(foto: Jan Smets)

Deze dagen weet ik de nieuwsjes wel héél dicht in mijn buurt te vinden!  Voor de tweede keer op rij mag ik een buurvrouw ten tonele brengen.  Plaats van afspraak is het graspleintje tussen Stenenmolenstraat - waar zowel zij als ik wonen -en Oratorenstraat.  Onze buurt heeft er voor geijverd om daar een picknicktafel van stad Mechelen te verkrijgen.  Best een gezellige ontmoetingsplek.  In deze coronatijden is dit bovendien een veilige afspraakplek: in de open lucht - onder een vrolijk herfstzonnetje.  Enkel voor de foto wordt het masker even verwijderd.  Karolina Tsekoura, Mechelse van Griekse oorsprong, werd 36 jaar geleden geboren in Athene - de drukke en bruisende metropool van het land waar ik zo'n boontje voor heb.  Zowat zes jaar woont ze nu in onze stad - samen met haar man Robin De Groof, haar vijfjarig zoontje Alexander en éénjarig dochtertje Isabel.  Een meer dan leuke babbel werd dit.  Natuurlijk is het thema 'Griekenland' de rode draad doorheen het gesprek.  Maar ik wil uiteraard méér weten over het éénmansbedrijfje dat ze onlangs op poten heeft gezet: Yummy Baked Art.   En daar praat ze met heel veel passie over.  Smakelijk onderwerp.  Dat is het zeker.  Nochtans was bakken nu niet bepaald wat ze voor ogen had toen ze afstudeerde aan de Atheense universiteit.  Ze volgde er fysica, en ging hierna als leerkracht aan de slag: wiskunde, chemie en fysica.  Maar dat is verleden tijd.  Nee - lesgeven: dat hoeft niet meer voor haar.  Maar ze lacht: "bakken is naast 'kunst' ook wetenschap. Je mag geen fouten maken met de doseringen. De weegschaal is m'n beste gereedschap".   Hiermee is de toon gezet: Karolina spreekt met enorm veel liefde over haar job die ze niet als 'werken' aanvoelt. "Als je iets met je hart doet, is dit niet echt arbeid.  Het moet erg zijn elke dag tegen je zin naar je werk te vertrekken..."  Daar heeft ze volkomen gelijk in.

Het is niet alleen kommer en kwel in deze verwarrende 'corona-tijden'.  Gelukkig maar dat er af en toe ook leuk nieuws te rapen valt.  En daar focus ik me deze dagen graag op.  Wie op zijn muzikale en culinaire honger bleef zitten, weet binnenkort wat hij of zij dient aan te kruisen in de agenda.  Want in Artenova in de Moensstraat  kan je maandag 17 augustus en de twee daaropvolgende maandagen terecht voor Marokkaanse fijnproeverij bij de gratie van de notenbalk.  Artenova?  Effe recapituleren: dit is dé Mechelse talentenfabriek voor ondernemers en kunstenaars die zijn stek gevonden heeft in de leegstaande 'ouwe' bib.  Lees wat ik hierover schreef bij de opening in november van vorig jaar:  www.mechelenblogt.be/2019/11/oude-bib-talentenfabriek-voor-ondernemers-e...

Sinds 2 augustus is hier weerom een ondernemend echtpaar van start gegaan met een wel heel bijzonder concept.  Halima Driouich en haar echtgenoot Johan De Ruyck hebben hier Chez Eline boven de doopvont gehouden  Heerlijk om hier tradionele huisgemaakte Marokkaanse gerechten te ontdekken.  Je kan op deze inspirerende plek genieten van wat die bijzondere keuken te bieden heeft.  Bovendien is ook 'Take Away' mogelijk. 

Met sympathieke Johan had ik daarstraks een babbel over dit initiatief.  Zet je schrap: dit moet je als Maneblusser zéker leren kennen...

(foto's: Jan Smets)

