(foto's: Jan Smets)
"Maar niet zeggen dat ze hier straks gevierd wordt! Ze weet nog van niks..." waarschuwt een verzorgster mij bij het binnenkomen van woonzorgcentrum Milsenhof, als ik met mijn bloemetje de balie passeer... "Ze zit nog op haar kamer." Zo dadelijk is het etenstijd. Lang woont ze hier nog niet. Nadat ze nog niet zo lang geleden weer eens onzacht tegen de vlakte was gegaan in haar appartementje in de Varkensstraat, werd het besluit genomen. Het was niet langer veilig meer te noemen dat ze alleen woonde. Het risico op vallen werd té groot. Dat vond dochter Betteke, en eigenlijk besefte ze het zélf ook wel. Daarom verhuisde ze naar dit rust-en verzorgingstehuis. Niet langer ziet ze vanop haar terras op Sint-Romboutstoren, maar ze heeft nu een prachtig zicht op de contouren van de OLV-over-de-Dijlekerk. Jo Leemans lijkt zich er mee verzoend te hebben. "Ik mis alleen mijn poezen. Daar denk ik constant aan. Ach, ik ben altijd zo'n 'poezemoe' geweest. En toch mocht ik er als kind geen hebben doordat ik aan astma leed. Gelukkig worden mijn Snippeke en Snappeke nu goed verzorgd in een poezenpension..." Jo zit veiligheidshalve in een rolstoel. Naast haar op tafel staan al wat bloemen en ligt een stapeltje nog ongeopende brieven en kaartjes. Overmorgen, zondag 13 augustus, mag Jo Leemans 90 kaarsjes uitblazen. En da's best een mijlpaal te noemen...
Recente reacties
40 weken 3 uren geleden
1 jaar 16 weken geleden
1 jaar 35 weken geleden
2 jaren 2 weken geleden
2 jaren 6 weken geleden
2 jaren 8 weken geleden
2 jaren 9 weken geleden
2 jaren 12 weken geleden
2 jaren 12 weken geleden
2 jaren 13 weken geleden