(foto's: Jan Smets)

Zijn tekeningen kun je lezen...  Ze zijn erg verhalend en je ontdekt er vele details in... zoals spelende kindjes, een plassend jongetje...  Er zit diepte in zijn werk en hij hanteert een schoon kleurenpallet.  In zijn tekeningen laat hij het pittoreske Mechelen van rond de eeuwwisseling zien - zo'n beetje 'Bokrijk'.  Schilderachtig.  Anecdotisch. Zeer toegankelijk en weinig celebraal. Voor de maatschappelijke wantoestanden had hij weinig oog.  Hij verbloemde de schrijnende toestanden van de 'fortjes' die in feite luizenbuurten waren.  Mijn familie woonde ooit in zulke fortjes en ik kan je verzekeren dat het leven er zwaar was.  Pas later als hij zelf miserie kent door te moeten vluchten in de oorlog, maakt hij prentkaarten die veel grotere sociale bewogenheid uitstralen.  Maar dan is hij reeds meerdere jaren weg uit Mechelen...

Over Alfred Ost praat ik ten huize van Marcel Kocken- het levende geheugen én archief van onze stad.  Historicus en oudste stadsgids - auteur van héél wat boeken over Mechelen (hij is de tel zelfs kwijtgeraakt...).  Je wéét wanneer je afspreekt met Marcel, maar nooit wanneer je buitengaat.  Hij is dan ook een onwaarschijnlijk boeiend verteller die zijn stad door en door kent en zijn vertellingen in sappig Mechels weet te stofferen met anecdotes en eigen ervaringen.  Wie beter dan Marcel Kocken kon uitgeverij ElenA beter vragen om een gloednieuw prachtboek over de populaire kunstenaar Ost in te leiden en de man te kaderen in zijn tijd.   In het boek. 'Alfred Ost - Mechelen in prentkaarten' staan ruim 125 prentkaarten afgedrukt van de Dijle, de Vlietjes, de Ommegang, de Hanswijkkerk en de Hanswijkjubelfeesten van 1913 en 1938.  Het is hiermee het meest volledige werk dat ooit verscheen over de Mechelse periode van Ost.  In 1980 verschenen een paar boeken bij de voormalige uitgeverij Stevens die hetzelfde thema behandelden.  Maar hier waren wel wat hiaten in te vinden.  Ze zijn overigens niet meer verkrijgbaar.  Voor dit boek dat vanaf dinsdag in de boekhandel ligt, werd dankbaar gebruikt gemaakt van de collectie kaarten van Marlies Fisher, echtgenote van Marcel, die in jaren een omvangrijke en veelzijdige verzameling wist aan te leggen.

(fragmenten uit prentkaarten van Ost, waarin hij zichzelf heeft afgebeeld...)

Hij werd geboren op Valentijnsdag, maar zou heel zijn leven vrijgezel blijven -  smachtend, verzuchtend...  -  trachend naar de ideale liefde die hij maar niet vinden kon...  Misschien was er slechts één geliefde die hem nimmer in de steek liet:  'Zijn' Mechelen - versteende schoonheid, schilderachtig....  'bange stad onder die afgeknotte praalsteen' -  zoals hij ze ooit omschreef.

Alfred Ost was géén geboren Mechelaar, en zou hier ook maar veertien jaar verblijven - als 'passant'.  Maar hij zou de verliefdheid op de Dijlestad tot zijn laatste snik met zich meedragen.  Valentijnskind Ost - melancholisch en dweepzuchtig, rechtlijnig en teruggetrokken, romantisch, en soms ook 'rare vogel' genoemd,  heeft Mechelen graag gezien, en jaren nadat hij de stad verlaten had, dook ze nog steeds op in zijn werk en zijn leven.  Het was échte liefde!

Vanaf vandaag, zaterdag 30 april, kun je in de crypte van de Hanswijkkerk terecht voor de expo ‘HanswijknOSTalgie. Deze tentoonstelling stelt het werk van Alfred Ost centraal en meer specifiek zijn ‘Hanswijktekeningen’.

‘HanswijknOSTalgie’ is een eerste aanloop naar de Hanswijkcavalcade van 2013 en naar de daarmee gepaarde Jubelfeesten. “En er staat nog heel wat te gebeuren”, belooft conservator Bart Stroobants. Maar eerst dus deze interessante expo, die je vanaf vandaag, en nog tot 2 juni kunt bezoeken. Mechelen Blogt ging vanmorgen al eens een kijkje nemen tijdens de opening en zag dat het goed was ...