Het is altijd fijn om Basim Akasha te ontmoeten: de goedlachse vriendelijke Syriër, die in een vorig leven arts was in het universitair ziekenhuis van Damascus, en sinds enkele jaren samen met zijn echtgenote en drie dochters in onze stad woont - gevlucht voor het oorlogsgeweld...  Hij betrekt hier een appartement in de Stationsstraat.  Zijn Nederlands wordt er steeds beter op.  Zijn kinderen lopen hier school, en zijn echtgenote werkt als tolk in een project bij ROMJ.  Mooi om te zien hoe dit gezin zich hier integreert.  Basim is zowat de informele 'woordvoerder' van de Syrische gemeenschap in onze stad, al wil deze bescheiden man dit niet gezegd hebben.  Hij stond mee aan de wieg van een voetbalploeg en is erg actief op de internetradio VOICE Mechelen, die heel wat luisteraars bereikt in deze stad maar ook ver daarbuiten.  We schudden mekaar de hand op deze onwaarschijnlijk 'lenterige' winterdag.  Twee panden voorbij het appartement waar hij woont is vandaag een gloednieuw restaurant geopend: Tarboosh.  Hier kan je heerlijk genieten van de rijke Libanese en Syrische keuken.  Als je het pop-uprestaurant aan de Korenmarkt niet meetelt, waar vluchtelingen uit Syrië tot einde maart aan de kookpotten staan, is dit het allereerste restaurant Syrische eethuis in Mechelen!

  (foto's: Jan Smets)

In alles wijkt ze af wat sommigen zouden betitelen als het 'prototype' van een Marokkaanse vrouw.  Ik schrijf dit héél schroomvallig en voorzichtig neer - want ik geloof niet in stereotiepen.  Zahia Belkhiri is een méér dan sterke vrouw - vrijgevochten en geen blad voor de mond nemend.  Sociaal bewogen is ze ook, deze alleenstaande moeder van drie kinderen.  Tegenslagen hebben haar gehard.  Ze werd sterker door te knokken.  Evident is het niet altijd geweest om haar eigen weg te gaan.  Vaak moest ze heel creatief zijn om de kop boven water te houden.  Maar ze is er in geslaagd.  Ze heeft haar dromen kunnen waarmaken, en wil bewijzen dat allochtone vrouwen, én bij uitbreiding alle vrouwen ook als alleenstaande mét kinderen én met het runnen van een huishouden kunnen verwezenlijken wat ze willen.  3 jaar geleden opende ze haar restaurant 'Zahia's cuisine', aan de Steenweg, in de schaduw van Sint-Romboutstoren.   Met succes!  Maar het was keihard werken en alle verstand op 0 zetten.  Anders overleef je het niet, vertelt ze mij.  En nu heeft ze ook een kookboek uitgegeven.  Zondag wordt het officieel voorgesteld in haar restaurant, waar het ook verkrijgbaar is aan de prijs van 20 Euro.  Maar je kan het ook aanschaffen in de Mechelse boekhandels Salvator, De Standaard en De Zondvloed.  Mooi uitgegeven is het alleszins.  Prachtig vormgegeven door haar 19-jarige zoon Taoufik die publiciteit studeert in COLOMAplus...

                        (foto's: Jan Smets)

Hoe dichter we bij het eindejaar komen: hoe meer goeie doelen er opduiken.  Daar is niks mee.  Zolang we het openstellen van ons hart niet  beperken tot deze periode van het jaar - nietwaar?  Je moet zélf je keuze maar maken welk project of doel je steunen wil.  Er zijn er ook zovéle die onze aandacht en duit-in-het-zakje verdienen.  Maar ik heb er wel een héle leuke!  Op 12 december kan je tijdens de Warmste Week van Studio Brussel gezellig de voeten onder tafel schuiven in Resto Martinique - het bekende Mechelse restaurant dat eerder dit jaar een nieuw leven begon naast het veld van KV-Mechelen.  En de medewerkers van dit restaurant hebben het meer dan toffe idee uitgewerkt om samen met de mensen van vzw Sjarabang (je weet wel: de Mechelse vereniging van en voor mensen met een verstandelijke of meervoudige beperking) een exclusief diner te bereiden.  Resto Martinique is alvast erg enthousiast over de samenwerking.  De ploeg van het restaurant leidt de mensen van Sjarabang op om er een fantastische avond van te maken...  Want deze laatsten spelen dé hoofdrol.  Zij nemen voor even het roer over van het Martinique team!

(foto's: Jan Smets)

Hasselt mag dan zichzelf kronen tot hoofdstad van de smaak (en ik durf dat niet tegenspreken...): Proefondervindelijk zou Mechelen deze titel zonder schroom zélf aan z'n blazoen mogen toevoegen.  Chauvinistisch?  Misschien.  Toch is het zo dat onze stad een aantal fantastische producten in huis heeft waarmee uit te pakken valt.  Neem nu Mario Vandeneede: deze jonge Maneblusser van bouwjaar 1983 is ontegensprekelijk één van onze meest getalenteerde en creatiefste smaakmakers.  Met veel passie praat hij over zijn job.  Hij kon een jongensdroom waarmaken.  Mario is chocolademaker, en da's een vrij uniek beroep in ons landje.  Nu zijn we wereldwijd wel bekend als chocoladeland en telt België heel wat schitterend werkende chocolatiers.  Maar vandaag leerde ik dat een chocolatier niet hetzelfde is als een chocolademaker.  En dat is nu nét wat Mario Vandeneede is: hij vertrekt van de cacaoboon en niet van het afgewerkte product - de chocolade.  Zo.  Hiermee zijn de puntjes op de i gezet. 

