(foto's: Jan Smets)

Je enige broer verliezen moet hard zijn.  Confronterend.  Dat was het ook.  Gewoon hard.  Dat feit hoef niet verbloemd.  Zeven jaar lang streed Bart Verbeeck tegen de onverbiddelijke ziekte.  Op 23-jarige leeftijd moest hij dit gevecht opgeven. Zijn twintig maanden jongere broer Joris heeft het allemaal van heel dicht en bewust meegemaakt.  de twee waren dan ook erg close.  De jonge Mechelaar Bart was door velen gekend - hij was zowat 'collectief bezit' geworden van deze stad, maar hij was ook bekend tot ver buiten de stadsgrenzen.  Dat heeft alles te maken met hoe Bart met zijn ziekte is omgegaan, maar als sterke getuige van levenslust.  Contradictie?  Niet voor hem: hij wou mensen aanzetten tot meer levensvreugde.  En daar zette hij zich voor in door zijn verhaal te brengen - op zijn website, op lezingen, op TV...onvermoeibaar.  Drie jaar geleden ging Bart heen.  Hij koos voor palleatieve sedatie.  Een serene uitzending van Phara de Aquirre toonde zijn laatste levensdagen.  Fysiek kon hij het niet meer aan om het boek te schrijven dat hij wou.  Joris heeft zijn wens voltooid.  'Leef, nu ik er niet meer ben' is het beklijvende en levensechte relaas van hun verhaal: twee verhaallijnen die in mekaar vervloeien.  Afwisselend zijn de broers aan het woord en vertellen ze over wat de ziekte voor hen heeft betekend.  Het is een boek voor mensen die hetzelfde lot delen, en voor wie afscheid moet nemen of een moeilijke periode doormaakt.  Méér: het is een boek voor ons allemaal.  Zaterdag 22 maart signeert Joris Verbeeck het boek in Standaard Boekhandel tussen 11u en 13u30.  Op de IJzerenleen...

 (foto's: Jan Smets)

Met 'Intifada' is een nieuwe potentiële bestseller van Mechelaar Luc Deflo van de pers gerold.  De in Etterbeek wonende Maneblusser levert met deze misdaadroman weer leesvoer af dat heel zeker scoren zal.  Luc is dan ook niet aan zijn proefstuk toe.  Zo'n 23 boeken mag hij op zijn conto schrijven. Van die hele reeks spelen er zowat een vijftiental af in onze Dijlestad.  Deflo mag dan al wel zo'n tien jaar in het Brusselse wonen: hij blijft een Mechelaar in hart en nieren.  Deze morgen signeert hij zijn jongste boek in Salvator, en in de namiddag komt Standaard Boekhandel aan de beurt.  De fans zijn natuurlijk present.  "Voor mijne man..., hij kon zelf niet komen" ,meent een dame uit de Hanswijkenhoek haar komst te moeten verantwoorden.  "Zelf iees ik niks buiten de Story."  Luc, die zelf ook van Coloma afkomstig is, beantwoordt met een glimlach, en tekent keurig en sierlijk met vulpen (!) een boodschap in het boek.  "Dit is een exemplaar van 1900.  Ik heb een hele verzameling - zo'n vijtfig denk ik.  Schrijven met een vulpen is een kunst op zich - Ik schrijf er veel mee, en kan er uren mee spelen..."   Ambacht en kunst...

(foto's: Jan Smets)

Een kerstcadeautje uitzoeken voor een Mechelen-liefhebber in de familie-of kennissenkring is dit jaar écht niet moeilijk.  Liefhebbers van Mechels boeken gaan aan hun trekken komen.  Zopas verschenen de 'Mechelse karamellen' met gedichtjes in ons onvervalste dialect, en nu is er weer een ander boeiend boekje van de drukpers gerold.  Stadsgids Lucas Van de Leur die al ettelijke publicaties op zijn actief heeft, schreef 'Mechelse figuren, dag na dag'.  In het boekje worden 1100 Mechelse figuren op een rijtje gezet.  Een heel jaar lang passeren al deze Maneblussers de revue.  Dag na dag worden er een paar 'geserveerd' - bekende en minder bekende Mechelaars; kunstenaars, wetenschapslui, figuren uit de politiek, sport, media of kerk..., volkse types en arme sukkelaars met een tragische levensloop.  Vandaag maakte ik een praatje met schrijver, Lucas, in boekhandel De Zondvloed (OLV-straat).  Op deze plaats, maar ook bij Salvator in de Befferstraat, is het boekje te koop aan de democratische prijs van 14 euro.  Een aanrader!

