De laatste lagen van de eerste opgraving....We zitten nu in de 12e eeuw en op "den harde", "den hétte" oep ze Mechels... Dieper wordt er dus niet meer gegraven. Wat steeds opvalt is de zeer goede conservering van de geraamtes, ze zijn werkelijk in een zeer goede staat.

U herinnert zich allicht onze lof-projecten. Wel, soms overtreft de realiteit het lofproject ! Laat me u meenemen langs de roemrijke geschiedenis van het 'Mechels Machientje van Michiels'.

Dat we in Mechelen het grootste ter wereld hadden, dat is bekend. Torenuuwerk bedoel ik. Maar samen met het grootste wijzerplaten ter wereld kregen we natuurlijk de verantwoordelijkheid om de torenklok zo stipt mogelijk te laten lopen.

Maar hoe doe je dat ? In tijden waarin iedereen op zijn electronische GSM kijkt is dat allicht een overbodige vraag. Maar hoe gebeurde dat vroeger ?

 (foto: Jan Smets - detail spotprent in Prinsenhof in Delft)

Als kind al was ik uitermate geboeid door geschiedenis, en de 'Vaderlandse historie' las als een spannend vervolgverhaal - van de Vadsige Koningen tot de goedmoedige Maria-Theresia..., van Kruisvaarders en Beeldenstormers, van ontdekkingsreizigers en Keizer-kosters, van sansculotten, Boerenkrijgers, Goedendag-meppers en andere Jannen-zonder-Vrees; van stoutmoedige Bourgondiërs stroppendragers, het hoofd verliezende graven en van het paard vallende hertoginnetjes en krankzinnige koningsdochters...  En één van de markantste figuren uit deze 'strip der eeuwen', was voor mij die duistere Hertog van Alva - don Fernando de Toledo - oprichter van de Bloedraad of Raad van Beroerten...  En in mijn jongensfantasie kleurde ik deze historische figuur nog boeddorstiger en wreder in dan hij misschien ooit geweest was...  Alva -  een poging tot een nieuwe schets...  zovéél jaren later...   Wie was de man, en wat vrat hij uit in Mechelen?

Goede dag!

Graag had ik vernomen waarom op het provinciewapen van Antwerpen de stad Antwerpen een dubbelkoppige adelaar in het blazoen voert, de stad Mechelen een enkelkoppige adelaar.

                                                     (foto: Jan Smets - glasraam kerk Battel)

Gisteren kwam de naam Empain weer even in het nieuws naar aanleiding van de verkoop en herbestemming van de prachtige art-déco-villa aan de rand van het Zoniënwoud, van baron Empain - de steenrijke Belgische industrieel die in de adelstand werd verheven, en wiens naam ook wel met dat kleine stukje Mechelen - Battel, is verbonden...

Een volgende reeks foto's. Deze werden op 2 april genomen doch door tijdsgebrek kon ik ze nu pas plaatsen. De ploeg van het kerkhof  is weer een etage dieper en doet nu opzoekingen in de 12e en 13e eeuw. Het blijft toch steeds weer facinerend....

De dienst Archeologie maakt doorheen de opgraving van het Sint-Romboutskerkhof korte filmpjes over het onderzoek. Vorige week kwam aflevering 3 uit.

De wieg van de boekdrukkunst in onze contreien stond misschien wel in Mechelen, bij de slotzusters van Bethanië !  Met dit (on)waarschijnlijke spannende verhaal kon Stadsarchiefmedewerker Diederik Lanoye alle toehoorders enorm boeien tijdens deze editie van Soirée Lamot, donderdag 25 maart met zijn lezing ‘Mechelse Drukgeschiedenis ontmaskerd’. Daarna nam Diederik de aandachtige toehoorders mee naar het Mechelse Stadsarchief. Mechelen Blogt was erbij...

Het is terug zover, vanaf nu pikken we de draad weer op....De groep archeologen zijn de winter wonderwel goed doorgekomen en zitten ondertussen reeds enkele lagen dieper in de geschiedenis.  De bijgevoegde foto's zijn dan ook van mensen die ergens in de middeleeuwen in het Mechelse verbleven en helaas ook overleden zijn...Voorvaderen (en moederen) van meer dan 500 jaar geleden dus, toch straf hé....

(foto's: Jan Smets)

In een nu al spraakmakende en bijzonder gesmaakte reeks, bracht 'Soirée Lamot' vanavond weer een boeiende vertelling uit de coulissen van het Mechelse Erfgoed.  Waar vorige keer de focus werd gelegd op de stadsfotografie uit de grijze beginperiode, werd nu het oog gericht op 'relieken.  Echt of vals?'.  Mark Van Strydonck van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium nam ons mee op sleeptouw.  Vorige keer zat de Dijlezaal in Lamot bomvol - een tikkeltje onverwacht.  En vanavond was dit niet minder.  Integendeel.  Gelukkig werd er uitgeweken naar de grotere zaal op de vijfde verdieping...

Op zondag 28 februari opent de dienst Archeologie de hekken van het Sint-Romboutskerkhof voor een Opensleufdag.

Tussen 14u en 17u kan je voor de eerste maal kennismaken met enkele van je Mechelse voorgangers en met het team dat de opgraving uitvoert.

(foto's: Jan Smets)

Naar mijn smaak is het huis 'Den Duytsch' één van de fraaiste bouwwerken van onze stad.  Ik hou heel erg van de ranke en elegante gotische woontoren.  De laatste jaren kreeg ik de kans om dit knappe monumentale torentje vanuit verschillende gezichtshoeken te fotograferen.  De eerste foto links, nam ik vanuit de tuin van het hiernaast gelegen pand: huis De Clippel - de woonst van de familie Michiels... En het plaatje rechts werd geschoten vanuit huis De Zalm op de Zoutwerf...

Christophe schreef een column 'Zever in pakskes' in de Nieuwe Maan, waarin hij de echtheid van het verhaal van de Manenblussers betwijfelt.

Dat verdient een antwoord: een artikel met suspens, gebaseerd op wetenschappelijke bronnen.

Want eerlijk ? Het verhaal van de Manenblussers komt volledig ongeloofwaardig over, tenzij we onze voorouders als onnozel beschouwen. Een uiting van eigenwaan.

Uiteraard kennen jullie de bloggers Jans en Jansenius, ... maar in mijn verhaal dat de oorsprong van het manenblussersverhaal verklaart staan de Jansenisten centraal. De wie ?

En ook ene Jan Govaerts doet mee. Het lijkt wel of het helemaal op het lijf is geschreven van MBLOGT.

Nieuwsgierig ? Kom meer te weten.