(foto's: J.Smets. Wijlen Bodo Vandevoorde legt gedenksteen aan Herten Aas)

De laatste jaren van zijn leven woonde de bekende en eigen-zinnige Mechelse cafébaas enkunstenaar Frans Croes in die al even eigen-zinnige en charmante negorij tussen vaart, Zenne en Dijle: het Zennegat.  In deze uithoek van Battel had hij zijn atelier en wijdde hij zich helemaal aan de kunst.  Ook tal van kunstenaars heeft hij hier opgeleid. 

'Paps Kabouter' - zoals Frans Croes genoemd werd, is een Mechelse legende.  Een icoon uit de hippieperiode van onze Dijlestad.  Noem hem gerust een cultfiguur.

Tien jaar geleden overleed hij.  Op 19 maart.  En dit feit mocht best herdacht worden vond men.  Dat vertelt me Marc Van Camp...

  (foto's: Jan Smets)

Heel onlangs ben ik de gelukkige bezitter geworden van een bijzonder kunstwerkje: een ets uit 1972, van niet minder dan de legendarische Ferre Grignard.  Misschien zegt zijn naam de jongste generaties weinig of niks, maar Ferre die in 1982 overleed op de leeftijd van 43 jaar, was wel een iconisch figuur.  Vooreerst was hij een briljant muzikant.  Maar daarnaast was hij een 'typisch product van zijn tijd': een zachte anarchist, tragisch, veelzijdig... , rebel én genie.  Niet alleen op muzikaal gebied was hij spraakmakend, maar ook als beeldend kunstenaar had hij overduidelijk talent.  Dit facet bleef lang wat onderbelicht.  Maar daarover zo dadelijk meer...

Wat het werkje dat ik in handen kreeg voor mij wel een meerwaarde geeft is de handgeschreven boodschap op de achterkant.  Ferre Grignard richt de boodschap aan...jawel: Frans Croes: Mechelse evenknie - al even erg product van zijn tijd - kabouter en artistiekeling, én kroegbaas van den 'Herten Aas' aan de Haverwerf.  Ferre kwam er al eens meer over de drempel.  Het was daar aan de Dijle dan ook een laboratorium voor kunstenaars, dichters, muzikanten, trotskisten, alternatievelingen, provo's, hippies en wereldverbeteraars.  Een bont allegaartje.  En Croes stond er achter de tapkast.  Ook die andere bekende Mechelaar, dichter Herman De Coninck kwam er vaak. Hij betitelde Frans Croes als de 'Godfather van de Mechelse subcultuur'.  Geen wonder dat Ferre Grignard het goed met Croes vinden kon.  Op de achterzijde van de ets schrijft hij: 'Harte-Aas-lijk gefeliciteerd Frans!'

(foto's: Jan Smets)

Frans Croes overleed in maart....  De godfather van de Mechelse subcultuur in de jaren zestig en zeventig stierf verbitterd een eenzaam in zijn geliefde Zennegat.  Hij wou in strikte intimiteit begraven worden, en dat had misschien meer te maken met rancune dan met bescheidenheid of sereniteit.  Dit vertellen alleszins zijn vrienden van toen...  Maar ze lapten de gevraagde discretie aan hun laars, en bezorgden Frans vandaag een bonte uitvaart: een prachtig eerbetoon aan de Kabouter van weleer, de cafébaas van den Herten Aas...

FC Herten Aas brengt donderdag 2 juni een laatste eresaluut aan Frans Croes van wie Mechelen op 19 maart afscheid moest nemen. De voormalige stamgasten van Café Herten Aas, FC Herten Aas dus, trekken op Hemelvaartsdag in optocht door Mechelen met een heuse fanfare, speeches en acties op relevante plekken in de binnenstad.

Van een zaligverklaring gewagen de organisatoren zich niet. Wel een prettig gestoorde ludieke actie - “zoals vroeger. DADA QUOI !”

(foto: Filip Meutermans)

Op deze stille zondagmorgen, als het veelbelovende zonlicht zich door de gordijnen filtert, veneem ik het overlijden van Frans Croes...  Nog héél vers nieuws...

Frans is deze nacht  vertrokken voor zijn laatste reis, vanuit het Zennegat, zijn eindstation, waar hij vele jaren gelukkig is geweest ...