foto

de poëzie van het Blauwe Uur

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Het was een mooie zomerddag.  Ontegensprekelijk.  Deze julimaand bood nog net niet hét fraaiste van z'n kunnen, maar kwakkelde eerder op z'n Belgisch.  Maar daarover klagen we niet.  Er zijn andere dingen die ons deze dagen bezwaren.  Op het moment dat we misschien tegen beter weten in dachten om de teugels wat losser te kunnen laten, worden we cijfermatig op de realiteit gedrukt.  En die ziet er niet zo rooskleurig uit.  We zullen dus allemaal een tandje moeten bijsteken.  Willen of niet.  Graag of minder graag.  Maar als we ons leventje terug willen hervatten zoals we het liever hebben, moeten we nu braafjes doen wat moet.  Voor jou, voor mij, voor ons.  Ik voelde me vanavond een beetje teruggekatapulteerd in de tijd.  Ik weet dat ik die eerste avond van de lockdown over een lege, desolate Grote Markt reed, terugkomend van m'n werk.  Ook toen nam ik een foto.  Net zoals vandaag - iets voorbij 22 uur.  Het Blauwe Uur.  Nu stonden de terrasjes er wel, en er liep wat meer volk over de markt.  Vredig, gezellig en mooi.  Of er geen vuiltje aan de lucht was...

 

Nieuwsflash...

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

Water ontdekt op de maan..

 

Langs de Vrouwvliet...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

De herfst wint het duel.  De zomer dient af te druipen.  Het opgevend.  Hij stuurt z'n kat.  Het is genoeg geweest.  Hij verdwijnt op kousenvoeten met de staart tussen de poten.

's Ochtends langs de Vrouwvliet versluiert de nevel het kille water.  Het worden weer andere tijden...

 

Marine

Je komt geregeld wel eens een beeld tegen waarvan je denkt : wat is het verhaal hier achter ?  Dit was zo met volgende prent…
 
 
Wat zien we ?  Een stel Duitse soldaten in ons Mechelen tijdens Wereldoorlog 1 die wat staan te lummelen voor een fotograaf en voor het postkantoor ( oftewel het oude rathaus ) op de grote markt.  Boven hun hoofden hangt een bord met de tekst "Vrijwilligers gezocht” en daaronder een verwijzing met “Marine Division”.
 
 
Een marine-gerelateerd dingetje verwacht ik meer in een stad met een haven, zoals Antwerpen of Oostende, waar de marine meestal haar schepen of onderzeeërs heeft liggen.  En tijdens een oorlog meestal oorlogsboten die ik niet direct in ons Mechelen zou verwachten.
 

Hi-ho, hi-ho, it's home from work we go...

met categorie:  
Onlangs kwam ik deze prent tegen…
 
 
Geen idee of het uit een boek kwam of te zien was op eBay maar de oudjes onder ons zullen het kennen als den Aoven Dok, de minder ouderen als dat afgesloten geval aan het Rode Kruisplein en de Jerusalema Kids van vandaag als Hotel Van der Valk.  Het is een foto van de beginnende werkzaamheden, vermoedelijk gemaakt in de Eerste Wereldoorlog.
 
Nu de Mechelse Docklands eindelijk een geweldige vorm beginnen te krijgen met het Van der Valk Zomerterras aan de Keerdok en T'île Malines verder wordt uitgebouwd is het hoog tijd om eens terug te kijken naar de geschiedenis van een voor Mechelen prestigieus project dat werd uitgetekend eind 19e eeuw en zijn beslag kreeg na Wereldoorlog I met nen nieuwe zwemdok, nu allang gekend als “Den Aoven Dok” in het schoen Mechels.  En door de omstandigheden van den oorlog zal er een boost geweest zijn qua financiering om hiermee zoveel mogelijk Mechelaars in Mechelen te houden.

WTF

met categorie:  
Je komt geregeld wel wat tegen op het Internet en vandaag was het weer van dat.  Volgende prent werd aangeboden op eBay.uk en ik dacht : WTF ?
 
 
 
Eerste gedachte : dit is niet Mechelen en zeker niet ons Mechelen.  Duidelijk een leuke familie met opa, zoon, schoonzoon en dochter met kleinkind die met een soort bus onderweg zijn en effe hun benen strekken ergens in het buitenland.  De achterkant van de prent geeft ook al geen indicatie en dus ga ik af op de omgeving in de achtergrond : Ik vermoed ergens vooraan in Duitsland want de bergen ogen niet erg hoog.

Ze namen de benen...

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Sinds 2012 sierde deze verzameling mooie Mechelse benen een groot grijs en saai rolluik in de Nauwstraat.  Het was een foto van het prettig gestoorde majorettenkorps Va et Vient dat ik kon schieten toen dit gezwind over de Grootbrug kwam geparadeerd.  Het korps ging een groepje muzikanten vooraf dat op weg was van de Grote Markt naar de Haverwerf, om op de plaats waar ooit het legendarische café Den Herten Aas gevestigd was, een gedenksteen in het trotoir te plaatsen.  Deze foto kwam wat later onder de oog van Toon Peeters, eigenaar van dat andere bijzondere cafe: 'De Gouden Vis' in de Nauwstraat, op een boogscheut van de Vismarkt.  Vanuit dat café zag je steeds op deze eentonige garagepoort waarachter een opslagplaats gevestigd was van CASA op de IJzerenleen.  Toon kwam op het idee om deze foto uit te vergroten en op het rolluik te bevestigen.  Maar wat graag gaf ik hiervoor de toestemming...

 

Oma gaat op stap...