(foto's: Jan Smets)

In de trouwzaal van ons stadhuis werd vanmorgen een nieuw Mechels boek voorgesteld.  Niet zomaar een boek: 'Mechelse Karamellen'  is een pretentieloze dichtbundel in het Mechels dialect!  Sinds in 1986 'Fabels van de Voddemèt' werd uitgebracht door Hendrik Diddens - de man achter het Mechels dialectwoordenboek -  was er géén boek meer geschreven in onze volkstaal.  Auteur van de bundel is Maneblusser Philip Kerremans, 44 jaar oud.  Het boek dat 108 pagina's telt in A5-formaat, is geïllustreerd door de al even Mechelse grafische kunstenares Ellen Huypens, en kreeg een verantwoordelijke inleiding over het Mechels dialect door dé kenner bij uitstek, Marcel Kocken.  Voor 14,95 euro gaat het boek over de toonbank...

(foto's: Jan Smets)

Ze is enkele minuten te laat op de afspraak.  "Ik wou al twee kopjes koffie bestellen" zeg ik bij de begroeting.  Ze lacht met deze referentie aan haar boek.  Misschien is ze wel gewoon blij dat hier mee duidelijk is dt ik het al helemaal uitlas.  Ze draagt duidelijk de sporen van de euforische avond van gisteren.  De nacht was kort. Er viel immers wat te vieren.  Het is alsof ze nu leeft in een gelukzalige roes, en ze vindt het allemaal zo onrealistisch wat er allemaal met haar in snelvaart aan het gebeuren is.  "Ik zou er haast bang van worden.  Kan ik de verwachtingen die men koestert wel inlossen?  Ik ben gewoon maar Shamisa-uit-Mechelen..."  Nee, het is géén valse bescheidenheid.  En toch kan je haar ook weer niet nuchter noemen.  Shamisa Debroey is een jonge en sterke vrouw die haar dromen weet waar te maken.  Ze barst van talent en grijpt de kansen die haar aangeboden worden.  Ze zocht en vond haar weg.  Toch is deze stevige persoonlijkheid ook een gevoelige jongedame, die in deze debuutstrip - of noem het 'graphic novel' haar ziel blootlegt en haar kwetsbaarheid toont.  Ze tekent de pijnpunten van een verwarrende en soms eenzame jeugd in wonderlijke beelden.  Haar tekenpen legt het vast ik prachtige kleuren en speelse lijnen die als vanzelf uit haar tekenpen lijken gevloeid.  Ze vertelt over haar zoeken naar verklaringen en het waarom.  Shamisa wil niet oordelen - laat staan veroordelen.  Maar ze gaat ook niks uit de weg.  Haar boek 'Verdwaald' is géén botte afrekening geworden, maar een poëtisch antwoord op de vragen die ze zichzelf en haar omgeving stelde...

(foto: Jan Smets  -  Katrien Verheecke en Sofie Merckx)

Deze avond werd in boekhandel Salvator het boek 'Mechelaars in woelige tijden' voorgesteld.  Vijf jaar hebben Katrien Verheecke en Sofie Merckx hier aan gewerkt.  Het boek biedt een aparte kijk op de Tweede Wereldoorlog.  Vreemd genoeg verscheen er nog niet zo erg veel in boekvorm over hoe deze oorlog werd beleefd in Mechelen.  Veertien getuigen vond het tweetal bereid om te vertellen over hun wedervaren tijdens deze woelige jaren.  Eén van hen was trouwens Jos Maes - of 'Jos-van-den-Hoek' - die in de beginjaren van Mechelenblogt meer dan gedreven bijdragen leverde.  Jos is ondertussen al enkele jaren overleden (net als zijn jongere - al eveneens - op dit blog actief zijnde - broer Jackie Maes....). 

