Geen mens die nog nooit hoorde van de tragikomische held Don Quichote... Maar wie las het boek?  Da's andere koek!  Wie weet komt daar nu verandering in.  Mechelen plaatst de schrijver van dit overbekende  Spaanse meesterwerk, Miquel de Cervantes, in de kijker.  Met een vijf dagen durende leesmarathon wordt eer gebracht aan de geestelijke vader van deze Spaanse edelman en zelfverklaarde ridder Don Quichote, die op 23 april net vierhonderd jaar geleden stierf. Dinsdag start de marathon waarop heel wat bekenden en minder bekenden voorlezen uit de dikke turf die dit boek wel is.  Dinsdag wordt de spits afgebeten in boekhandel De Standaard aan de IJzerenleen.  De dagen hierna wordt verder gelezen in de Mechelse bib en boekhandel Salvator in de Befferstraat.  Met deze unieke leesmarathon trapt onze stad  het klassieke muziekfestival 'Mechelen hoort stemmen', dat volledig de Spaanse toer opgaat, in gang. 

(foto's: Jan Smets)

We hadden met mekaar afgesproken op die noodlottige dinsdag 22 maart - net veertien dagen geleden.  Maar vanaf het moment dat de eerste dramatische nieuwsberichten binnensijpelden telde niets anders meer die dag.  Het lukte me niet.  Haar evenmin.

Nog niks vermoedend van wat ondertussen aan de gang was in Zaventem en Brussel wandelde Sterre Carron 's ochtends met haar hond langs de Vrouwvliet, toen een sms'je van haar uitgever haar vreemd deed opkijken... "Jouw boek komt nu heel dichtbij".  Ja, dat wist ze ook wel.  'Indra', haar nieuwste thriller zou weldra worden gelanceerd.  Een tweede berichtje bracht haar naar de realiteit.  Het werd plots duidelijk wat hij bedoeld had. Kippenvel. Hoe kon fictie zo dicht de waanzin van die dag benaderen?  'Indra' gaat  ook over blinde terreur, en aanslagen... Even denkt Sterre er aan om de lancering van het boek voor onbepaalde tijd uit te stellen.  Ze overlegt met haar uitgever, en samen besluiten ze na rijp beraad om er toch mee door te gaan.  Als het boek pas over een paar maanden in de handel zou liggen, zou men haar immers kunnen verdenken om munt te hebben geslagen uit de gebeurtenissen.  'Indra' rolde van de drukpers en ligt nu in de boekhandel.  Gisterenavond ging de uitgestelde afspraak met de charmante schrijfster door, en het werd een boeiend gesprek over het boek, haar passie voor het schrijven en hoe ze daar ooit toe kwam...

  (foto's:J.Smets)

Gisterenavond stelde ex-voetballer Piet den Boer zijn boek 'Sporthelden met een beperking' voor in restaurant Centpourcent in Sint--Katelijne-Waver, net voorbij de Mechelse grens.  Deze presentatie werd georganiseerd door Foundation Mechelen waarvan Piet den Boer trouwens voorzitter is.  Het publiek bestond uit bestuursleden van de Foundation, vertegenwoordigers uit het Schepencollege en sponsors.  Ook aanwezig waren de afgevaardigden van de goede doelen die Foundation Mechelen steunt: Stichting Borgerstein en vzw Sjarabang, die het mogelijk maken dat mensen met beperkingen aan kunst kunnen doen. 

(foto's:J.Smets)

Hij kreeg er haast signeerkramp van wist hij nadien te vertellen...  Gisteren ontving Luc Deflo, de populaire misdaadauteur, zijn talrijke fans in de boekhandels De Standaard en Salvator.  De naar Brussel uitgeweken Mechelaar Deflo, die opgroeide in de Abeelstraat in de Hanswijkenhoek, bracht heel onlangs zijn dertigste boek op de markt.  Waarom zouden we het moeten kopen, vroeg ik Luc.  "'t Is een graaf boekske, en bovendien gebaseerd op waar gebeurde feiten!"  Bloedstollend belooft 'Vlees' zeker te zijn.  De nog naar verse drukinkt ruikende thriller ligt hier leesklaar naast mij.

(foto's: Jan Smets)?