Ik luister meer dan geboeid naar het verhaal van Mario in zijn atelier waar hij nu workshops geeft: een voormalige drukkerij in de Nonnenstraat 11.  Deze is gelegen in het Groot-Begijnhof - de wijk waar Mario, zijn ouders en beide grootouderparen hun wortels hadden.

Gisteren was het een bijzondere dag voor Mario.  Hij mag een pluim extra op z'n hoed steken: hij won als chocolademaker namelijk Europees brons.  Knap!  Voortaan mag hij op zijn repen chocolade een stickertje kleven met deze eervolle vermelding, én: in oktober mag hij mee naar Londen om mee te dingen voor de Wereldbeker.  We mogen dus terecht trots zijn op 'onze' Mechelse Mario - een talent van eigen bodem!

  (foto's: Jan Smets)

Al 15 jaar zijn de Culinaire Wandelingen een begrip in Mechelen! ...een letterlijk en figuurlijk gesmaakt concept dat zich telkens wist te vernieuwen, én dat nog méér dan creatiefs in petto heeft voor de toekomst.  Deze stad is voor de initatiefnemers een onuitputtelijke inspiratiebron, en het mag gezegd: ze hébben Mechelen op de kaart gezet.  In 2001 richtten vier vrienden, met een méér dan grote liefde voor Mechelen een vereniging op die als doel had om de vaak onbekende troeven en fraaie kanten van de stad te laten zien.  Ondertussen zijn we dus 15 jaar verder, en met fierheid werd deze verjaardag in de kijker gezet op het dakterras van een wel erg unieke locatie: de voormalige brouwerij St.Michel - Zaden Somers, in de Rik Woutersstraat.  Er werd terugblikt op de voorbije succesrijke jaren, maar er werd ook al volop gefocusd op een aantal nieuwigheden. Diederik Beele, Katelijn Goegebeur en Patrick De Greef lichtten al een tipje van de sluier op.  En het moet gezegd: het water loopt reeds in de mond.  De goesting is er al.  Er valt nog alleen...te proeven.

  (foto's: Jan Smets)

Of het nu wordt opgerakeld door een partij van rode, appelblauwzeegroene, knalgele of pimpelpaarse kleur maakt me eigenlijk weinig uit.  Maar ik ben wel blij dat het idee dat ik iets meer dan een jaar geleden op Mechelenblogt lanceerde nu weerom wordt opgenomen.  sp.a Mechelen voerde deze morgen op de zaterdagmarkt actie voor een hippe en culinaire invulling van de aloude vleeshal in de Huidevettersstraat.  Of deze beoogde nieuwe functie van dit knappe gebouw een haalbare kaart is, zou letterlijk en figuurlijk marktonderzoek moeten uitwijzen.  Maar het zou alleszins leuk zijn mocht het realiseerbaar zijn.  Persoonlijk geloof ik dat een 'gemengde' functie als markthal en horeca mogelijke perspectieven zou kunnen bieden. Dat moeten specialisten maar onderzoeken. Ik ben maar een gewone Mechelaar-met-een-idee.  Maar als een partij mijn wensdroom terug op de agenda plaatst, mag ik eveneens mijn artikel van toen nog eens vanuit de mottebollen halen.  Hier kan je het nog eens nalezen:

www.mechelenblogt.be/2015/01/euh-markthal-misschien

De toekomst zal wel uitwijzen of het project levensvatbaar is...

  (foto's: Jan Smets)

Altijd werken met verse aardappelen - Vlaamse bintjes: dat zijn de beste.  Proper vet gebruiken én de friet 'de tijd' geven'.  Je moet zorgen voor een goeie voor-en afbak.  En niet te vergeten: vriendelijk zijn tegen de klanten...

Ze doen het met vakkennis, liefde voor de stiel en met hart en ziel: Ingrid Meynaerts en Guido Van Goolen.  Al veertig jaar lang baten zij Frituur Korenmarkt uit op het gelijknamige plein.  Zij begonnen er aan in de zomer van 1976: die extreem hete zomer zoals hij in de herinneringen van velen gegrift staat...

