stil, een tripje naar de andere kant van de wereld is voor ons heel normaal. Informatie verzamelen over een bezienswaardigheid is dankzij het internet een gemakkelijke opdracht. Dat was vroeger wel wat anders. Een 'citytrip' maken was een hele opgave. Vaak ging het te voet, of als je het goed had te paard of met de koets. Of je had het geluk om per boot te reizen, het meest comfortabele vervoermiddel. Een 'Guide Michelin' bestond niet, toeristische informatie - als die al voor handen was - was heel onbetrouwbaar.

Het Stadsarchief stelde een kleine tentoonstelling samen over hoe vroeger informatie werd verspreid, om als Mechelaar 'naar den vreemde' te gaan, of om als toerist Mechelen te verkennen.

  (foto's: Jan Smets)

Op de trappen die leiden naar het voormalige predikherenklooster waar binnenkort onze gloednieuwe bibliotheek zal verrijzen, haalt hij plots zijn witte habijt uit het reiskoffertje en trekt deze aan voor de foto's.  Voordien was hij tijdens ons gesprek op deze bloedhete dag 'gewoon' zomers gekleed -sportief in korte broek.  Anton Milh is een Mechelse jongeman van bijna zevenentwintig lentes oud en zowat een half jaar geleden geprofest als dominicaan of predikheer ...

Zaterdag werd officieel het eerste deel van het Tinelpark of Predikherentuin op de gelijknamige Tinelsite aan omwonende bewoners en genodigden voorgesteld. “Wat we hier proberen te doen is twee belangrijke monumenten in onze stad, het holocaustmuseum en de nieuwe bibliotheek, daartussenin een nieuwe groene long te maken” vertelt burgemeester Bart Somers aan de voet van het Predikherenklooster.