(foto links: Jan Smets - 'Pita Saïd'  - rechts Ahmed Aghassaiy)

Twee Mechelse broers... Héél verschillend zoals broers dat kunnen zijn.  En toch zijn ze twee handen op één buik.  Samen werkten ze aan hetzelfde project.  En ze doen dat met enorm veel vertrouwen in mekaar.  Is Pita Saïd het 'bekende' gezicht en de artistieke duizendpoot, dan is Ahmed de stuwende kracht en organisator.  De twee broers Aghassaiy: Maneblussers met Marokkaanse roots.  Vandaag maakte ik een praatje met Ahmed.  Hij spreekt vol vuur over wat hen drijft.  Snel, en veel, en vol geestdrift.  Zondag wordt in Lamot het tweede deel van 'Niet zijn thuis' vertoond. In de eerste kortfilm werd het verhaal van hun beider vader verteld, die in de jaren zestig van vorige eeuw één van de eerste Marokkaanse gastarbeiders was in onze Dijlestad...: een confronterend verhaal - tegelijkertijd poëtisch, hard, ontroerend, maar ook warm en diepmenselijk.  Het is het verhaal van vader Aghassaiy - maar ook het verhaal van Mechelen...

(foto's: Jan Smets)

Samenleven in diversiteit loopt niet steeds van een leien dakje.  Toch zijn er mensen die er oprecht in geloven dat dit mogelijk is, en daar ook durven voor gaan.  Op vele terreinen, en vanuit verschillende inspiraties timmeren ook in Mechelen, mensen  aan de weg om te komen tot méér eenheid in verscheidenheid.  Zo had vrijdag in BIM-SEM een interreligieuze gebedswake plaats tussen moslims en christenen: een 'warme' ontmoeting zonder kwezelarij, maar met de intentie om naar mekaar te luisteren in vriendschap en met respect.

(foto's: Jan Smets)

Natuurlijk is er in Afrika honger en ziekte, en is er oorlog. Da' s de realiteit.  Maar Afrika is zovéél meer!  Er zijn 52 landen op dit continent, en in 10 is er oorlog... Dus...

Modou Diop kon niet nalaten om het te zeggen tegen de Amerikaanse kunstenaar uit Californië, die een werk had gemaakt voor de Newtopia-tentoonstelling in Busleyden., waarop een Afrikaan met een wapen stond.  De Senegalese Mechelaar Modou, die aan de slag was in de 'bouwput' van Busleyden voor de fima Willemen waarvoor  hij al jaren als metser werkt, geraakte aan de praat met de schilder...

(foto's: Jan Smets  -  Hamid Riffi, Ali Salmi en Pita Saïd)

De documentaire "Femme de la rue" van Sofie Peeters over intimidatie van vrouwen in Brussel, heeft vorige week héél wat stof doen opwaaien.  Terecht.  Toen dan ook nog de méér dan controversiële sujets van Sharia4Belgium er een zowel karikaturaal als aanstootgevend filmpje meenden aan te moeten wijden, washet hek helemaal van de dam.  Sommigen vroegen zich af of de moslimgemeenschap deze strapatsen niet scherper diende te veroordelen.  Drie Mechelse Marokkanen hebben deze dagen dat dan ook erg duidelijk gedaan.  Ze zijn het beu dat deze marginale groep hun gemeenschap steeds maar weer in een slecht daglicht stelt.  Ze vinden het jammer dat 'dé' pers zoveel aandacht geeft aan deze 'clowns, en benadrukken hun bruggenbouwend werk. Nu moet ik zeggen dat ik persoonlijk van mening ben dat de Mechelse pers (en bij uitbreiding Mechelenblogt) voldoende de positieve berichten rond diversiteit belicht, maar ik begrijp dat ze het moeilijk hebben met een pers die graag inzoemt op de sensationele kantjes.  Twee Marokkaanse Mechelaars steken hun nek uit, en schreven onomwonden een 'open brief' aan de pers.  Het zijn gemeenteraadslid Hamid Riffi en schepen Ali Salmi (die dit deed samen met Mechelaar Hans Vandenbogaerde).  Ook rapper Pita Saïd neemt duidelijk standpunt in.