Durft gij mee naar boven stijgen trap na trap? Wel zult gij naar asem hijgen stap na stap.  Maar ge voelt er frissche lucht.  Hoort de toontjes in de vlucht!                                                                                                        

(versregels van Nic.Winkeler)

Heel onlangs kon ik een oud boek uit 1938 op de kop tikken.  Het werd geschreven door Louis Wachters en uitgegeven door het Davidsfonds.  Frans Van Immerseel zorgde voor de illustraties.  Het is het levensverhaal van Jef Denyn en natuurlijk is dit ook het verhaal van de beiaard.  Hoe kan het ook anders.  Het is heerlijk nostalgisch, romantisch hoogdravend en lichtelijk tot sterk chauvinistisch...  Ik kan het niet nalaten om jullie over mijn schouder passages te laten meelezen...

  (foto's: Jan Smets)

Een gloednieuw prachtboek over Mechelen verdient een mooi decorum om voorgesteld te worden.  De Keldermanszaal in ons stadhuis was dan ook de geknipte ruimte om uit te pakken met 'Mechelen, Feiten & Façades' van Marcel Kocken en Luc Van Hoeylandt - het langverwachte kunstboek waarvoor de Mechelaars al een tijdje geleden warm voor werden gemaakt.  De Maneblussers zullen niet op hun honger blijven zitten: het boek is een pareltje geworden.  Het eerste boek van de nieuwe uitgeverij Elena is oogstrelend mooi, hoogst verzorgd samengesteld met prachtige foto's van Luc  en boeiende teksten van de nu bijna tachtigjarige Marcel.  Luc en Marcel zijn gepassioneerde Mechelaars en dat merk je als je dit boek doorbladert.  Van nu af is het te verkrijgen in jouw favoriete Mechelse boekhandel, en zaterdag kan je het bovendien laten signeren door de twee auteurs in Standaard, Salvator of Zondvloed.  Niet te missen.  Dit is een boek om zelf te koesteren of hét ideale geschenk voor elke Mechelaar die eveneens een passie heeft voor zijn stad!

(foto's: Jan Smets)

Waarschijnlijk wordt dit het mooiste boek dat de laatste jaren over onze stad verschenen is.  Er is dan ook keihard, enthousiast, met veel liefde en vakkennis aan gewerkt.  Zowat twee jaar lang hebben Marcel Kocken en Luc Van Hoeylandt zich over dit boek gebogen.  Eind september zal het van de drukpers rollen, en ik en vele andere Maneblussers kijken er al reikhalzend naar uit.  Dit unieke kunstboek plaatst een  omvangrijk bouwkundig patrimonium in de schijnwerpers.  Niet minder dan 243 historische gevels staan erin afgebeeld - uiterst zorgvuldig gefotografeerd door Luc, die in het verleden al méér puik werk afgeleverd heeft.  Luc Van Hoeylandt legt de lat steeds hoog, en dat staat garant voor kwaliteit.  En Marcel Kocken hoeft niet meer voorgesteld.  Deze geboren verteller weet als geen ander te boeien met zijn Mechelse verhalen.  De combinatie van deze twee getalenteerde mensen heeft in het verleden al mooie dingen tot stand gebracht.  Het succesduo dat voorheen reeds het prachtige viertalige zwart/wit fotoboek 'Mechelen, impressies' en de handige 'Historische Gids voor Mechelen' op de markt bracht, ging voor deze uitgave niet over één nacht ijs.  Dit moest een topboek worden.  En dat is het ook geworden.  Nog even en je kan het aanschaffen bij jouw favoriete Mechelse boekhandel - want zoveel is zeker: het mag niet ontbreken in de bibliotheek van elke rechtgeaarde Mechelaar!

  (foto's: Jan Smets)

Hoeft Geert Clerbout nog voorgesteld te worden in Mechelen?  Nee toch?  Geert heeft als historicus de laatste jaren  flink in de kijker gelopen.  Niet alleen door de boeiende Canvasreeksen 'Publiek geheim', maar ook door zijn meer dan gewaardeerd naslagwerk over Mechelen in de Eerste Wereldoorlog. ('Oorlog aan de Dijle')  Bovendien is hij een rasverteller die de geschiedenis als weinig anderen op een zowel bevattelijke als meeslepende manier aanschouwelijk weet voor te stellen.  Zopas rolde een nieuw boek van hem van de drukpers.  Een spraakmakend boek wordt dit zeker.  Zoveel is duidelijk.  Het gaat dan ook over één van de meest verwarrende en donkere periodes uit de recentere Belgische geschiedenis.  Het thema is beslist niet luchtig.  'En nu gaan ze boeten' handelt over de repressie in Vlaanderen na WO II.  Taboe en mythe, frustratie en (on)verwerkt verleden...  Gisterenavond werd het boek voorgesteld in boekhandel Salvator.  De inhoud is beklijvend en uiterst boeiend voor wie meer wil weten over deze naweëen van de oorlog.  Het boek werd uitgegeven door van Halewyck, en die uitgeverij staat garant voor een mooie en verzorgde vormgeving en knappe lay-out.  Dit is bij dit boek niet anders.  Voor 22,50 Euro kan je het verkrijgen in de handel...

