(foto's: Jan Smets)

Vandaag loop ik langs bij Jan Van Gils.  Hij woont slechts om de hoek, in de Sint-Jozefstraat, wijk Hanswijkenhoek.  Ik ken hem al jaar en dag.  Jan was dan ook iemand die  altijd heel zichtbaar aanwezig was in onze buurt en zijn inzet voor deze wijk en parochie Sint-Jozef Coloma was bijzonder groot.  Dit jaar werd Jan zeventig.  Heel onlangs werd van hem en kleinzoon Monk, die nu zowat een half jaartje oud is, een schitterend, intens-warm portret geprint op een muur van dienstencentrum Den Abeel in de Jozef Verbertstraat.  Dit gebeurde in het kader van 'de Mensen maken de Stad'.  Zestien van zulke portretten hangen her en der in de stad, in de wijken en in de dorpen.  Zestien heel diverse portretten van Maneblussers: heel verschillend van achtergrond en bezigheden, maar elk met zijn of haar verhaal.  Ze staan symbool voor de inclusieve stad die Mechelen wil zijn, zonder vooroordelen, zonder drempels...  Loop of fiets beslist langs de route met dit unieke foto-verhaal (meer info over geportretteerden en locaties op:  www.demensenmakendestad.be)

Jan is steeds een voortrekker geweest.  Een leidersfiguur en een sociaal geëngageerd man - nooit verlegen om zijn mening te geven.  Een denker en een doener was hij altijd - een man die kon organiseren, bezielen... Kortom een man voor waar ik altijd veel bewondering en respect had.  Dit is niet anders geworden.  Ondanks de zware diagnose die hij zowat twee jaar geleden te horen kreeg, blijft hij voor mij de Jan-van-altijd: de man die wat te vertellen heeft.  En dat doet hij dan ook: heel eerlijk vertelt hij over de jongdementie die hem trof.

 

  (foto : Jan Smets)

(foto: Lieven Loubers)

Binnenkort is het weer zover: dan wensen we mekaar een Gelukkig Nieuwjaar, en steevast hoort hierbij de obligate aanvulling '...én een goei gezondheid!'.  Zo hoort dat.  En misschien is deze wens zo standaard geworden dat we er niet langer bij stilstaan.  Toch staat en valt alles met een goede gezondheid.  Want als er wat ernstig misloopt met lijf en leden stort zowat alles als een kaartenhuisje in mekaar.  Niks is nog wat het lijkt.  Zekerheden brokkelen af.  En dan rest alleen puin ruimen en voorzichtig opbouwen met wat overschiet.  Niet gemakkelijk.

Als geen ander weet ook Wim Tiri dat.  Wim is nét geen vijftig - oogt uiterlijk een gezonde kerel.  Niks mis mee.  Maar dit is maar schijn.  Want hoe Mechelaar Wim moet knokken tegen een chronische ziekte die meer vragen dan antwoorden voor hem in petto heeft ziet de buitenwereld niet.  En dat is nét het moeilijke.  Wim voelt dat hij zich steeds moet verantwoorden.  Wim die archeoloog is van opleiding (énne: sinds kort een meer dan gewaardeerd medeblogger die hier zijn passie voor zijn stad, kunst en geschiedenis kan botvieren) is al sinds augustus 2017 ziek.  Ook voordien waren en al tekenen die wezen op een sluimerende ziekte.  Hij kan hierdoor al langer niet meer  werken.  En dat frustreert hem.  De ene dag gaat alles al wat beter dan de andere.  Maar écht optimaal is zijn gezondheid nooit. 

Maar...morgen en op 13 december staat Wim met vijf andere lotgenoten 'op de planken' met een theatervoorstelling in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen in Edegem.  Het is een héél beklijvende productie.  Onbewogen blijf je niet.  Met 'Herstellen door te vertellen' hoor je de patiënt zélf aan het woord.  Wim noemt het meewerken aan dit stuk  voor hem de beste therapie...

 

  (foto's: Jan Smets)

Onze stad doet mee aan de 'Vlaamse 10 000-stappenclash'.  Van 1 tot en met 31 mei zullen 200 deelnemende steden en gemeenten tegen elkaar strijden en virtueel rond de wereld stappen.  Het initiatief werd vanmorgen voorgesteld door de schepen van Sport Walter Schroons, die zijn zoon Axel had meegebracht, en door schepen Koen Anciaux, voorzitter van het Sociaal Huis.  Boegbeelden - of mascottes zo je wil - Opsinjoorke Rik Wesemael en Bellemadam Myriam Sips,tekenden eveneens present.  "mascottes - ja, goed... zolang ik het maar niet majorettes is..." grapt de nimmer om een passend antwoord verlegen zittende Bellemadam.  Beiden zullen ze hun beste beentje bijzetten om te slagen in het opzet.  En: dat ze zélf sportieve wandelaars zijn, is geen geheim meer.

