(J.Smets)

Enkele jaren geleden heb ik haar de eerste keer ontmoet.  Toen mocht ik het boeiende verhaal van haar familiegeschiedenis optekenen.  www.mechelenblogt.be/2016/09/naam-reuter   

Vandaag zitten we weer samen.  Net als toen - in SAVA op de Grote Markt.  Nelly De Keye en ik.  Prettig om mekaar weer te zien.  We hebben dan ook heel wat te vertellen aan mekaar.  Uit het gesprek van toen wist ik dat ze in haar leven te maken kreeg met narcisme.  En die ervaringen hebben haar zeker getekend.  Maar ze is er sterker uitgekomen.  Ze heeft dit alles een plaats kunnen geven.  Méér zelfs: in 2016 ging ze aan de slag als narcismecoach - de eerste in Vlaanderen!   Sinsdien begeleidt Nelly mensen op opnieuw op een positieve manier in het leven te staan.  Want het is inderdaad zo dat samenleven met een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS) je veel schade kan toebrengen.  Niemand beter dan Nelly kan er over meepraten daar ze hiermee in familiale, partner-en professionele context diende te worstelen.  In het programma dat ze als coach samenstelde leert ze hoe men met dit alles kan omgaan. 

Op 27 april kwam ook een boek uit van haar hand: 'Narcisme. Herken én begrijp de narcisten in je leven'.  Hierin vind je vele voorbeelden, ervaringsverhalen, tips en technieken.  Het boek werd een groot succes.  Na amper tien dagen volgde een tweede druk.  Nu is men reeds aan een vierde druk toe en op een bepaald moment is het boek in de Standaard op de vierde plaats terechtgekomen bij de non-fictieboeken!  En dat wil wel wat zeggen!

(foto's: Jan Smets. vlnr: Gustave Min, Lode Melis, Sylvia Lam en Serge Piessens)

En eindelijk ligt hij dan in de boekhandel: het langverwachte sprookjesboek 'Lunalia. Het meisje van de maan'.  Dit magische, surrealistische verhaal kende al een langere voorgeschiedenis.  Oorspronkelijk was het een theatertekst die met brio werd gebracht tijdens druk bijgewoonde voorstellingen in het kader van het Festival van Vlaanderen/Mechelen.  Het was alleszins niet de bedoeling om het in boekvorm uit te brengen.  Maar het grote succes van de voorstellingen - een samenwerking tussen auteur Gustave Min en luitist Jurgen De bruyn van het muziekensemble Zefira Torna - schreeuwde haast om een zeker vervolg.  En zo rijpte het idee.  En zo ligt er na een fantastische kruisbestuiving tussen vier enthousiaste artistieke Mechelse talenten een prentenboek in de handel dat nu al belooft in de kortste keren uitverkocht te zijn!  Het verhaal is ontsproten bij Gustave Min.  De theatertekst werd door Lode Melis op sommige plaatsen vakkundig aangepast zodat het een homogeen geheel werd en de wonderlijke illustraties zijn van de hand van Sylvie Lam en Serge Piessens.  Met hun vier hebben ze er een pareltje van gemaakt.  Wat zeg ik: met vijf!  Want het is Luc Van Hoeylandt van de Mechelse uitgeverij ElenA die deze creaties tot een mooie eenheid heeft gebracht: een boek dat niet mag ontbreken in de bib van elke rechtgeaarde Maneblusser.  Maar ook buiten de stadsgrenzen zal dit sprookjesboek hoge ogen gooien.  Daar ben ik nu al van overtuigd.  Jong én oud zal er zijn gading in vinden....

(foto's: Jan Smets)

Deze dagen ben ik heel voorzichtig, en ik kom bijna niet buiten.  Maar alles gaat goed met mij.  De benen willen wel minder mee, maar dan vraagt mijn dokter: hoe oud ben je?  En dan weet ik genoeg...