  (foto's: Jan Smets)

Op deze miezerige en grijze ochtend zit ik met Luc Van Balberghe in 'het Moment' op de Grote Markt.  Het is steeds aangenaam praten met deze voormalige journalist die dus nu officieel met pensioen is.  De man heeft ettelijke watertjes doorzwommen en leefde van zijn pen.  Het schrijven zat en zit hem in het bloed.  Naast zijn job in de pers hand (en heeft) Luc Van Balberghe ook behoorlijk wat succes als schrijver van toneelstukken.  Dat is iets waar hij nu volop en gedreven mee bezig is.  Maar een roman: dat was nog nét wat anders.  En toch: vandaag stelt hij met zekere trots zijn boek voor: 'De man in de kathedraal'...

  (foto's: Jan Smets)

Luisterend naar zijn boeiende verhalen vergeet ik haast de tijd... Ik zit met hem in 'Den Biechtstoel' in Battel, de Mechelse uithoek waar ik toch wel een boon voor heb.  Mijn familieroots aan vaderskant liggen daar.  Generaties lang hebben mijn voorouders er gewoond.  Nu wist ik er dus al redelijk wat van, maar Roger Van Kerckhoven voegt er méér dan één dimensie aan toe.  De zeventigjarige oud-onderwijzer is een gepassioneerd historicus - een amateur-geschiedschrijver die als autodidact vele beroepshistorici achter zich laat.  De man is enorm gedreven en is zowat een levend archief te noemen.  Zopas bracht hij in eigen beheer een lijvig boek uit over Battel - 333 bladzijden dik - waarin hij de geschiedenis induikelt van dit bijzondere stukje Mechelen.  En die geschiedenis gaat ver!  In de Keltische periode was hier reeds een nederzetting te vinden.  Ik hang aan de lippen van 'meester Roger'...  De man mag bijzonder trots zijn op zijn prestatie.  Vijf jaar lang heeft hij aan dit boek gewerkt - vijf jaar lang schuimde hij archieven af - vijf jaar lang...  Het is een schitterend naslagwerk over Battel geworden: een standaardwerk, en een primeur.  Nooit legde iemand voor hem zo de wortels bloot van deze wijk... In 'den Biechtstoel' wordt de tijd vergeten...

Een eerlijk en taboeloos interview schrijven over ontmaagding? Hoe begin je daaraan? Met jezelf!

Ik was ongeveer 18 jaar – jong, atletisch en nog vol idealen – mijn vriendinnetje was een plaatje en we waren al een tijdje dolverliefd. Na een poosje konden we de pompende hormonenrush in onze aderen nog moeilijk bedwingen. Het fysieke contact werd steeds intenser & intiemer. Onze handen, ogen en mond gingen uitgebreid op ontdekkingstocht over elkaars welwillende corpora. Na een tijdje van foefelen op obscure plaatsen besloten we samen om een stapje verder te gaan op mijn half-verduisterde kamer. Het één-handig loshaken van een bh was al een geknoei maar het was gieren van het lachen. Bij elke tegenslag moedigde die blinkende pretlichtjes in haar ogen me aan om niet op te geven. En nee, het lukte niet van de eerste keer maar  het verpestte zeker de sfeer niet en de nieuwsgierigheid werd er enkel mee verder door aangewakkerd . En nee, we plakten er geen tijdslimiet op. En ja, het is gelukt en het was niet pijnlijk voor haar maar best aangenaam en voor herhaling vatbaar. Het werd een wonderbaarlijke en leerrijke expeditie.

Beste lezer, als deze woordenschat of zinswendingen u aanstoot geven, mag ik u dan vriendelijk vragen om hier te klikken aub!

Mensen die het aandurven om rode oortjes te krijgen, kunnen het interview verder lezen.