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

We worden dagelijks ondergesneeuwd door een overvloed aan beeldmateriaal.  En letterlijk alles worden heden ten dage vastgelegd op 'de gevoelige plaat'. (of hoe noem je dit tegenwoordig?).  Onze smartphones en pc's puilen uit van de ontelbare plaatjes van al wat we doen en meemaken.  Elke grimas wordt vastgelegd.  Ons doen en laten staat op oneindig veel 'beelekes'.  Ooit was het anders.  Een portret van jan-met-de-pet was een zeldzaam gegeven.  Je ging er voor naar de fotograaf in je zondaagse pak om stijfdeftig in een bordkartonnen decor te worden vereeuwigd.  Onze grootouders hadden op het eind van hun leven misschien slechts een handvol foto's waarop ze poseren.  We kenden ze wellicht enkel uit de periode waarin we ze als kinderen meemaakten: grijsgeworden, wat ouder... Laat staan dat we van hen foto's zagen van hoe ze zélf hun kinderjaren beleefden, hoe ze opgroeiden...  Ja: in een koekendoos zagen we van hen - wie weet - een vergeeld plaatje van een kloeke baby op een schapenvel, of een foto in communie-outfit in een stichtelijk kader... En later: misschien een trouwfoto...  Maar verder?  Als ze niet tot de burgerij behoorden zal de foto-oogst niet zo groot geweest zijn.

En toch: zo bezitten heel wat Mechelaars wellicht nog wel wat 'straatfoto's' van hun voorouders, geschoten door een fotograaf die zich tot doel had gesteld om passanten in Bruul of op de IJzerenleen, te kieken Zo drentelt hier mijn grootmoeder Jeanne Van der Poel in de jaren dertig van vorige eeuw, met mijn vader op de arm, door het beeld.  Ging ze winkelen?  Of moeten we dit catalogeren onder 'flaneren'?  Waar ging ze naartoe?  Ging ze nog iets drinken op de Grote Markt, of ?  Ik weet het niet.  Het beeld is verstild.  Het hiervoor en hierna is weggegomd...

 

hemelwaarts fietsen?

met categorie:  

(foto: Jan Smets.  Colomabrug)

Hemelwaarts fietsend?

 

liefde laat zich niet inlijsten

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

14 februari.

Kan je de liefde voor een stad wel vatten in één plaatje?  ...

 

Wie kan dit Mechels hoekje situeren?

met categorie:  

"Of ik hier wat mee aanvangen kon?"

Dat vroeg ze me.  Ze had een reeks oude foto's gevonden die haar vader zaliger bijgehouden had. 

Ja, daar was ik wel door geboeid.  Vooral één foto intrigeerde me bijzonder.  Ik moest hem wel aan nader onderzoek onderwerpen voor ik hem kon situeren.  Maar toen ik hem vergeleek met foto's en prenten van dezelfde tijdsperiode zag ik het plots...

Nu ben ik benieuwd of jij dit ook ziet?

Om het een tikkeltje moeilijker te maken heb ik uit de oorspronkelijke foto een klein fragment 'geknipt'...

Een 'echte' fotokwis wil ik het niet noemen, maar als je het voor jouw medebloggers spannend wil  houden tot ik het volledige plaatje binnen enkele dagen op Mechelenblogt gooi, hou je  best je adem en antwoord nog in.

Wie wil kan me natuurlijk altijd een mailtje sturen...:

 

Het mooiste van Brussel is...het zicht op Mechelen!

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Al héél lang wou ik eens de basiliek van Koekelberg bezoeken, maar tot hiertoe was het er nog nooit van gekomen.  Maar gisteren was het dan zover en vergaapte ik me aan dit toch wel evenwichtige en sublieme architecturale pareltje in Art Déco.  Nu ja: 'pareltje' : zeg maar 'parel', want deze megalomane basiliek is de vijfde grootste kerk van de hele wereld.  Maar goed, ik ga het nu niet hebben over dit Brusselse monument op een Mechelse blog.  Ik zou geen chauvinistische Maneblusser zijn mocht ik - op het 'dak' van deze kerk mijn blik niet richten op mijn eigen stad.  Het uitzicht vanop dit dak op Brussel is overweldigend.  Maar ik keek eerst naar de horizon om te speuren naar contouren van Mechelen..  En ja hoor: daar ontwaarde ik onze Mechelse reus, geflankeerd door een trouwe wachter: de 'sperende' watertoren...

 

Lier - Mechelen - Brussel...

met categorie:  

(foto: Jan Smets)

Zeg nu zelf: er zijn geen afstanden meer...

Deze foto nam ik vanop de Sint-Gummarustoren in Lier richting Mechelen...

 

Oproep

met categorie:  

Roger Van Kerckhoven schreef een boek over de geschiedenis van Battel. En hij ontdekte een foto van Staf Nees die muziekles gaf aan de schoolkinderen van Battel. De foto moet genomen zijn in de periode dat Louise Empain (madame Denis) nog niet op het kasteel woonde (dus na haar huwelijk).

Hij deed een poging om de personen op de foto een naam te geven. Wie foto’s van Theofiel Dockx mocht bezitten kan zijn stelling bewijzen of ontkennen. Van juf.

Fotoreeks tweede WO laatste deel

met categorie:  

Deel vier: We kregen wat fotokes binnen van WO II. Met dank aan Patrick Siroux die ze van zijn schoonvader heeft. Ik zal ze in stukjes publiceren. Klik op de foto voor een grotere versie. Hier zie je de vorige delen [1][2][3],

Inhoud syndiceren