Hij kan er mee lachen.  Die mobiliteit mag dan ietsje minder zijn: de rest gaat nog allemaal prima!  Méér dan prima.  Marcel Kocken die volgende week - op 23 november - 85 kaarsjes mag uitblazen, heeft een fenomenaal geheugen.  Ongetwijfeld is hij één van de meest gedocumenteerde en belezen Maneblussers van zijn generatie.  Met recht en reden mag hij een Levende Legende worden genoemd - het Levende Archief van deze stad.  Marcel heeft een onnoemelijke bijdrage geleverd aan de stad die hij liefheeft.  Als ongekroonde cultuurpaus heeft hij Mechelen op de kaart gezet en ons allen deze stad nog liever leren zien.  Vele petjes heeft hij gedragen.  Met ontelbare dingen heeft hij zich bezig gehouden.  De boeken en bijdragen die hij schreef zijn talrijk.  Maar nu komt wel hét ultieme boek uit: een vuistdik, prachtig boek met de bundeling van de boeiendste persoonlijke herinneringen en historische feiten.  Dit mag gewoonweg niet ontbreken op de boekenplank van elke rechtgeaarde Mechelaar!   'Mechelen gebundeld' is misschien wel het mooiste verjaardagsgeschenk voor deze man die ik enorm respecteer...  Uitgeverij ElenA brengt dit boek op de markt.  Vanaf morgen ligt het in de boekhandel.  Rep je!

(foto's: Jan Smets)

Op zaterdag 4 mei zet boekhandel De Slegte de deuren gastvrij open en worden de klanten verwelkomd met een heus 'Mechelen-programma'.  De overbekende Marcel Kocken zal tussen 11uur en 13 uur zijn gloednieuwe boek 'Mechelen in prentkaarten - Alfred Ost' signeren.  Dit boek hoort absoluut thuis in de bib van elke rechtgeaarde Maneblusser.

Om naar uit te kijken is ook de lezing die de Mechelse auteur Lode Melis om 15 uur zal geven over 'De andere Bruegel'.  Dit belooft ongetwijfeld een méér dan boeiende vertelling te worden - volkomen passend in dit Bruegeljaar.

En ook ik zal aanwezig zijn.  Tussen 11 uur en 15 uur - tot wanneer Lode aanvangt met zijn lezing - zal ik mijn tweede boek 'Mechelen. een stad vertelt' signeren voor al wie dat wenst.  Hartelijk welkom!

  (foto's: Jan Smets)

Zijn tekeningen kun je lezen...  Ze zijn erg verhalend en je ontdekt er vele details in... zoals spelende kindjes, een plassend jongetje...  Er zit diepte in zijn werk en hij hanteert een schoon kleurenpallet.  In zijn tekeningen laat hij het pittoreske Mechelen van rond de eeuwwisseling zien - zo'n beetje 'Bokrijk'.  Schilderachtig.  Anecdotisch. Zeer toegankelijk en weinig celebraal. Voor de maatschappelijke wantoestanden had hij weinig oog.  Hij verbloemde de schrijnende toestanden van de 'fortjes' die in feite luizenbuurten waren.  Mijn familie woonde ooit in zulke fortjes en ik kan je verzekeren dat het leven er zwaar was.  Pas later als hij zelf miserie kent door te moeten vluchten in de oorlog, maakt hij prentkaarten die veel grotere sociale bewogenheid uitstralen.  Maar dan is hij reeds meerdere jaren weg uit Mechelen...

