(foto's: Jan Smets)

Ze staan netjes op een rijtje opgesteld in de sacristie van de Katelijnekerk: vier deels gepolychromeerde beelden van verschillende hoogtes.  Tot 1986 sierden ze aangekleed in een lange blauwe jurk de Kerststal in deze kerk.  Nadien geraakten ze wat in de vergetelheid.  Maar vandaag zijn ze herontdekt en wachten ze op een grondige restauratiebeurt.  Deze engelen (?) zijn niet de eerste de beste.  Ze werden vervaardigd door één van de grootste Mechelse beeldhouwers aller tijden: Nicolaas Van der Veken (1637-1704).  Deze kunstenaar was lang en heel bedrijvig aan de slag in onze stad, en in verschillende kerken kan je nog het virtuoze werk van zijn hand bewonderen.  Guido Vandeneede van de Kerkraad toont ze me trots.  Ik herken in de fraai gesneden koppen de hand van de meester.  Maar zijn het écht wel engelen?  Hier rijst twijfel over.  Want door de vier figuren in een bepaalde orde te zetten lijken ze wel opgesteld als willen ze een reidans aanvatten?  Dansende engelen?  ... een raadsel.

(foto's: Jan Smets)

Aan de Dijleboord in de Lange Schipstraat staat sinds een paar jaar het opmerkelijke en schitterende beeldhouwwerk van Nest Wijnants: 'de drie Gratiën'.  Het is een bewuste keuze van de stad om straten en pleinen te verfraaien met sculpturen van Mechelse kunstenaars.  Op een boogscheut van dit fraaie trio is nu een 'vierde Gratie' geplaatst - en wel in de kleine binnentuin van het Sociaal Huis (het vroegere OCMW).  Het werk dat een bevallige dame toont, luistert naar de naam 'Lentedans', en is van de hand van de Mechelse grafische kunstenares en schilderes Marijke Van Kenhove.  Marijke is niet weinig tevreden dat één van haar werken werd uitgekozen om in een publieke ruimte te staan.  Over de drempel van het Sociaal Huis komt best wat volk, en het is dan ook een hele eer voor de talentrijke kunstenares.  Het is een knap bronzen beeldhouwwerk dat beslist bewondering zal oogsten.  Je moet zéker maar eens een kijkje gaan nemen!

(foto's: Jan Smets)

Nicolaas Van der Veken is één van de bekendste én begaafdste kunstenaars die ooit aan de slag waren in deze stad.  Deze beeldhouwer-sculpteur was vrij honkvast, en veel van zijn werk valt nog te bewonderen in Mechelen.  Nicolaas werd in 1637 geboren in de Kapelstraat in de wijk Den Ham. Hij is in de Dijlestad ook gestorven in 1704.  In zijn familie waren velen actief als leerlooier, en da's niet verwonderlijk gezien de geschiedenis van deze Mechelse buurt.  Zelf is hij nooit gehuwd en hij heeft geen kinderen nagelaten.  Maar zijn jongere broer Lambertus (1640-1709), die ook werkte in het atelier van zijn beroemde broer, deed dat wel.  Stan Maes is via zijn moeder nazaat  van de kunstenaar in de elfde generatie.  De moeder van Stan, Rina Barthélémy, heeft zich vroeger reeds vastgebeten in de familieroots en Nicolaas Van der Veken.  Massa's opzoekingswerk heeft ze gedaan gedurende vele jaren.  Stan stond er op de 'eerste rij' naar te kijken.  Door werk en tijdgebrek heeft hij er zich toen weinig mee bezig gehouden.  Maar nu wil de 63-jarige Maneblusser als een soort van 'ere-schuld' aan zijn moeder, de draad weer opnemen.  Hij heeft er zich opgestort, en zeker na zijn naderend pensioen wil hij dat tempo nog opdrijven.  Dat alles moet resulteren in een mooi kunstboek over zijn ver familielid... 