 

 

(foto's: Jan Smets)

Je kon er vanmorgen niet naast kijken, en nog minder naast 'horen'.  Een flinke groep had zich verzameld op de Grote Markt, klaar voor een optocht door de Bruul naar het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg in de Korte Ridderstraat dat het hele gezelschap gastvrij zou ontvangen (mét een ontbijt van het Sociaal Huis van onze stad als toemaatje).  De zowat tachtig actievoerders - mensen uit de doelgroep én hulpverleners of werkers in Mechelse armoedeverenigingen, hadden zich gewapend met rammelende pillendoosjes: een sterk symbool dat de sensibilisatie-actie kracht diende bij te zetten.  Want dat wil men: gehoord worden!  Terecht.  Op deze jaarlijkse Werelddag van Verzet tegen Armoede is dit méér dan broodnodig.  In heel Vlaanderen wordt hier vandaag voor opgekomen.  Het Netwerk tegen Armoede trapt met de niet mis te verstane slogan 'gezondheid verdraagt geen uitstel' de campagne af in Vlaanderen en Brussel.  In Mechelen wordt dit alles mooi gecoördineerd door 'Geknipt' - een samenwerkingsverband van armoedeverenigingen De Keeting en De Lage Drempel, het artistiek-sociaal theatergezelschap 'Hof van Savooien', Straathoekwerk Mechelen, Vormingplus en Welzijnszorg regio Mechelen én Wijkgezondheidscentrum Wel en Wee.  Een (beeld)verslag...:

Vorige woensdag (06/05/2015) werd in het Cultuurcentrum Mechelen de kick-off gegeven van de campagne "Stop de diagnose CVS".

De vzw Wake-Up Call Beweging, een onafhankelijke patiëntenvereniging, zal de komende maanden vier campagneshows in Vlaanderen organiseren.

                                

Daarmee willen ze zowel het brede publiek als de beleidsmakers ervan overtuigen dat het ‘chronisch vermoeidheidssyndroom’ (CVS) geen psychogene aandoening, maar een échte ziekte is.

 

i.o.

Via deze weg had ik graag geweten, waar ik meer info kan vinden over het leven en werk van dokter De Schepper, die in 1936 een privekliniek zou opgestart  zou hebben (St Romboutskliniek).  Hij zou gestorven zijn in 1969.  Alle info, foto's, info over de gasthuisnonnen die er verpleegden en de historische context, waarin dokter De Schepper leefde en werkte is welkom.

Onlangs werd volgend boekje te koop aangeboden op één of andere verkoopswebsite.



Duidelijk een verhandeling over hongersnoden en Volksziekten in het Mechelen van Toen, bijeengepend door ene F.E. Delafaille.

Het moment is aangebroken dat je je kan laten inenten tegen de griep maar hoeft dit wel en waarom is dit goed?

Wel deze en andere vragen kan je nu donderdag 16 oktober stellen.
Meer info hieronder.

KAV, KWB, Ziekenzorg en CM nodigen u hartelijk uit voor een infoavond rond vaccinaties.

Zich laten inenten… hoe belangrijk is dit voor de gezondheid van onze kinderen? En voor volwassenen? Zijn er ook risico’s? Kom luisteren en stel uw vragen.

Vorige week vrijdag ging mijn vriendin iets drinken in één van de cafés op de Vismarkt met enkele vrienden van haar.

Ze zitten rustig een kaartspel te spelen als opeens mijn vriendin onwel wordt. Omdat ze al een tijdje in behandeling is voor een ernstige ziekte, weten haar vrienden dat ze zo snel mogelijk de 100 moeten verwittigen.

Een van de diensters van het café belt een ambulance.  Maar nu komt de kat op de koord.

De laatste tijd zie je de campagnes voor Kom op tegen Kanker weer verschijnen. Dit jaar richten zij zich op prostaatkanker.




Op de site van stad Mechelen vond ik een oproep aan vrouwen om regelmatig een borstonderzoek te laten uitvoeren om eventueel borstkanker in een vroeg stadium te kunnen opmerken en de gepaste behandeling te starten.

Eergisteren werd aan de Minderbroedersgang in Mechelen door de Vlaamse Liga Tegen Kanker een 'Inloophuis' geopend. In zo'n 'inloophuis' kunnen kankerpatiënten, hun familie en vrienden terecht met vragen en voor (psychische) steun. Momenteel zijn er in Vlaanderen al vijf inloophuizen.
Dit inloophuis is een knap initiatief en gelegen op de site van De Cellekes in de Minderbroedersgang.

Individuele steun en opvang