Pasdame zijn voor de Hanswijkprocessie: een engagement dat ik echt zo leuk vind, en tegelijk zo vermoeiend. Heel tof vind ik de sfeer in ons groepje "de pasdames". We werken steeds zo vlot samen in een gezellige ambiance, dat typeert wel. Als je vaststeekt in een of ander ingewikkeld gewaad is er altijd wel iemand die je weer komt bevrijden.

(foto's: Linda Van der Auwera)

(foto's: Jan Smets)

"Voor Jezemoeke: daar doe ik het voor!"   Dat zei ze me - vastberaden - een akte van Geloof Eerste Klas, terwijl ze zonder naar mij op te kijken met ferme steken een losgekomen zoom van een Zingende Engel in orde bracht.  Het werd beaamd door een paar andere vrouwen in het naai-atelier, waar men de kostuums van de Hanswijkprocessie fatsoeneerde en aanpaste aan de maten van de figuranten die deze dagen kwamen passen.  Want zondag is het  zover: dan trekt die eeuwenoude processie die overigens één van de oudste is van ons land, weer door de Mechelse straten.  Zélf ben ik voor de grootscheepse editie van de Cavalcade gestrikt om de rekwisieten van de stoet onder handen te nemen.  Elke 25 jaar krijgt de processie immers een grote opsmukbeurt.  En men rekende op mijn creativiteit en deze van een paar andere companen om aan de hand van het zorgvuldig opgestelde logboek aan de slag te gaan.  Even twijfelde ik.  Waarom zou ik het doen?  "Voor Jezemoeke?"  Maar ik werd over de streep getrokken met de gedachte dat ik deze taak 'moest' opnemen om mee te helpen aan het voortbestaan van dit culturele mobiele erfgoed.  Want dat is het wel.  Je kan over het hele gebeuren wat meewarig doen.  Je kan het afdoen als antiekerig volksgeloof, als anachronistisch vehikel...  Het kan.  De karikatuur is snel gemaakt en ik moet eerlijk zijn: ik begrijp de scepsis heus wel.  En toch: ook dit jaar sta ik er weer. Puur omdat ik deze eeuwenoude Mechelse traditie te waardevol vindt om het kind met het badwater weg te gooien.  De onwrikbare trouw aan Jezemoeke wordt bij mij anders ingekleurd als bij de ferme naaister in het kostuumatelier...Maar staan zal ik er zondag: in 'onze rekwisietenwinkel' die er uitziet als de bonte winkel van wijlen Mille Antiek...

(foto's: Jan Smets)

"Ons-Hier is mè de sosjalisten...' plachten oudere mensen vroeger al eens te zeggen als de zon uitbundig scheen op de eerste mei.  Dat was vandaag ook het geval.  Na vele onderkoelde en natte lenteweken liet vandaag de warme en vrolijke variant van dit seizoen zich zien.  Vanmorgen kleurden de rode vlaggen de straten en deze namiddag namen de blauwe Mariavaandels het over.  En waarom zou dit ook niet mogen?  Het ene sluit het andere niet uit.  Alle gezindheden genoten onder dezelfde azuren hemel. Tradioneel trekt de eeuwenoude Hanswijkprocessie op de zondag voor Hemelvaartsdag door het centrum.  En toevallig was dit vandaag op de Dag van de Arbeid. 

Elk jaar maak ik een uitgebreid fotoverslag van deze processie.  Dit jaar pakte ik het anders aan.  Ik plukte lukraak een aantal figuranten of medewerkers uit het publiek, en vroeg hen naar hun motivatie...

(foto's: Jan Smets)

Ik was deze keer niet van plan om terug te blikken op de Hanswijkprocessie...  Maar, dat was buiten de waard gerekend.  Een aantal lezers spraken me er op aan, en vroegen waar het verslag bleef... En ja: als men zo aan je mouw trekt, ga je overstag...  Al was het alleen maar uit sympathie voor die vele figuranten en medewerkers die er telkens weer voor zorgen dat dit eeuwenoude Mobiele Erfgoed van onze stad' in beweging' blijft... 

