(foto's: Jan Smets)

Sinds 2012 sierde deze verzameling mooie Mechelse benen een groot grijs en saai rolluik in de Nauwstraat.  Het was een foto van het prettig gestoorde majorettenkorps Va et Vient dat ik kon schieten toen dit gezwind over de Grootbrug kwam geparadeerd.  Het korps ging een groepje muzikanten vooraf dat op weg was van de Grote Markt naar de Haverwerf, om op de plaats waar ooit het legendarische café Den Herten Aas gevestigd was, een gedenksteen in het trotoir te plaatsen.  Deze foto kwam wat later onder de oog van Toon Peeters, eigenaar van dat andere bijzondere cafe: 'De Gouden Vis' in de Nauwstraat, op een boogscheut van de Vismarkt.  Vanuit dat café zag je steeds op deze eentonige garagepoort waarachter een opslagplaats gevestigd was van CASA op de IJzerenleen.  Toon kwam op het idee om deze foto uit te vergroten en op het rolluik te bevestigen.  Maar wat graag gaf ik hiervoor de toestemming...

(foto: Jan Smets)

We worden dagelijks ondergesneeuwd door een overvloed aan beeldmateriaal.  En letterlijk alles worden heden ten dage vastgelegd op 'de gevoelige plaat'. (of hoe noem je dit tegenwoordig?).  Onze smartphones en pc's puilen uit van de ontelbare plaatjes van al wat we doen en meemaken.  Elke grimas wordt vastgelegd.  Ons doen en laten staat op oneindig veel 'beelekes'.  Ooit was het anders.  Een portret van jan-met-de-pet was een zeldzaam gegeven.  Je ging er voor naar de fotograaf in je zondaagse pak om stijfdeftig in een bordkartonnen decor te worden vereeuwigd.  Onze grootouders hadden op het eind van hun leven misschien slechts een handvol foto's waarop ze poseren.  We kenden ze wellicht enkel uit de periode waarin we ze als kinderen meemaakten: grijsgeworden, wat ouder... Laat staan dat we van hen foto's zagen van hoe ze zélf hun kinderjaren beleefden, hoe ze opgroeiden...  Ja: in een koekendoos zagen we van hen - wie weet - een vergeeld plaatje van een kloeke baby op een schapenvel, of een foto in communie-outfit in een stichtelijk kader... En later: misschien een trouwfoto...  Maar verder?  Als ze niet tot de burgerij behoorden zal de foto-oogst niet zo groot geweest zijn.

En toch: zo bezitten heel wat Mechelaars wellicht nog wel wat 'straatfoto's' van hun voorouders, geschoten door een fotograaf die zich tot doel had gesteld om passanten in Bruul of op de IJzerenleen, te kieken.  Zo drentelt hier mijn grootmoeder Jeanne Van der Poel in de jaren dertig van vorige eeuw, met mijn vader op de arm, door het beeld.  Ging ze winkelen?  Of moeten we dit catalogeren onder 'flaneren'?  Waar ging ze naartoe?  Ging ze nog iets drinken op de Grote Markt, of ?  Ik weet het niet.  Het beeld is verstild.  Het hiervoor en hierna is weggegomd...

(foto: Jan Smets.  Colomabrug)

Hemelwaarts fietsend?

(foto: Jan Smets)

14 februari.

Kan je de liefde voor een stad wel vatten in één plaatje?  ...

"Of ik hier wat mee aanvangen kon?"

Dat vroeg ze me.  Ze had een reeks oude foto's gevonden die haar vader zaliger bijgehouden had. 

Ja, daar was ik wel door geboeid.  Vooral één foto intrigeerde me bijzonder.  Ik moest hem wel aan nader onderzoek onderwerpen voor ik hem kon situeren.  Maar toen ik hem vergeleek met foto's en prenten van dezelfde tijdsperiode zag ik het plots...

Nu ben ik benieuwd of jij dit ook ziet?

Om het een tikkeltje moeilijker te maken heb ik uit de oorspronkelijke foto een klein fragment 'geknipt'...

Een 'echte' fotokwis wil ik het niet noemen, maar als je het voor jouw medebloggers spannend wil  houden tot ik het volledige plaatje binnen enkele dagen op Mechelenblogt gooi, hou je  best je adem en antwoord nog in.

Wie wil kan me natuurlijk altijd een mailtje sturen...:

(foto's: Jan Smets)

Al héél lang wou ik eens de basiliek van Koekelberg bezoeken, maar tot hiertoe was het er nog nooit van gekomen.  Maar gisteren was het dan zover en vergaapte ik me aan dit toch wel evenwichtige en sublieme architecturale pareltje in Art Déco.  Nu ja: 'pareltje' : zeg maar 'parel', want deze megalomane basiliek is de vijfde grootste kerk van de hele wereld.  Maar goed, ik ga het nu niet hebben over dit Brusselse monument op een Mechelse blog.  Ik zou geen chauvinistische Maneblusser zijn mocht ik - op het 'dak' van deze kerk mijn blik niet richten op mijn eigen stad.  Het uitzicht vanop dit dak op Brussel is overweldigend.  Maar ik keek eerst naar de horizon om te speuren naar contouren van Mechelen..  En ja hoor: daar ontwaarde ik onze Mechelse reus, geflankeerd door een trouwe wachter: de 'sperende' watertoren...

(foto: Jan Smets)

Zeg nu zelf: er zijn geen afstanden meer...

Deze foto nam ik vanop de Sint-Gummarustoren in Lier richting Mechelen...

Roger Van Kerckhoven schreef een boek over de geschiedenis van Battel. En hij ontdekte een foto van Staf Nees die muziekles gaf aan de schoolkinderen van Battel. De foto moet genomen zijn in de periode dat Louise Empain (madame Denis) nog niet op het kasteel woonde (dus na haar huwelijk).

Hij deed een poging om de personen op de foto een naam te geven. Wie foto’s van Theofiel Dockx mocht bezitten kan zijn stelling bewijzen of ontkennen. Van juf.

Deel vier: We kregen wat fotokes binnen van WO II. Met dank aan Patrick Siroux die ze van zijn schoonvader heeft. Ik zal ze in stukjes publiceren. Klik op de foto voor een grotere versie. Hier zie je de vorige delen [1][2][3],