2018 wordt een magisch jaar.  Niet enkel herdenken we dan het Einde van Wereldoorlog I, exact 100 jaar geleden, maar mogen we ook een nieuwe Mechelse bibliotheek verwelkomen in het Predikherenklooster.

En we mogen voorstellen indienen, want de bibliotheek wordt meer dan boeken alleen.  Behalve moet je jezelf daarvoor inschrijven en kan je jouw voorstellen alleen maar opperen tijdens twee “durftevragen-sessies” van een kleine twee uur in de Oude Leeszaal van de bibliotheek in de Moensstraat.

Meer gegevens hier.

Maar de Blog zou de Blog niet zijn als we hier al niet zouden starten met een pré-sessie, want inschrijven en een voorstel-op-een-papiertje is zo 2010.  Bedenk wel dat er geen exclusieve rondleiding aan vasthangt door het verlaten kloostergebouw.

Dus : Wat verwacht de Mechelaar van de nieuwe Bibliotheek ?

Over het tragische ongeluk in de fabriek van Inofer zal iedereen wel gelezen hebben, zowel in de binnenlandse als buitenlandse kranten en websites.  En dit artikel heeft niet de bedoeling om een eventueel oordeel te vellen.

Maar het feit zet mij (en menigeen) wel aan het denken : Is spelen veilig ?  En waar is het veilig ?

Ook ik ben schoon en jong geweest.  En geregeld heb ik het, bij ons moeder, over wat we toen allemaal hebben “uitgevreten”.  Niks misdadig of zo, maar gewoon lekker spelen en kattekwaad uithalen.

Hopend op straffe verhalen uit den Tijd van Toen, hou ik het hier even bij den tijd dat ons Vader, ons Moeder en Wij, de Kinders, in de Spreeuwenhuisstraat woonden.  We spreken over de periode 1971 tot 1973 en ik was toen tussen de 6 en 9 jaar oud :

Vanaf vandaag zijn Circus Ronaldo officieel Cultureel Ambassadeur van de Stad Mechelen. Dat waren ze officieus natuurlijk al veel langer, want waar ter wereld de familie Ronaldo ook neerstrijkt, steeds wordt boven de tent de Mechelse vlag gehesen.

Het leuke aan het rondgooglen op tinternet is dat ge geregeld een naam tegenkomt waarvan de meesten (waaronder ikzelf) nog nooit gehoord hebben.  En enkele dagen geleden was het alweer bingo !

De naam van de (vergeten) Mechelaar is René “Flyer” Janssens.

Veel is er niet te vinden.  Zijn naam duikt op in dit oude blogartikel (geplaatst door ene Roger Kokken op 08/09/2010) en ene René Janssens duikt op in een artikel over de Judo-Karate Bushido Kwai Mechelen Club van Felix De Smedt.

Maar op de website van het Sportimonium (In het Wiel van Eddy Merckx) vind ik meer :

Enkele dagen geleden stond volgend bericht op de website van DeRedactie.be : Kortrijk opent nieuw vlasmuseum “Texture”.

Een blik op het nieuwe vlasmuseum "Texture" in Kortrijk

In a nutshell geven ze, in de reportage, de lange geschiedenis weer van vlas en vlasbewerking, zowel in en om Kortrijk, maar ook in heel Zuidwest-Vlaanderen en de Leiestreek.  Tevens krijgen we een weergave van de economische impact op de mensen en de industrie.

En vlas blijft hip want niet enkele diende het bij de fabricatie van linnen.  Tegenwoordig is het natuurlijke product ook te vinden in bijv. surfplanken en blijkt het geluidswerend, wat goed is bij isolatie in huizen.

En dan vraag je jezelf af of eenzelfde industrie ook bestond in of rond Mechelen.  Want Mechelen is nu eenmaal gekend voor zijn... laken, kant en (gebiesde) stoelen.

xxx

Oproep aan alle dieven en overvallers ten lande : Kom niet naar Mechelen !

De Mechelse kleine zelfstandige is – in zijn winkel – niet enkel voorzien van sloten, afroomkluizen en alarmsystemen, maar werkt ook samen met de lokale politie d.m.v. het Buurt Informatie Netwerk voor Zelfstandigen (BIN-Z) en het Buurt Informatie Netwerk voor Horecazaken (BIN-H).

Tevens meldt elke aangesloten handelaar en horecauitbater abnormaal gedrag of een onveilige situatie aan de politie waarna deze de melding doorstuurt naar ALLE leden van het netwerk !

BIN-Mechelen

Lag Mechelen mee aan de oorsprong van het Rode Kruis ?

Foto Gimycko - Rode Kruis Winketkaai

Bij het googlen naar één of andere nationale natuurramp kwam ik onderstaande tekst tegen.  En de beschrijving / geschiedenis is intrigerend...

Een tijdje geleden kwam ik via een tante uit Turnhout, in het bezit van een vaandel ‘dat me misschien wel zou interesseren’ ...

Enkele Mechelaars vanuit uiteenlopende overtuigingen nemen het initiatief om ook in eigen stad een stille wake voor Gaza te houden. Zonder geschreeuw van haatboodschappen. Zonder vlaggen en trompetgeschal. Gewoon een moment van bezinning in hartje stad.

In een moderne oorlog is vooral de burgerbevolking het slachtoffer. Dat bleek weer de laatste weken in Gaza: mannen, vrouwen, kinderen kwamen om in hun eigen huis, op straat, in een geïmproviseerde schuilplaats. 400.000 mensen sloegen op de vlucht. Voor hen geen hoogtechnologische snufjes die raketten kunnen afweren, zoals Israël die heeft. Ja, er vielen ook Israëlische soldaten en enkele burgers: ook hun leven werd vergooid in zinloos geweld.

Is traditie verouderd?

Deze kersttijd leent zich gewillig tot reflectie en aandacht voor de medemens.  Door de commercie geleid worden wij overspoeld door een red nosed rendeer, sleebellen, Kerstmannen en sleebellen.  Is dit traditie?   Is dit erfgoed? We betwijfelen het.

Waar komen die beelden van de kerststal op de Grote Markt vandaan? Wie heeft ze gemaakt? Hoe lang sieren ze de Grote Markt? En wie weet wat over de vorige? En waar zijn de schaapjes, de os en de ezel?

Veel vragen rond een kerststal die gans anders oogt dan die in andere steden en gemeenten...

OLV van Zon (foto François Van der Jeught) Een doodgewone ontmoeting met een Mechels stadsgids kan gevolgen hebben die de grenzen van onze geliefde stad ver overschrijden. Toen de bekende stadsgids Erik Vekemans enkele maanden geleden een gezellig gesprek aanknoopte met François Van der Jeught, spitste het onderwerp zich toe op het Hofke Van Oliveten, waarvan de beeldengroep al vele jaren wordt toegeschreven aan Thomas Hazart, ook bekend als “De meester met de zespuntige ster”.

**  eerste versie 2009  **
** bijgewerkt juli 2013  **

"Beste lezer,
ik mag graag fietsen, en daarom wil ik u meenemen op onze éigen bergklassieker:

Geen groot competitief evenement weliswaar, maar eentje voor iedereen.
Voor kleine mechelaartjes van 7 tot de hoogbejaarde veertigers onder ons.
Voor de "jannekes en miekes" en de coryfeeên.

Een toerke rond 't stad:

Ik had verwacht dat dit hier al veel eerder zou verschijnen, maar aangezien niemand het post doe ik het zelf dan maar.
Vanaf volgend schooljaar zullen alle leerlingen van een basisschool in Mechelen 50cent per dag moeten betalen om hun eigen boterhammen op school te mogen opeten.