 (foto's: Jan Smets)

Zondag - ter gelegenheid van de Erfgoeddag - wordt een bijzonder boeiend boekwerkje voorgesteld.  Zes toonaangevende Vlaamse schrijvers werden door KMS (Kerkwerk Multicultureel Samenleven) gevraagd om een fictief kortverhaal te schrijven over één of meerdere kunstwerken in onze Mechelse kerken.  De verhalen zijn een leidraad om met een vernieuwde blik naar deze religiuze kunst te kijken.  Bovendien tonen ze een 'andere' manier om met racisme en discriminatie om te gaan.  Ik wil er méér over horen, en leg mijn oor te luisteren bij Karla De Ceulener van boekhandel Salvator in de Befferstraat, waar het boekje vanaf volgende week te koop is, en die het graag voorstelt op donderdag 25 april met twee van de schrijvers en de fotograaf...

(foto: Jan Smets)

ik vraag haar om te poseren met haar gloednieuwe boek.  Dat doet ze.  Op de achtergrond zorgt een meterslange boekenwand voor het decor.  Ze verslindt immers boeken.  Dat is dus geschikt als 'omlijsting'.  Clo Williaerts heeft het razend druk deze dagen.  Op 12 april komt 'Altijd naakt' uit - haar tweede boek.  Morgenavond wordt het gelanceerd in boekhandel De Zondvloed in de OLV-straat.  En tussendoor zit ze in de laatste rechte lijn naar haar huwelijk later deze maand.  Maar voor mij en Mechelenblogt maakt ze graag even tijd. Mechelse Clo is één van de bekendste internetspecialisten in ons landje, en heel vaak wordt ze uitgenodigd op het kleine scherm om haar kennis over dit alles te delen met de kijkers.  Maar ook is ze een veelgevraagd spreker en consulent die de toehoorders gepassioneerd kan vertellen over de impact van digitale media en hoe deze onze manier van leven en werken bepalen...

(foto's: Jan Smets)

Op 8 maart verscheen de negende roman van VRT-journalist Louis Van Dievel.  Vanmorgen signeerde hij de nieuweling in boekhandel De Standaard op de IJzerenleen.  Met 'Het Gewemel' heeft Van Dievel een 'stationsroman' op de markt gebracht: een noodlotsdrama met scherpe karaktertekeningen en verrassende wendingen.  De in Mechelen geboren auteur schetst een uitermatig boeiend portret van vier mensen die het spoor bijster lijken te zijn.  Alle vier bevinden de hoofdrolspelers zich op een wissel in hun leven...  De inspiratie voor deze roman vond Louis Van Dievel op spoor 7 in het Mechels station.  Hier stapt Van Dievel, terugkerend van zijn werk, regelmatig over, naar Kalmthout waar hij woont...  Ik maakte met hem een praatje naar aanleiding van het verschijnen van het boek...

(foto's: Jan Smets)

Deze namiddag werd in de kinderboerderij van het Tivolipark het nagelnieuwe boek 'Kadodder en de bijenkoningin' voogrsteld.  Marc de Bel schreef het verhaal, en illustratrice Marijke Meersman maakte de prachtige tekeningen.  Een vroeger verhaal van Kadodder en bijenkoningin Apida was al te horen op een cd, waarvoor Kris de Bruyne de muziek schreef.  Daarom was deze zanger ook op de presentatie van dit nieuwe  avonturenverhaal...

(foto's: Jan Smets  -  Illustratrice Marijke Meersman en haar creatie...)

We zullen het geweten hebben!  Op 13 maart wordt het boek 'Kadodder en de bijenkoningin' officieel gelanceerd.  Dat Kadodder het guitige, gevleugelde mascottefiguurtje van het Tivolipark is, moeten we zeker het jonge volkje niet meer uitleggen...Dat het leuke symbool van het park uit de tekenpen kwam van illustratrice Marijke Meersman, weten er misschien minder?  Feit is dat ze Kadodder heel mooi en fantasierijk vorm wist te geven.  Overal in het opgewaardeerde park kom je hem tegen, waar hij een oogje in het zeil houdt - helemaal in de lijn van de waarden die hij uitdraagt: respect en liefde voor natuur, milieu en het leven in al zijn facetten.  De nog altijd waanzinnig populaire jeugdauteur Marc de Bel ging samen met Marijke aan de slag om een boek over Kadodder te maken...   En aan de voorstelling van dit boek is een toffe tekenwedstrijd verbonden...