  (foto's: Jan Smets)

Drie kunstenaars - twee Mechelaars en één Antwerpenaar - stellen ten toon in het Moreelshuis in het Groot-Begijnhof.  Vanaf morgen kan iedereen deze prachtige expo bezoeken.  Elke dag is het Moreelshuis hiervoor geopend tussen 12 uur en 18 uur, en dit tot 2 september.  Toegang is gratis.  Chris Joris  (onder) is al langer bij het grote publiek gekend als gerenomeerd jazz-en percussiemuzikant.  Dat hij ook een begenadigd schilder is, is minder geweten - hoewel...  De laatste jaren komt hij wel vaker naar buiten met zijn werk.  Voor deze expo nodigde hij twee vrienden uit om samen tentoon te stellen.  Mechelaar Luc Jonckers (boven links) ging graag op het voorstel in, en ook Jaak Albert Visker (boven rechts) zag wel iets in een groepstentoonstelling.  Vandaag ging de vernissage door van deze bijzondere expo die een wonderlijke 'trialoog' vormt...

(foto's: Jan Smets)

Le sculpteur Wouters a fait mon buste à Bruxelles.  C'est bièn fait et je suis content.

Dat zei hij er van: de excentrieke en eigenzinnige, maar zelf zo begaafde Oostendse kunstenaar James Ensor nadat de jonge Rik Wouters een borstbeeld van hem maakte.  Rik aanbad de grote schilder.  Het is zijn absoluut idool.  Ensor weet eerst niet goed wat hij er met  deze aanbidding aan moet.  Maar uiteindelijk poseert hij voor Rik.  Op 18 april 1913 gaat onze Mechelaar aan de slag.  James Ensor is uit zijn 'ivoren toren bij de zee' (Eric Min in de biografie over Wouters) afgezakt naar Bosvoorde, waar Rik woont en werkt.

Vandaag - haast honderd jaar later is James Ensor wéér op bezoek bij Rik.  Niet in het Brussel van Rik,...en Nel - maar in Mechelen.  In het Schepenhuis.  Hij blijft er tot 15 november.  Dus: je hebt nog heel effe de tijd om op visite te gaan bij de twee vrienden.

(foto's: Jan Smets)

Met een koel glas witte wijn staan we in de tuin - na een fikse regenvlaag sijpelt vriendelijk zonlicht door het bladerdek, en streelt het de sculpturen die in dit natuurlijke decor staan opgesteld.  Dit is een oase van rust - een artistieke oase: hier wandel je door het verhaal van de kunstenaar.  Pol Cockx is de schepper van dit alles.  Met een ongelooflijke zin in het schone en met een onmiskenbaar talent heeft deze Mechelse beeldhouwer hier een droomwereld gecreëerd waar het goed toeven is.  Hier voel je de kunstenaar het beste aan - Dit is zijn biotoop - zijn habitat.  Dit weekend ben je hier welkom - in de Kalkovenstraat 5, op een paar stappen van het stedelijk kerkhof.

(foto's: Jan Smets)

Zopas is bekend geworden dat gisteren, zaterdag, de bekende Mechelse kunstenaar Jean-Paul Laenen is overleden.  Hij zou in juni 81 jaar worden....  We zullen hem blijven herinneren als een bijzonder veelzijdig man, stijlvol modieus in voorkomen, getalenteerd op vele terreinen....  Hoe je ook dacht over zijn persoon of werk: je kan er niet aan voorbij dat Mechelen met Laenen één van zijn meest markante kunstenaars verloren heeft...

                                                                                      (foto: Jan Smets)

Buiten is het ijzig koud.  De winter scoort met diepvriestemperaturen in statistieken en tabellen met langdurige jaargemiddelden...  Maar we zitten gezellig, warm binnen, in dat wat onwezenlijke kader - het paradijs voor elke Mechelse boekenwurm - in een ons omringende zee  van letteren en spraakwatervallen: de Zondvloed in de OLV-straat.  Hij met een dampende thee, en ik met een winterkou verdrijvende kop koffie.  We verliezen de tijd in een babbel die verder gaat dan de reden van het gesprek.  Hij:  (levens)kunstenaar - met een hongerige kijk op de wereld om hem heen.  Veelzijdig ook: muziek, beeldende kunst, dictie... Ik, luisterend, beamend, bewonderend...  Maar toch in dialoog - tastend naar de ziel van de kunstenaar: Serge Piessens - Leestse Mechelaar - bouwjaar 1967; één van de meest bevlogen artiesten van zijn generatie - maar ook gevoelsmens - zachtmoedigheid verpakt in een forse verpakking...  'Bepalen de omstandigheden of je succes hebt of niet? Lukt het of lukt het niet?  is de sjaspatatter een mislukkeling?  nee toch..."