Over Alfred Ost praat ik ten huize van Marcel Kocken- het levende geheugen én archief van onze stad.  Historicus en oudste stadsgids - auteur van héél wat boeken over Mechelen (hij is de tel zelfs kwijtgeraakt...).  Je wéét wanneer je afspreekt met Marcel, maar nooit wanneer je buitengaat.  Hij is dan ook een onwaarschijnlijk boeiend verteller die zijn stad door en door kent en zijn vertellingen in sappig Mechels weet te stofferen met anecdotes en eigen ervaringen.  Wie beter dan Marcel Kocken kon uitgeverij ElenA beter vragen om een gloednieuw prachtboek over de populaire kunstenaar Ost in te leiden en de man te kaderen in zijn tijd.   In het boek. 'Alfred Ost - Mechelen in prentkaarten' staan ruim 125 prentkaarten afgedrukt van de Dijle, de Vlietjes, de Ommegang, de Hanswijkkerk en de Hanswijkjubelfeesten van 1913 en 1938.  Het is hiermee het meest volledige werk dat ooit verscheen over de Mechelse periode van Ost.  In 1980 verschenen een paar boeken bij de voormalige uitgeverij Stevens die hetzelfde thema behandelden.  Maar hier waren wel wat hiaten in te vinden.  Ze zijn overigens niet meer verkrijgbaar.  Voor dit boek dat vanaf dinsdag in de boekhandel ligt, werd dankbaar gebruikt gemaakt van de collectie kaarten van Marlies Fisher, echtgenote van Marcel, die in jaren een omvangrijke en veelzijdige verzameling wist aan te leggen.

(foto: Jan Smets)

Het leven had anders kunnen lopen, maar ik heb er vrede mee.  Ik aanvaard het.  Vaak had ik een goeie feeling om slechte beslissingen te nemen, en als ik toch goeie beslissingen nam, was het dikwijls op een slecht moment...

Ik praat met Mechelaar Luc Abel (het is niet zijn echte naam, maar een pseudononiem) in SAVA over zijn boek dat sinds kort van de drukpers is gerold en waarin hij het verhaal van zijn leven vertelt.  in 'Pelgrim op de dool' vertelt de bijna 66-jarige Luc over zijn zwerftochten.  Hij liep al langer met het plan rond om al de herinneringen aan zijn reizen te bundelen.  Dat leven leest als een avontuur, met hoogtes en laagtes.  Luc overleefde twaalf ambachten en dertien ongelukken en is ex-psychiatrisch patiënt.  Over dat laatste is hij eerlijk.  Het is niet langer een taboe.   Dat was het verleden.  Hij durft niet beweren dat hij nooit meer zo diep zou geraken, maar hij kent nu wel de valkuilen en de dingen waarvoor hij moet opletten.  Hij herkent de flikkerlichtjes.  Dan weet hij dat hij aan de handrem moet trekken.  Luc heeft een zekere rust gevonden.  Het dolen is niet langer een soort van therapie zoals het zeker ooit geweest is.  Eind april vertrekt hij weer op pelgrimstocht.  Dan wil hij naar de heilige berg Croagh Patrick in Ierland reizen.  Dat heeft een aantal redenen.  Sint-Dymphna, de patroonheilige van Geel dat gekend staat voor gezinsverpleging van psychatrische patiënten, was een Ierse koningsdochter en onze eigenste Sint-Rumoldus zou ooit bisschop van Dublin zijn geweest.  Luc wil via Canterbury reizen.  Voordat het Anglicanisme ontstond was dit één van de grootste bedevaartsoorden.  De reis zal helemaal in het teken staan van Sint Patrick.  Op 28 juli wil hij op zijn eindpunt aankomen.  Dan zal Luc drie maand onderweg geweest zijn...Die dag beklimt men in Ierland massaal de Croagh Patrick.  Die dag wil hij er bij zijn... Dat is belangrijk voor hem, al zegt Luc ook dat eigenlijk de reis vaak belangrijker is dan het doel...

(foto o.: J.Smets)

(vlnr: Stef Van Osta, Steven Andries, Jef Du Bin, Willy De Vos, Herman Nauwelaerts, Fons Van Baelen.  Ontbreken op de foto: Annie Bauweleers en Walter Schaltin)