   (foto's: Jan Smets)

Anita Maryns poseert voor haar gevel in de Dobbelhuizen, waaraan een informatiepaneel hangt over een vroegere bewoner van het pand: een Mechelaar met Siciliaanse roots.  Het is het levensverhaal van Paolo Bellofiore die huwde met de Mechelse Maria Van den Broeck, en in de Dobbelhuizen een meubelatelier runde...  Een aardig verhaal over een paar bewoners van deze buurt...  Tussen Winket-en Kraanbrug ligt een wijk die opstond en ging slapen met de Dijle.  Hier heerste ooit grote bedrijvigheid.  Het was een biotoop voor schippers, stoelenvlechters, bootrepareerders, wasvrouwen, meubelmakers...  Een wijk vol herbergen, pakhuizen, fortjes...  De buurt heeft grondige wijzigingen ondergaan.  Maar de huidige bewoners willen deze oude Mechelse volkswijk beter leren kennen - ze voelen, en begrijpen en ze terug in de kijker plaatsen...  En ze pakken dit goed aan...  Anita Maryns wil me een paar dingen vertellen...

(foto: Jan Smets - twee van de drie zussen: Geertrui en Veerle Bervoets in De Zondvloed)

Veerle Bervoets woont al jaar en dag in Muizen.  Samen met haar twee zussen schreef ze de historische roman 'Sluiers over Bourgondië".  En het feit dat drie zussen samen aan éénzelfde boek werkten, mag gerust héél uniek genoemd worden.  Je had in de 19de eeuw wel de schrijvende zussen Brönte - maar samen een roman uitbrengen: nee, da's toch wel een bijzonder gegeven.  Ze brachten het voor mekaar: voor de tweede keer reeds: Veerle, Geertrui en Katelijne nemen ons mee naar de Bourgondische tijd: een wervelende reis vol intriges en spanning...  Deze namiddag had ik een aangename babbel met twee van de zussen Bervoets.  Alleen Katelijne kon er jammer genoeg niet bij zijn.  Maar geen nood: Veerle en Geertrui vertellen met hun beiden wel honderduit over het tot standkomen van het boek, dat van oktober uit is, maar zondag aan  Mechelen wordt voorgesteld in 'De Zondvloed' - de bekende boekhandel in de OLV-straat...

(foto's: Jan Smets)

Grijs en zielig weer.  Maar wat zou ik er over zeuren.  Geert Clerbout is pas van gisteren thuis uit een verzopen New York.  We zitten aan een tafeltje  in de Ierse Pub op de Grote Markt, waar de warme sfeer de tristesse van een natte Mechelse dag doet vergeten.  Voor ons ligt - vers van de pers - haast nog ruikend naar de drukinkt, het 'kind' van Geert.  Hij is er trots op: 'Oorlog aan de Dijle': een boeiend relaas gevat in 296 pagina's met een 170 unieke foto's over de Eerste Wereldbrand die over onze stad raasde.  Het wordt een aangenaam, leerrijk gesprek - over het boek en over het tot stand komen er van.  We vergeten er zowaar de tijd bij - teruggekeerd als we zijn naar de periode '14-'18...

  (foto: Jan Smets)

Vanmiddag stelde fotograaf Luc Perdieus al een voorlopig exemplaar voor van zijn tweede grote Smoelenboek.  Hij deed dat in een 'Mechels Instituut' bij uitstek: bij kaashandelaar Harry Schockaert op de IJzerenleen.  Volgende week, donderdag 4 oktober wordt het boek in stijl gelanceerd in de toonzalen van zetel-en meubelfabriek De Schoenmaeker, op de Gentsesteenweg 101 in Battel.  Vanaf 19 uur is iedereen daar welkom om deze presentatie bij te wonen.  En..., het belooft de moeite te worden.  Honderden gasten, waaronder een schare BV's zullen hun opwachting maken.  Wie op het eerste feestje was, weet dat Luc zijn gasten in de watten legt.  Dus: noteer de datum!