(foto's: Jan Smets)

Zondag trekt de jaarlijkse Hanswijkprocessie door de Mechelse straten, en het weer belooft wat zachter en zonniger te worden.  En deze positieve voorspellingen doen een zucht van verlichting slaken bij de organisatoren, want deze historisch-religieuze stoet vraagt telkens opnieuw maandenlange intense voorbereidingen waar tal van vrijwilligers aan meewerken.  Maar de Moeder Gods van Hanswijk is de Dijlestad blijkbaar genegen.  Vingers kruisen nu dat de voorspellingen ook waarheid zullen worden...  Dat doen nu zéker ook Maria Resseler en haar man Stephan Van den Wijngaert.  Ik ontmoet de méér dan energieke senioren in de Hanswijklokalen in de Augustijnenstraat waar het nu alle hens aan dek is om alles kant en klaar te krijgen voor zondag....Voor Maria die 79 jaar is (en dat is haar hélemaal niet aan te zien) en Stephan die 81 lentes telt, is de processie die één van de oudste en mooiste is van ons land, een stuk van hun leven.  Bijna veertig jaar zetten zij zich er geheel onbaatzuchtig voor in....

(foto's: Jan Smets)

Laat ons eerlijk zijn: 'n massa volk stond er niet in de Mechelse straten toen de Hanswijkprocessie voorbij trok.  Dat heeft niet alleen te maken met vele andere activiteiten zoals Kunstvestdagen of Dag van het Park, maar ook met het feit dat de Cavalcade amper een halfjaar geleden uitging.  Nietemin konden de toeschouwers genieten van een bijzonder kleurrijke optocht onder een haast zomerse zon...  Een foto-overzicht...

  (foto's: Jan Smets)

Het is traditie dat na elke Hanswijkcavalcade een gedenkboek wordt uitgegeven.  Het oudste dat hier bij mij op de boekenplank staat, dateert uit 1888, en heeft nog geen foto's, maar wel mooie, nogal fantasierijke steendrukken.  Sinds die Cavalcade is er wel al wat water door de Dijle gevloeid.  Elk boek is een product van de tijdsgeest.  Nu is het boek van de laatste editie van de eens om de 25 jaar uitgaande Cavalcade van de drukpers gerold.  Het is een fraai werk geworden met tal van foto's van het processiegedeelte en de Ommegang die er op volgde.  Ook al de namen van deelnemers en medewerkers staan er in vermeld.  Als ik Frieda Van Vaeck - al jarenlang coördinator van de Hanswijkprocessie - ontmoet in een vergaderruimte van het Aartsbisschoppelijk Paleis, oogt ze opvallend ontspannen.  Dit was wel wat anders in de volle voorbereidingstijd van de Cavalcade.  Het voorbereiden en coördineren van dit massaspektakel is dan ook een huzarenwerk.  Na twee geslaagde en gesmaakte uitgangen was het dan ook hoog tijd om uit te blazen.  Dat heeft ze dan ook even gedaan.  Alhoewel...  Op 18 mei gaat immers weer een Hanswijkprocessie uit, en da's amper een achttal maanden na de jublileumeditie.  En..toch moest er dan nog tijd worden gevonden om dit gedenkboek -  samen met kanunnik Etienne Van Billoen, samen te stellen...

(foto's: Jan Smets)

In een Jubeljaar gaat de Hanswijkprocessie niet uit op de gewone manier.. Op de laatste zondag van augustus en de eerste zondag van september trekt de vernieuwde Hanswijkcavalcade door de Mechelse straten, gevolgd door de Ommegang.  Maar vandaag lag het accent sterkerop het religieuze karakter.  In de processie die vertrok vanuit de kathedraal werden Rumoldusschrijn en OLV-van Hanswijkbeeld meegedragen, samen met vele Mariabeelden uit diverse Mariaoorden van ons land...  De enige Maria die buiten op de trappen diende te wachten, was OLV-van Hanswijk.  Zij kon de kerk niet binnen wegens te hoog voor de nieuwe glazen deuren...

    (foto's: Jan Smets)

Hij had elke voeling met processies verloren.  Het was iets uit een ver verleden - een stukje nostalgie; geen bijgeloof, maar wel volks-geloof.  Waardevol, maar niet echt iets waar hij mee 'bezig' was...  Ik zit met Jan Arnalsteen, federatiepastoor van Mechelen, in zijn gezellige appartement in de Kannunik De Deckerstraat.  We zijn even oud - Beiden zijn we geboren in 1961.  En dat schept een band.  Ook zien we parallellen in dat 'aanvoelen'  van het begrip 'processie'.  De eerste herinneringen aan een processie nemen Jan ver mee in de tijd, naar zijn geboortedorp Meerbeek...

De rol van Sint-Janneke ging aan mijn neus voorbij.  Ik was dan wel niet zwaar ontgoocheld, maar begreep het toch niet goed waarom Zuster Walburgis voor Johan uit onze klas koos...  Was dit wel eerlijk of juist?  Ik was immers toch een 'Jan'?