  (foto's: Jan Smets - boven: Kevin Goos, Els Van Itterbeeck en Sofie Vanrafelghem in brasserie Cosma...)

Er bestaan héél wat vooroordelen over vrouwen en bier.  Bier is een mannenzaak en vrouwen zouden alleen maar fruitbieren lusten.  Bier is niet elegant, is een dikmaker en bovendien ongezonder dan wijn.  Deze clichés wil ik helpen ontkrachten.  Voruwen en bier: een perfecte combo!

Dit vertelt me zythologe en biersommelier Sofie Vanrafelghem.  Deze Brugse van geboorte, wonend in Gent, heeft in Mechelen haar tweede thuis gevonden.  Niet moeilijk: onze stad heeft met de succesvolle brouwerij Het Anker een stevige troef om iemand als Sofie te verleiden.  Ze heeft in de brouwerij al enkele thema-avonden rond bier gegeven.  Sofie Vanrafelghem schreef een aantal boeken rond deze drank, is de enige vrouw in ons land die fulltime als biersommelier aan de slag is, en zet in die hoedanigheid onze bieren in de hele wereld op de kaart.  'Gisteren en eergisteren' nog in Dubai en New York: vandaag in de gezellige brasserie Cosma in de Befferstraat om samen met Paul Boënne van de dienst Toerisme, Els Van Itterbeeck van het Anker en Kevin Goos van Qualidrinks het Bierfestival  'Bier in Vrouwenhanden' van 2,3 en 4 oktober te promoten.

De kookclub als uitlaatklep is sinds enkele jaren een hip fenomeen bij mannen. In plaats van een pint te gaan pakken, gaan ze samen in de potten roeren en hun kunnen tonen. Een sociaal gebeuren waar lekker tafelen met aangepaste dranken, respect voor elkaar en kwaliteitsproducten hoogtij vieren. Leeftijd, afkomst, diploma of stand hebben daar geen betekenis. Samen leren en samen genieten.

Vele kookclubs zagen het kookfornuis, bij vele eindigde het even snel als het begon. Niet zo bij Filet Pur waar “graag eten” evolueerde in een volwaardige kookclub. Filet Pur Kookt!

        (foto's: Jan Smets)

In tapasbar Sava op de Grote Markt heb ik een ontmoeting met Femke Boone en Yoni De Lauw.   Deze twee jonge mensen zijn laatstejaars in de afdeling Intercultural Relations Management aan onze Mechelse Thomas Moore Hogeschool.  Samen met vier andere studenten hebben ze een uniek eindproject op het getouw gezet.  En...daar zal Mechelen binnenkort van kunnen proeven!  Dat smaakt beslist naar méér!

                                     (foto's: Jan Smets)

Wie binnenkort met de feestdagen iemand  graag een 'culinair cadeautje' geeft, of... iets écht lekkers met een 'Mechelse toets'  zoekt voor eigen gebruik: die kan in onze stad wel op een paar adresjes terecht.  Zo heeft de ondertussen bij kenners al genoegzaam bekende artisanale chocoladezaak 'Sjolaa' aan de Geerdegemvaart een paar aardige presentjes in huis, die het proeven overwaard zijn.  De 'Mechelse maantjes' zijn voortaan te verkrijgen in een gloednieuwe stijlvolle verpakking die op en top 'Mechels' is.  Maar er is méér voor de fijnproever:  Wat te denken van een chocoladetruffel gemaakt met het wereldvermaarde bier Gouden Carolus?  Puur Mechels.  Puur Proefplezier!

(foto's: Jan Smets)

"Het was 'bangelijk' om op dat podium te mogen staan" zegt Thomas. "En toen ik besefte dat ik goud had behaald, was dit echt ongelooflijk.  Ik had het niet verwacht..."

Thomas Vandenbroeck, de talentvolle en toffe jonge Battelaar van bouwjaar 1993 loopt nog duidelijk op wolkjes nadat hij vrijdagavond in Den Haag, op het prestigieuze kampioenschap patissier voor laatste jaars studenten van het AEHT ('European Associaton of Hotel and Tourism schools') de hoogste onderscheiding binnenhaalde.

(foto's: Jan Smets:   boottochtje met Malinska   -  Jan Simons)

De stad kan je op alle mogelijke manieren verkennen: individueel, met een stadsgids, 'Plezant' of ernstiger, met paardentram of...

of... jawel, al 'trottifrettend'.  Trottifrettend?