Het is opvallend hoe er een groeiende belangstelling is voor het verleden in onze Mechelse wijken en dorpen.  Nog maar pas was er in Battel een overrompelende belangstelling voor een tweede reeks 'Battel in Beeld': een drie keer tot de nok gevulde parochiezaal die met veel belangstelling de boeiende voorstelling bijwoonde met tal van - vaak nog nooit vertoonde - oude foto's.  Heeft het met nostalgie te maken?  met interesse voor het verleden?  Feit is dat nu ook Muizen op deze trend inspeelt.  Op 21 december wordt in zaal Rerum Novarum een ronduit schitterend boek voorgesteld: 'Muysen-Muizen': een absoluut collectors item voor élke Muizenaar, en bij uitbreiding, élke Mechelaar!  Het is een méér dan fraai geschenkboek - met een prachtige lay-out (Charlotte Vertommen); een lijvige, verzorgde uitgave die maar wat mooi zal staan op de boekenplank.  Tenminste: als hij niet blijvend op de salontafel zal vertoeven om er met mondjesmaat van te 'proeven'.  Dit boek biedt voor élk wat wils.  Een breed publiek zal er zijn gading in vinden.  Over dit leuke boek en het concept had ik deze namiddag een praatje met de werkgroep 'Lemmen Dol', die deze naam ontleent aan een bekend Muizens volksfiguur.  Plaats van afspraak is het café 'Onder den Berg', waar ooit de grootmoeder van Sam Gooris aan de tapkraan stond.  Het gonst er gezellig druk.  Op deze druilerige herfstdag zijn er hier heel wat Muizenaars samengekomen om bingo te spelen...

(foto's: Jan Smets)

Enkele jaren geleden was hij op de Boekenbeurs toen zijn voormalige leraar van het derde studiejaar van Scheppers bij hem langskwam.  Hij had een oud opstelletje van Luc bij, met een schitterende 9,5/10.  Het deed Luc veel deugd.  In opstellen schrijven kon hij al van jongsaf zijn creativiteit kwijt...  Het jongetje van toen werd een populair en gewaardeerd schrijver...  Een Mechelaar om trots op te zijn.

Gisterenavond overleed Luc Deflo in het Sint-Maartenziekenhuis.  Dat hij al langer ernstig ziek was, wist ik.  Hij kreeg een zwaar verdict te verwerken, maar ik zag hem nog regelmatig.  Toch was er geen ontkomen aan.  Op amper 60-jarige leeftijd gaat Luc van ons heen.  Het is Sven Van Haezendonck van Gazet van Antwerpen die gisteren als eerste het pijnlijke nieuws vernam en hierover verslag maakte.

Enkele jaren ouder dan ik was hij, en hij woonde in mijn wijk - de Hanswijkenhoek.  Het gezin Deflo was van de Abeelstraat. In deze wijk woont nog steeds zijn familie.  Zo zou veel later in één van zijn thrillers zelfs de Colomakerk fungeren.  Mechelen was sowieso hét decor van vele van zijn misdaadromans.  Op de schoolbanken was hij ondermeer klasgenoot van de eveneens bekende Mechelaar en 'Hanswijkenhoeker' Frank Deboosere.  De naar Brussel uitgeweken auteur kwam nog graag en veelvuldig naar zijn geboortestad.  Met veel plezier kwam hij jarenlang nog bijna wekelijks afgezakt naar Mechelen waar hij met zijn vrienden pinten kwam pakken op de Vismarkt...

(foto's: Jan Smets)

Als de muren konden praten... Hier - aan deze tafel - heb ik mijn vrouw nog voor het eerst gekust...