Jan Arnalsteen vertelt het met een kwinkslag, gewoon, met een monkellach.  Pastoor Jan staat midden de mensen en midden in het leven.  In de aanloop naar de Hanswijkcavalcade wou ik ook hem graag op de praatstoel over zijn beleving van het feestgebeuren van binnenkort...

(foto's: Jan Smets)

Gisteren had ik een afspraak met Frieda Van Vaeck, al jarenlang de coördinator van de Hanswijkprocessie - Stille kracht achter de schermen, maar haast voltijds aan de slag om deze jaarlijkse beroemde processie - met succes - door de Mechelse straten te laten trekken.  En daar komt enorm veel bij kijken.  Het is deze keer niet anders!  Wat zeg ik?  Het is dit jaar een hele heksentoer om alles in orde te brengen voor de Hanswijkcavalcade.  Deze gaat maar om de 25 jaar uit, en doet dat in twee edities.  Bovendien zijn het concept en de vormgeving totaal nieuw, en zijn er meerdere randactiviteiten die op stapel staan in dit Jubeljaar.  Maar Frieda blijft er - uiterlijk althans - volkomen rustig bij.  Ook al hebben zij en haar ploeg soms flink wat kopzorgen: de organisatie is in goeie handen, en het draaiboek oogt mooi en verwachtingsvol.  In augustus is het dan zo ver: dan gaat de twaalfde editie van de Cavalcade uit.  Deze is religieus-historisch van karakter. De Cavalcade wordt gevolgd door de aloude Ommegang - een allegorische stoet.  Sinds 1738 is dit al zo, als teken dat de stad wil meevieren met Hanswijk.  Dit even om wat duidelijkheid te scheppen, want soms is er wat verwarring rond de begrippen 'Cavalcade of 'Ommegang'...

(foto's: Jan Smets)

Ze kon een vloek nauwelijks onderdrukken toen haar onwillige knol geen stap verder wou gaan - nét voor te tribune van de hooggeplaatste geestelijkheid.  En de purperen en andere prelaten schoten in een smakelijke lach...

Hanswijkprocessie 2012: de laatste voor de Cavalcade.  De Hemel was Mechelen welgezind.  OLV-van Hanswijk trok door zonovergoten straten - zo zeldzaam deze grillige lente.  Er stonden héél wat kijklustigen aan de kant. De processie oogde kleurrijker dan ooit....

  (foto's: Jan Smets)

Dinsdagmorgen half elf.  Het is relatief rustig in de grote processielokalen in de Augustijnenstraat 74.  Maar dat is maar schijn.  In het zenuwcentrum waar de Hanswijkprocessie van zondag wordt voorbereid, is men nu in de laatste rechte lijn naar de uitgave van 2012.  De Hanswijkprocessie is dan ook een topevenement dat velen naar onze stad weet te lokken: religieus-historisch mobiel erfgoed van de hoogste categorie. Bovendien is het de laatste processie voordat de slechts om de 25 jaar uitgaande Cavalcade door de straten van onze stad zal stappen.  Voor de laatste keer zijn de huidige kostuums, waarvan de meesten reeds 25 jaar meegaan, te zien zijn.  Bij de Cavalcade wordt alles weer grondig vernieuwd en aangepast.  Ik heb vandaag een afspraak met Frieda Van Vaeck, al 'eeuwen' dé spilfiguur van deze beroemde processie...

(foto's: Jan Smets)

Het werd weerom een hoogdag voor Mechelen.  De eeuwenoude Hanswijkprocessie trok weer door de Mechelse straten: kleurrijk, en onder een stalende zon.  Het was wéér mooi.  Vlekkeloos.  Eén van de meest opgemerkte dingen die kunnen opgetekend worden van editie 2011, is de opvallende verschijning van onze oud-aartsbisschop, Kardinaal Godfried Danneels...

(foto's: Jan Smets)

Het was de 'eerste' voor kersvers aartsbisschop André Léonard...  Maar ook de eerste keer voor blogger Peter Meuris om het Rumoldusschrijn te dragen...

De Hanswijkprocessie.  Editie 2010.

Foto's zeggen vaak méér dan woorden.  Daarom deze collage van sfeerbeelden van de Hanswijkprocessie, die vandaag door het stadscentrum trok...  De weergoden waren de eeuwenoude optocht welgezind, en de belangstelling was behoorlijk groot...