(foto's: Jan Smets)

Voor de tweede keer in één week tijd loop ik de Katelijnekerk binnen.  Vorige keer had ik een boeiende ontmoeting met Luc Rossen die met restauratiewerk van de biechtstoelen in deze kerk bezig is.  Maar omdat ik een andere afspraak had, diende ik ons gesprek af te breken.  Vandaag kom ik terug - en heb een méér dan één uur durende babbel met een gedreven man, die met heel veel vakkennis en liefde vertelt over zijn werk.  Eén ding weet ik nu al zeker:  Nooit zal ik de Katelijnekerk nog binnenlopen zonder te denken aan de kunstenaar van dit prachtig beeldhouwwerk, maar ook aan Luc, die minitieus de ziel van de meester - Nicolaas Van der Veken, aanvoelt in zijn werk, en door zijn restauratiewerk als het ware de hand van de grote beeldhouwer in de zijne voelt werken...

(foto's: Jan Smets)

Er moet zoiets in de Mechelse lucht zitten dat het maakt dat hier zoveel beeldhouwers op hoog artistiek niveau aan het werk zijn...  In de voetsporen van Wouters en Wijnants en zovele anderen - bekenden en minder bekenden - zijn ook in deze tijd Mechelse kunstenaars actief die méér dan een voetnoot waard zijn.  De laatste maanden heb ik er tal van bezocht in hun natuurlijke habitat - in hun atelier of op een expositie.  Ward Dyck, Angela Scheltiens, Pol Cockx, Luc Jonckers...  En doe ik nog onrecht aan vele anderen wiens naam ik nu niet vermeld... Vandaag was ik op de vernissage van een tentoonstelling van Albrecht Nees...   Het was genieten bij zoveel schoonheid...

(foto's: Jan Smets)

Ik zou deze tentoonstelling haast gemist hebben, mocht niet iemand uit mijn kennissenkring me er attent op gemaakt hebben...  Ze had bijzonder genoten van deze toch wel prachtige expo in het Instituut voor Kunstambachten.  Angela Scheltiens, een Mechelse beeldhouwster uit de Dageraadstraat toont haar kunnen.  En die is ronduit méér dan het bekijken waard.  Als je dit weekend niet weet waarheen, tussen luisteren naar het zwaarste gebeier en de opendeur bij de brandweer: dan moet je beslist eens het IKA binnenlopen.  Je zal niet bedrogen worden in jouw verwachtingen!

(foto's: Jan Smets)

De Mechelse beeldhouwer Luc Jonckers treedt uit de anonimiteit met een eerste tentoonstelling in eigen stad.  Hij is een beeldhouwer met 'n grote stielkennis, die werkt in brons, arduin, steen en hout.  Luc sluit aan bij een Mechelse traditie van kunstenaars als Rik Wouters, Ernest Wijnants, Theo Blickx, en recenter Pol Lemaire, Frans Van den Brande, Ward Dijck, en vele anderen... Vreemd genoeg was zijn werk nog niet gekend bij het grote publiek. Daar is nu verandering in gekomen met een tentoonstelling die nog loopt tot 2 oktober...

(foto's: Jan Smets)

Hij is niet alleen een innemend mens - hij is ook een méér dan begenadigd kunstenaar, in de goeie Mechelse traditie als Rik Wouters, Nest Wijnants en zovele anderen, de eerste stapjes schoorvoetend gezet in het meubelatelier van zijn vader: Ward Dijck...

(foto's: Jan Smets)

We waren al een poosje op zoek naar één of ander beeldhouwwerk om in onze tuin te plaatsen... En ja, een paar maanden geleden vonden we het bij de Mechelse beeldhouwer  Jef Van Den Bosch, en nu staat de sculptuur uiterst rechts op de foto bij ons op het terras..

Volgende maand exposeert de kunstenaar in eigen tuin.  Jawel. En da's iets om niet te missen!

(foto's: Jan Smets)

Ook dit jaar was hij één van de vele exposanten op Kunst-op-het-Begijnhof: de Mechelse beeldhouwer Pol Cockx.