Het is druk in de Gouden Vis in de Nauwstraat.  Gezelligheid wordt op deze grijze herfstdagen binnen gezocht.  We hadden mekaar zaterdag al ontmoet in boekhandel De Standaard, waar we beiden ons boek signeerden.  Een afspraak werd snel gemaakt.    We bestellen een koffie.  Er volgt nog een tweede, die ik luisterend naar zijn verhaal totaal vergeet en koud laat worden.  Hij weet me te boeien.  Verrassend eerlijk en open is hij.  En dat noem ik moedig.  Uiterlijk een beer-van-ne-vent; stoer... Maar tijdens het gesprek ontdek ik een andere man.  Jan Pultau heeft zijn kwelduivel - de alcohol - kunnen afzweren.  Daar is hij trots op.  Terecht.  Vijf jaar geleden kon hij het roer omgooien.  Het was méér dan vijf voor twaalf.  Zo kon het niet langer.  Vandaag ontmoet ik een andere man.  De fles bepaalt zijn leven niet meer.  De tijd die vrijkwam gebruikt hij nu om te schrijven: heel persoonlijke verhalen - grotendeels autobiografisch - hier en daar wat uitvergroot, maar herkenbaar.  Directe stijl. Maar tussen de regels door leer je de auteur beter kennen.  Je ontdekt een man die lang de tafelspringer wou zijn, én de sterkste én de beste..., maar nu zichzelf blootlegt in neergeschreven emoties.  Jan pent over zijn twijfels, de dingen van het leven, de wereld die hem omringt.  Brutaal, gevoelig, confronterend... In juni kwam zijn boek, uitgegeven door Het Punt op de markt.  'Ik denk denk ik' bundelt een zestigtal verhalen.  170 pagina's met zoals hijzelf omschrijft  'kramakkelige woorden, associaties en denkrimpels, die langzaam aan een prelude vormden van ontluikende intieme of filosofische gedachten'.  Ik genoot van het lezen.  Met plezier proefde ik van de kleurrijke en soms complexe vertellingen van een man die zijn drankverslaving wist te overwinnen en een nieuwe mens werd...

(foto's: Jan Smets.  Veerle, Geertrui en Katelijne Bervoets)

Het mytische Troje...: het heeft me altijd al gefascineerd.  Dat zal wel te maken hebben met het feit dat alles wat met het oude Griekenland te maken heeft me van jongsaf uitermate wist te boeien.  Helmenwuivende krijgers dravend op de slagvelden voor de muren van deze schijnbaar onineembare stad... Op de zeeën zwalpende helden - rekenend op de goedwil van de goden...  Tragiek, drama, jaloezie, onmogelijke liefde, hartverscheurende taferelen en veel krijgsgewoel... Dat was Troje allemaal.  Hét toneeldecor voor Grote Verhalen en versmachtende emoties.  En op dit eeuwige thema borduren drie zussen verder...  Nee: ze herkauwen dit epos niet, maar brengen een nieuwe dimensie aan.  Niet zoals in de Holywoodversie 'Troy' met een plastieken held Achilles - een driestuiversroman waarin Brad Pitt gestroomlijnd zijn ding mag doen.  Nee: de zussen Bervoets - schrijfsters van historische romans, brengen met 'Tranen om Troje' een wel erg sterke interpretatie van deze legende.  Dat ze Homeros doen verbleken zou té veel eer brengen aan de schrijvende dames.  Maar dat ze met dit boek (hun vierde reeds!) hoge scores zullen behalen, staat nu al vast.  "Het wordt beslist een kaskraker" lacht Veerle.  Ik geloof het graag.  Zondag wordt dit boek voorgesteld in de Baarbeekhoeve in Muizen - waar Veerle ook woont.  Om 15 uur is iedereen er welkom.  Veerle Fraeters, hoogleraar aan de Antwerpse Universiteit zal het gebeuren inleiden, waarna er een interview volgt met Jo Haerens, van de redactieraad van Markant vzw.  Vanaf 5 oktober is 'Tranen om Troje' te verkrijgen in uw favoriete boekhandel...

De Boekenbeurs komt er weer aan!  Het seizoen waar het hoogst verleidelijk is om je thuis knus met een boek in de zetel neer te vleien is weer aangebroken.  Dit weekend zet Standaard Boekhandel aan de IJzerenleen de deur wijd open voor haar Openboekdagen.  Het programma ziet er erg veelbelovend en uitgebreid uit.  Je moet beslist maar eens een kijkje nemen:

https://www.standaardboekhandel.be/t/openboekdagen

Je gading ga je zeker vinden.  Ook zondag is het meer dan de moeite om langs te lopen in de winkel.  Inderdaad - uitzonderlijk is deze boekhandel geopend.

Enne: de focus ligt die dag in de namiddag op Mechelen!  Tot dan wellicht?

