Hier vindt u alle deeltjes van deze miniserie

We zitten ondertussen al een tijdje in de gezellige taverne “De Vier Emmers”, en bestellen nog een drankje. Cava voor Jo, dat mag wel. Jo is nog lang niet uitverteld. Af en toe onderbreekt de technologie haar en heeft ze iemand aan de lijn: "ik word nu geïnterviewd dus moet het kort maken",  maar ze pikt dan meteen weer de draad op en gaat onverstoord verder ...

uit de oude doos: januari, 19 jaar geleden

Tussen de krantenknipsels van januari vond ik verschillende overlijdensberichten van bekende Mechelaars, waarvan ik er één heb weerhouden. Het gaat om een artikeltje dat Leo De Nijn op 3 januari 1992 schreef voor Het Laatste Nieuws:

Hier vindt u alle deeltjes van deze miniserie

“Jef Denyn was een kozijn van mijn grootvader” reageert een enthousiaste Jo Leemans, wanneer we haar vertellen wat de bedoeling van dit interview is én dat Leen Denyn haar voorging in dit concept. Toch wel toeval. “Mechelen is een dorp “ vult Jo aan, wij beamen.

En voordat we ook maar een aanzet tot eerste vraag kunnen stellen, begint Jo te vertellen...                                                        

Hier vindt u alle deeltjes van deze miniserie

(foto's: Jan Smets)

Vier uur hebben we aan haar lippen gehangen: Markec en ik - als reporters van Mechelenblogt.  Vier uur lang hebben we geboeid geluisterd naar een Mechels Monument..., een Vlaamse Legende:  de Doris Day van de Lage Landen: Jo Leemans...

(foto: Peter de Weijer)   

Zoals zovelen herinner ik het me haarscherp.  Die Kerstdag, toen we allen aan de feesttafel zaten, liep het nieuws binnen dat zanger Louis Neefs een dodelijk verkeersongeval had gehad op de ring in Lier.  Het werd plots héél stil in de huiskamer.

Hier vindt u alle deeltjes van deze miniserie

(foto's: Jan Smets)

Hier vindt u alle deeltjes van deze miniserie

(foto's: Jan Smets)

Ze had pretlichtjes in haar ogen, dit meisje van eenentachtig lentes jong...  Nét zoals haar grootvader, die monkelend en haast guitig vanachter zijn brilleglazen de wereld bekeek...  Hij de kwajongen geboren in dat Mechelen van 1862, op de hoek van Vleeshouwersstraat en Geitenstraat, als zoon van 'klokkenist' Adolf..., die de beiaardmuziek wist op te tillen tot échte, gewaardeerde kunstvorm.  Hij die de gave van de muzikaliteit had, maar bovendien een technisch vernuft was...  Hij, die bovendien hemel en aarde verzette om zijn droom waar te maken; die de Grote Plas overstak, van het provincialistische Mechelen naar Amerika, waar hij Rockefeller ontmoette...  Hij dééd het!  Hij stichtte de beiaardschool, en werd een legende.  Zijn naam staat gebeiteld in het geschiedenisboek van onze stad, als één van de grootste Maneblussers ooit: Jef Denyn!   En vandaag was ze bij ons - bij Mechelenblogt: Leen Denijn, lieveling en kleindochter van deze man...

Misschien kent niet iedereen deze minzame Mechelaar. Georges Charlier. Ik kon graag op een winterse zondag met hem een praatje maken aan de balie van Uit in Mechelen. Hij was jarenlang een van de gezichten van Toerisme Mechelen.

Hij vertelde graag. Hij vertelde over zijn reizen naar het verre Oosten, of hoe Nederlanders hem vroegen of men in Mechelen Nederlands sprak of Frans.

Ik wens bij deze mijn medeleven te betuigen aan de familie.

Rust zacht, Georges.

(foto's: Vlaanderen nieuwslog en GvA)

(foto's: Jan Smets)

Het moest en het zou Mechelen worden.  Dat beloofde hij.  Dat moest hij dus waarmaken:  Pat Donnez, schrijver, radiomaker en Mechels stadsartiest...

Maar...zijn boek 'Niets is waar, en zelfs dat niet', werd eerst voorgesteld in Brussel.  Maar een belofte indachtig, zouden zijn 'gesprekken met Titaantjes' ook een podium krijgen in Mechelen, voordat het zou worden geïntroduceerd in Antwerpen.  En daarom werd vanavond in die zalige Zondvloed in de OLV-straat, Donnez, geinterviewd door zijn al even Mechelse vriend - hoofdredacteur van De Morgen, Yves Desmet...

(foto: Jan Smets)

Onze stadsbeiaardier, Jo Haazen, wordt op de vooravond van Kerstmis - op 24 december - 65 jaar.  En da's...de pensioengerechtigde leeftijd.  Ook voor beiaardiers....

Héél onlangs maakte ik een boeiende rondleiding mee: 'Kunst in de Senaat'.  En groot was mijn verbazing, en nog trotster was mijn Mechels eergevoel, als ik in de zogenaamde 'Rookkamer' van deze Brusselse stulp, de zwierige handtekening van Maneblusser Willem Geets ontwaarde op één van de wandtapijten... (énne, wandtapijten in binnen-en buitenland bekijk ik altijd met een spiedend oog om er de afkomst van te ontdekken...)  En...na grondiger rondkijken, merkte ik dat de hele zaal was 'behangen' met tappiserie van de Mechelse grootmeester!  De tapijten werden geweven in het al even Mechelse atelier Braquenié (voorloper van de manufactuur De Wit). 

Een volledig Mechelse salon dus.  Dat kan tellen.

(foto: Jan Smets)

Jo Leemans heeft de kaap van de 80 bereikt!
De grote Mechelse zangeres en 'media-madam', die reeds verjaarde op 13 augustus, wordt morgen in de bloemetjes gezet door het stadsbestuur, in de Stadsschouwburg waar jarige Jo een groot feest geeft...


(dit mooie portret van 'La Leemans' werd slechts een paar weken geleden gemaakt door de Mechelse Flickrfotograaf Patrick Leeuws...)