Allerheiligen … de dag dat veel mensen de rust en stilte van het kerkhof opzoeken. Om mensen die ons ontvielen te herdenken, of om gewoon even tot rust te komen in deze hectische tijden. Maar dat ingetogenheid niet automatisch synoniem moet staan voor bedruktheid … dat durven we in onze éénentwintigste eeuw weleens te vergeten.

Op de grens tussen dag en nacht namen woord en muziek even het heft in handen op de Mechelse begraafplaats om de stilte te doorbreken en een ode te brengen aan het leven én de dood. Reveil ’17 is een feit.

(foto's: Jan Smets)

Voor de slotwandeling van de zomerreeks van Mechelenbinnenstebuiten was de plaats van afspraak de poort van het oud kerkhof aan de Kerkhoflei.  Woensdagavond kwamen weer flink wat belangstellenden opdagen om ook deze laatste wandeling door een Mechelse buitenwijk aan te vatten.  Onder de titel 'met Sint-Gummarus naar Katanga' werd met gidsen Liliane Maes en Luc Croonen de buurt rond de Liersesteenweg verkend.  Het kerkhof werd in1784 aangelegd in de tijd van Keizer-Koster Jozef II, die het begraven binnen de stadsmuren verbood.  Het nieuwe stedelijke kerkhof kwam hier in een vrij desolaat gebied te liggen.  Veel bebouwing was er niet.  Er stonden een aantal windmolens, pesthuizen, ...een galg...  En verder was er de grote leegte.  Dat kan je je vandaag nog moeilijk voorstellen.  Een kazerne met oefenterreinen, een voetbalveld, sociale woonwijken, scholen...: het kwam hier allemaal in de plaats...  Het werd zowel zondagnamiddag als woensdagavond een uiterst boeiend gegidste tocht door een nog boeiender wijk...

Blijkbaar is er wat te doen over de plaats waar men zijn doden mag begraven. Ik las ' onlangs ' dat onze voormalige heerser, keizer Jozef II, enkele honderden jaren terug reeds zo vooruitziend was om op de spiksplinternieuwe begraafplaats van Mechelen, plaatsen te voorzien voor andersdenkenken. Waarschijnlijk hebben de huidige vroede vaderen dat over het het hoofd gezien.

In de Gazet van Antwerpen vandaag gelezen: bij de werken aan het O.L.Vrouwerkhof zijn blijkbaar beenderen aan de oppervlakte gekomen, die daar prompt begonnen rond te slingeren en al doende voor consternatie zorgden en een stadsgids van dienst choqeerden.

Bron GVA

Op de stedelijke begraafplaats in de Ziekebeemdenstraat in Mechelen hebben een aantal dieven graven beschadigd. Er werden ook beelden gestolen. Intriest is dat.

Hierbij de foto's van de gestolen beelden.  

Moest u ze ergens tegenkomen, verwitig dan de Politie.

Met de uit Angelsaksiche contreien geïmporteerde 'Hoogmis' van pompoenen, heksen, spoken en andere griezels, zouden we haast vergeten dat er ook nog zoiets bestaat als Allerheiligen en Allerzielen.  Dit weekend gaan ook weer vele Mechelaars, met chrysanten, weemoed en stil verdriet op weg naar het kerkhof...  En buiten het feit dat de dodenherdenking deze dagen op de eerste plaats komt, kunnen we er niet om heen dat onze Mechelse 'dodenakker' een ware esthetiek uitstraalt...  Het is niet Père Lachaise (of dichter bij ons: Laken misschien...), maar het heeft een stille en monumentale schoonheid...  De dood kan artistiek zijn, en signeert met korstmossen zijn  arduinen kunstwerken.

(foto's: Jan Smets)

In de weekendeditie van Gazet van Antwerpen, bracht Sven Van Haezendonck er al een artikel over...
Er zou een voorstel op tafel liggen om een begraafplaats voor moslims aan te leggen in onze Dijlestad...
Dit zou moeten voldoen in een nood die scherp wordt aangevoeld bij een jongere generatie van moslims in Mechelen.
Deze generatie, die in België werd geboren, verlangt ernaar om hier ooit ook begraven te kunnen worden.