  (foto's: Jan Smets)

Het is traditie dat na elke Hanswijkcavalcade een gedenkboek wordt uitgegeven.  Het oudste dat hier bij mij op de boekenplank staat, dateert uit 1888, en heeft nog geen foto's, maar wel mooie, nogal fantasierijke steendrukken.  Sinds die Cavalcade is er wel al wat water door de Dijle gevloeid.  Elk boek is een product van de tijdsgeest.  Nu is het boek van de laatste editie van de eens om de 25 jaar uitgaande Cavalcade van de drukpers gerold.  Het is een fraai werk geworden met tal van foto's van het processiegedeelte en de Ommegang die er op volgde.  Ook al de namen van deelnemers en medewerkers staan er in vermeld.  Als ik Frieda Van Vaeck - al jarenlang coördinator van de Hanswijkprocessie - ontmoet in een vergaderruimte van het Aartsbisschoppelijk Paleis, oogt ze opvallend ontspannen.  Dit was wel wat anders in de volle voorbereidingstijd van de Cavalcade.  Het voorbereiden en coördineren van dit massaspektakel is dan ook een huzarenwerk.  Na twee geslaagde en gesmaakte uitgangen was het dan ook hoog tijd om uit te blazen.  Dat heeft ze dan ook even gedaan.  Alhoewel...  Op 18 mei gaat immers weer een Hanswijkprocessie uit, en da's amper een achttal maanden na de jublileumeditie.  En..toch moest er dan nog tijd worden gevonden om dit gedenkboek -  samen met kanunnik Etienne Van Billoen, samen te stellen...

  (foto's: Jan Smets)

De drukinkt is amper opgedroogd.  Geert Clerbout mag zijn boek 'Publiek Geheim 2' boven het doopvont houden. Het boek bundelt de reportages van de twee laatste seizoenen van de succesrijke Canvas-reeks.  Deze laatste reeks is momenteel op het scherm te zien.  Op 23 april toont het de verborgen geschiedenis van het Fort van Walem.  In juni had ik de kans om de TV-ploeg een dag lang te volgen bij de opnames op dit domein.  Vandaag praat ik met de Mechelse historicus over het boek, en uiteraard over het Fort-item.  Geert is niet aan zijn proefstuk toe.  Ook het eerste boek van Publiek Geheim is van zijn hand, én het boeiende 'Oorlog aan de Dijle' waarin hij Wereldoorlog I in onze stad beschrijft.  Bovendien is Geert Clerbout curator van de expo 'Rik Wouters & co., door de Groote Oorlog' getekend', die volgende maand van start gaat in Busleyden.  Met Geert is het steeds een plezier om een praatje te slaan.  Hij is dan ook  bijzonder gepassioneerd door zijn vak.  Wie dit ook wil, kan zaterdag het boek laten signeren in Standaard boekhandel aan de IJzerenleen, en op woensdag 9 april in boekhandel Salvator waar hij die avond zal vertellen over dit werk...

  (foto's: Jan Smets)

(Thomas Eyskens en Karen Claes)

Of hij Mechelen miste?  Zijn derde vrouw en weduwe - Kristien Hemmerechts durft er sterk aan twijfelen.  En dat doet ook Thomas Eyskens die zopas een leuk boekje bij mekaar pende: een literaire wandeling door deze stad in de voetsporen van Herman de Coninck.  Thomas(°1976) is Mechelaar - studeerde wijsbegeerte en journalistiek, en is bijzonder geboeid in poëzie en literatuur.  Bovendien gidst(e) hij voor Mechelenbinnenstebuiten, en dan is de link met deze Mechelse dichter vlug gemaakt.  Zo bokste Thomas Eyskens een aantal jaar geleden een wandeltocht omtrent de Coninck in mekaar.  En hieruit voorvloeiend is er dan het boekje 'Er is niets te zien en dat moet je zien'  gekomen.  Het rolde zopas van de drukpers, en wordt vanavond voorgesteld in boekhandel De Zondvloed in de OLV-straat.  Dit pocketje isde smaakmaker voor een lijviger biografie over deze dichter, die Thomas op stapel heeft staan.  Zeven jaar is hij hier al ijverig aan het werken.  In 2017 hoopt hij alles te kunnen afronden.  Dan zal de eerste biografie over Herman de Coninck te verkrijgen zijn in de boekhandel.  Het moet een vlot leesbare kanjer worden van om en bij de 500 bladzijden.  Het boek dat Thomas nu presenteert, behandelt enkel de Mechelse periode van de Coninck, aan de hand van een trits locaties in deze stad, die voor hem belangrijk waren...