(foto's: Jan Smets)

Luc Van Hoeylandt moeten we aan veel Mechelaars niet meer voorstellen.  Hij is van onze meest getalenteerde fotografen.  De meesten kennen hem waarschijnlijk door zijn fotografische bijdragen aan een paar boeken van Marcel Kocken, of als medewerker aan het Maurus Moreelshuis.  In die hoedanigheid was hij ook één van de drijvende krachten achter 'Kunst in de steigers' .  Momenteel kan je zijn werk nog bewonderen op de Haverwerf, in kunstgalerij 'Herten Aas'.  Want Luc is ook één van de 'Mechelse Acht'.  Maar nu komt hij in het nieuws met  wat anders...

 Gegroet Mecheleirs,

Het is alweer eventjes geleden sinds mijn laatste actieve deelname hier, maar ik wil de hulp inroepen van de kenners onder ons.

Het zit zo, ik studeer fotografie en ik zit door omstandigheden zonder uitvoerbare ideetjes momenteel. Vandaar dus het gedacht om eens een locaal projectje voor op langere termijn op te starten om me toch altijd bezig te kunnen houden.

(foto's: Jan Smets)

Kunst in de openbare ruimte: het geeft naar mijn gevoel een meerwaarde aan een stad.  Of het nu gaat om beeldhouwwerk, een gedicht aan een gevel..., of: fotografie in de steigers!  Laagdrempelig kunst-kijken: mooi voor Mechelaars én toeristen.  'Fotografie in de steigers' is aan zijn tweede editie toe, en ging vorige vrijdag van start met een druk bijgewoonde vernisage in het Maurus Moreelshuis.

(foto's: Jan Smets)

Zijn vader fotografeerde als radioloog de binnenkant van de Maneblussers.  Zijn zoon Stijn begeleidt als begrafenisondernemer de Mechelaars naar hun laatste rustplaats...  Maar Luc houdt zich bezig met de levende stadsgenoten.  Hij is als fotograaf gebiologeerd door zijn Mechelse medeburgers, en weet hun expressie als geen ander te vatten.  Enkele jaren geleden bracht hij een eerste Grote Smoelenboek op de markt.  Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar het tweede komt er aan in oktober!  In Hombeek organiseerde de 'fotograaf-met-het-strikje' een preview het langverwachte boek.  Levensgenieter Luc deed het met een feestje - wat had je anders gedacht?

(toto's: Jan Smets)

Ik heb om 14 uur een afspraak met Jaap Boelens in zijn huis in de Twaalf-Apostelenstraat, voor een gesprek over de vzw Maurus Moreelshuis, en over enkele activiteiten die deze nieuwe vereniging op stapel heeft staan.  Maar ik heb nog even de tijd, en loop de Katelijnekerk binnen.  Want daar wil ik 'de Aanbidding der Wijzen' van de vergeten Mechelse schilder Maurus Maureels wel eens nader bekijken...  Tenslotte heeft deze kunstenaar zijn naam gegeven aan de vzw waarover ik zo dadelijk met Jaap wil praten...

Na eerder al de stations van Antwerpen en Gent aangedaan te hebben kan je vanaf morgen de expo Vlaamse Interieurs bewonderen in het Mechelse station.

Het gaat om een project van de Antwerpse fotografe Evy Raes, ze toont levensgrote foto's van oude Vlaamse interieurs waar de tijd stil is blijven staan.

© Louis Van Zeir

Dat Mechelen een fotogenieke stad is hebben we hier op “den blog” en in de Flickr-groep al meerdere keren morgen vaststellen. Maar onze stad heeft ook een geschiedenis als het op fotografie aankomt. Zo viert de Koninklijk Mechelse Fotokring (KMF) dit jaar zo maar even haar 85ste verjaardag. Ter gelegendheid daarvan slaan ze, samen met de de erfgoedcel, de handen in elkaar voor de fotowedstrijd “Mechelse Kiekjes”.

Het Stadhuis door Pagan-live-style op DeviantArt. Voor de natte fietsers die er vanmorgen door moesten.

Dag beste lezer,

dit is al de 10 episode van "Magisch Mechelen": m'n eigen -vaak héél persoonlijke - visie op onze stad en haar omgeving...

Beste lezer,

zoals elke rechtgeaarde mechelaar (en menig bezoeker) volg ik de stadsvisioenen met interesse.
Ik lees, ik bezoek, ik kijk rond...en ik ervaar dat onze stad VOL visioenen zit.

Voor elk van ons zijn deze indrukken en ervaringen ànders, maar samen vormen ze een enorm creatief potentieel. 
Ik bedoel hier niet alleen de "officiële" evenementen, maar onze eigen, persoonljke perceptie.

Luc Perdieus (links) samen met zijn kameraad Luc Vis (rechts) - Foto: Gil Plaquet

In de ban van mensen en hun smoel, zo kan je Luc Perdieus het best beschrijven. Gefascineerd door de menselijke expressie trekt hij met zijn bank door de Dijlestad op zoek naar gezichten voor zijn Mechels Smoelenboek. Minder bekend bij het grote publiek is dat de fotograaf ook zowat elk continent wel al eens door de lens bekeken heeft.

Luc Perdieus (59) is een Mechelaar in hart en nieren. Aan het Nationaal Radio- en Filmtechnisch Instituut te Brussel behaalde hij zijn diploma van gegradueerde in de fotografie. In zijn atelier aan de Leermarkt maakt hij sinds de vroege jaren 80 portretten van Mechelse karakterkoppen.

De menselijke expressie, wat is dat juist ?

“Mijn specialiteit is het portret en daarmee probeer ik eigenlijk de ziel van de mensen er uit te halen tijdens de opname. Dat gaat niet meteen, dat kan ook niet, je moet er eerst even mee communiceren. Ik doe dat tussen pot en pint, ik geef de mensen iets te drinken en dan praten we over om het even welk onderwerp, maar dan weet ik toch iets over hen. Vervolgens begin ik aan de opname, die 5 à 10 minuten duurt, en weet ik al wat ik moet vragen zodat hun aandacht wat afgeleid is en hun innerlijke, hun ziel naar boven komt.”