(foto's: Jan Smets)

De tiende editie van de Global Fiësta in de Mahatma Gandhiwijk isgisteren een sympathiek verjaardagsfeest geworden.  Voor velen was het zelfs de gezelligste en 'warmste' uitgave van dit (h)eerlijke treffen in diversiteit.  Ik zag Jean De Boeck, één van de pioniers en drijvende krachten van dit buurtfeest met ontroering en een krop in de keel toekijken hoe de aanstekelijke fanfare van kinderen over het terrein trok... Een Marokkaanse moeder die Vlaamse frieten bakte, een Zuid-Afrikaanse stoofschotel met een pintje...  Afrikaans dansen, Brahim die het aanwezige publiek in vuur en vlam zette... Maar vooral mooi om zien: zovéél v rijwilligers van de wijk die samen de handen uit de mouwen staken om er een complexloos tof feest van te maken!  Niks anders dan tevredenheid en lachende gezichten.  Tien jaar Global Fiësta heeft bewezen dat samenfeesten-en leven kan lukken als men er samen wil aan werken.  Proficiat!

(foto's: Jan Smets)

En op zo'n zonnige zaterdagnamiddag, bij de start van de zomervakantie, kom je terecht op het pleintje van de Guido Gezellelaan.  De zon schijnt uitbundig.  Spelende kinderen leven zich uit op het daar pas aangelegde speelperk.  Cava wordt geschonken en ijsjes gelikt.  Natuurlijk zijn er de onvermijdelijke toespraken van de politici en de wijkverantwoordelijken.  Dat hoort er bij.  Maar één ding weet me véél meer te ontroeren.  Aan één van de netjes en vrolijk bebloemde gevels staan twee plooistoeltjes, en daarin zitten twee van de heerlijkste mensen die je maar ontmoeten kan: Gust en Bertha - al eeuwenlang wonend in deze stad: twee senioren met een blije kijk op het leven en hun buurt.  In haar armen houdt Bertha de peuter van haar Ghanese buren, en naast hen staat in zijn onderlijfje  de  Armeense buurman gezellig te kletsen.  Wat verderop voetballen Marokkaanse jongetjes en zitten Assyrische families te keuvelen.  En toeterend komt een karavaan auto's aanzetten, richting Plankstraat: want daar wordt getrouwd!  Mechelen ligt hier, en vandaag een héél stuk zuidelijker.  En middenin zitten Bertha en Gust.  Samen met hun buren maken zij een wereld van verschil!

Living in Mechelen... Medeblogger Jan Smets’ nieuwsgierigheid was geprikkeld toen studenten van Lessius Mechelen een living neerplantten in de Kruidtuin tijdens de Mechelse stadspicknick. Dat prikkelen van de nieuwsgierigheid was dan ook de bedoeling. Je las al eerder (in Jans post) dat het om een gloednieuw en gratis magazine gaat dat diversiteit in de stad in de kijker zet.

Vandaag, maandag 20 juni, werd ‘Living in Mechelen’ gelanceerd en gaven de studenten meer tekst en uitleg. Mechelen Blogt was erbij...

(foto's: Jan Smets)

'Kom eens langs' zei ze me...

Cathérine, de Congolese poetsvrouw op mijn werk...  En...zoiets laat ik me geen twee keer zeggen, want de unieke ervaring van een grenzenloze ontmoeting in eigen stad, moet je met twee handen grijpen.  En daarom dompelde ik me gisteren onder in de Congolese wereld van deze stad: Mechelen aan de evenaar.   Ik kwam thuis in Congo.

(foto: Zoe4ever  -  Jan Smets)

Begin deze week wapperde een paar dagen de Marokkaanse vlag aan ons stadhuis.  Waarom?

Gisterenmorgen bezocht ik de moskee Al Buraq in de Generaal De Ceuninckstraat.  En als je ergens over een  drempel wil  komen, dan dien je een aantal stappen te zetten.  En 'stappen zetten naar' brengt mensen dichter bij mekaar.

Gisteren zette ik, en met mij nog een twintigtal andere Mechelaars, deze stap naar échte ontmoeting.  Een buitenkans...

(foto's: Jan Smets)

In de Stedelijke Bibliotheek, Moensstraat 19, is er nog tot 5 juni een Afrika-tentoonstelling te zien, georganiseerd door de GRO..M.  Als je wil weten wie of wat de GRO..M is, surf dan naar www.GROM.be

Deze tentoonstelling wil de veelzijdigheid van dit prachtige continent onder de aandacht brengen.  Er zijn een paar fotoreportages, uniek Afrikaans speelgoed, textiel en gebruiks- voorwerpen uit verschillende landen te bewonderen. En uiteraard een ruime keuze aan literatuur en wereldmuziek !

Op woensdag 28 mei en 5 juni kan je ook komen luisteren naar Afrikaanse sprookjes en verhalen.  Reserveren hoeft niet en betalen ook niet :)

Een mooi initiatief van enkele vrijwilligers met een hart voor het Zuiden.

Spring gerust eens binnen en geef je mening in ons gastenboek !