  (foto's: Jan Smets)

Met 'Stad in Omwenteling'  heeft de Mechelse uitgeverij Elena ongetwijfeld een paradepaardje op stal...  Met dit lijvige en uiterst boeiende boek dat leest als een trein is dit bij verschijnen - in de tweede helft van november - het vijfde werk dat van Elena op de markt komt.  Het is inderdaad niet 'zomaar' een boek of het 'zoveelste-in-de-rij': maar het geeft een uitgebreid, rijk gestoffeerd beeld van de 19de eeuw in onze stad.  Die eeuw blijkt nogal 'langgerekt' te zijn.  Inderdaad: de periode die het boek behandelt start in 1789 als de Franse Revolutie het Ancièn Régime als een kaartenhuisje in mekaar doet zakken, tot...de Groote Oorlog die uitbreekt in 1914... In 1789 begint een razend interessante periode - een eeuw van omwentelingen.  Niets is nog wat het was.  Vaak hebben we over dat tijdperk een nogal vertekend beeld.  Op ons netvlies gebrand staan een ongebreidelde industriële ontwikkeling met alle mogelijk sociale gevolgen van dien, van fabrieksproletariaat en maatschappelijke onrust, van bitsige politieke schermutselingen enzovoort..  Maar: die eeuw was beslist véél meer.  Het boek van de Mechelse historicus Herwig De Lannoy stelt dit beeld grondig bij.  Herwig is niet zomaar de eerste de beste.  Als historicus is hij bijzonder geïnteresseerd in deze tijden en hij kent deze periode als zijn broekzak.  Dat valt geweldig op als ik een praatje met hem maak.  Dan wordt Herwig een spraakwaterval die als geen ander over heel wat parate kennis beschikt en die deze maar al te graag enhousiast deelt.  Herwig De Lannoy (55 jaar) is voorzitter van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen.  In die hoedanigheid schreef hij al al menig boeiend artikel voor de Handelingen (het ledenblad van de Kring), maar dit is de eerste keer dat hij zich aan een boek waagt.  Dit werk is dan ook uniek.  Voordien bestonden er wel wat algemene historische boeken over onze stad (al zijn de meesten al wel behoorlijk 'oud'), of fotoboeken zoals deze van ondermeer Marcel Kocken en Frans Vermoortel...  Deze laatsgenoemden hebben ongetwijfeld méér dan hun verdienste.  Héél zéker.  Maar het is wel de eerste keer dat er nu een boek wordt uitgegeven dat op een analytische en historisch verantwoorde wijze wordt ingegaan op dit tijdperk.  Ook al is het boek rijk gestoffeerd met tal van afbeeldingen (die bijna allemaal dateren uit die tijd zélf!): het is veel meer geworden dan een louter plaatjesboek! Veel meer...

(foto's: Jan Smets)

Velen visten bij hun boekhandel achter het net met hun vraag naar het boek 'Mechelen. Feiten en façades'.   Telkens opnieuw moest men hen vertellen dat het  boek haast in een mum uitverkocht was.  Niet verwonderlijk.  Het knappe boek van Luc Van Hoeylandt en Marcel Kocken is dan ook een uniek naslagwerk voor elke boekenliefhebber: om zelf op de boekenplank te hebben of om cadeau te doen.  Het was zowaar één van de populairste boeken die de laatste jaren over deze stad is verschenen.  Het rolde van de drukpers in september 2015 en werd al heel snel een bestseller.  Met het resultaat dat de volledige oplage in minder dan een jaar uitverkocht was.  Daarom besloot de Mechelse uitgeverij ElenA het boek in een geactualiseerde versie opnieuw op de markt te brengen.  Oef.  Daar zullen niet weinigen héél tevreden mee zijn!  Vanaf maandag ligt het boek weer te kijk en te koop bij jouw favoriete boekhandel...

(foto's: Jan Smets)

Soms bestaat het leven uit toevalligheden.  Verbazend hoe dingen en namen uit het verleden plots kunnen samenvallen...