Woensdag werd in de Mechelse binnenstad, tussen de Zakstraat en de Muntstraat, een nieuw stukje vliet officieel geopend. Het is meteen het achtste stukje vliet, en een derde deel van de oude Melaan, dat opnieuw het daglicht ziet. De Melaan was één van de laatst zichtbare vlietjes in de stad die om hygiënische redenen in 1913 werd gedempt maar was in 2007 de eerste die dankzij het Europese project 'Water Resilient Cities'-project werd opengelegd. 

Met de oude Heilige Geestkapel als decor konden de gebroeders Bourlon zich geen betere locatie indenken om vele topstukken van Vlaamse schilders te presenteren. Na een meer dan succesvolle eerste editie, met meer dan 30.000 bezoekers, heeft Kunstuur 2 vorige week haar deuren heropend met een nieuwe reeks kunstwerken uit verschillende collecties.

(foto: Jan Smets)

Ze ziet er stralend uit in haar oranje outfit.  Want zeg nu zelf: zwart en grijs is voor ouwe mensen.  En hoewel Maria De Pauw uit de Acaciastraat in de Hanswijkenhoek heel binnenkort 100 kaarsjes mag uitblazen, is ze zowel fysisch als mentaal nog in topconditie.  Natuurlijk sputtert hier en daar wat - heeft ze af en toe een looprekje nodig en gaat haar zicht er wat op achteruit na een mislukte cataractoperatie.  Maar verder oogt ze nog heel vitaal voor haar leeftijd.  Eeuwelingen zijn geen unicum meer.  Zopas was het ook burgemeester Joris die dit genoegen mocht smaken.  Steeds meer ronden senioren deze kaap.  Maar als je dan ook nog zelfstandig in eigen huis kan wonen: dan is het het wel een héle straffe prestadoen?" tie!

"Hoeveel jaar ze er nog bij wil doen?"  vraag ik haar.  Ze monkellacht: "Die honderdenvijf wil ik wel halen.  Maar dan wel zonder corona hoor!"  En dat laatste versta ik volkomen.  Dat verdomde virus steekt dan ook wel wat stokken in de wielen.  Het geplande feest kan niet plaatsinden.  En dat vindt Maria doodjammer.  Ze had deze verjaardag net zoals haar negentigste en vijfennegentigste maar wat graag gevierd met haar familie.  Maar het is wat het is.  Er wordt wel een alternatief gepland, en... het jaar is nog jong.  Dat feest kan wellicht later wel plaatsvinden.  Laat ons hopen...

  (foto onder: J.Smets)

Twee jaar geleden heb ik hem voor het laatst ontmoet: in ons stadhuis waar hij de onthulling bijwoonde van het borstbeeld van partijgenoot en latere burgemeester Geert Bervoets.  Hij was toen 98 jaar, maar dat was hem hélemaal niet aan te zien. Fysiek en mentaal erg scherp, piekfijn uitgedost en zijn beminnelijkheid zelve: oud-burgemeester Georges Joris.  Van 1986 tot 1988 was hij burgemeester van onze Dijlestad.  Hij volgde Jef Ramaeckers op tot aan de verkiezingen van 1988.  Voordien was hij -  daarin gepokt en gemazeld - al vier jaar schepen van onderwijs. CVP'er Jos Vanroy volgde de SP'er Joris op.  Jos Vanroy overleed vorig jaar.  Samen met Bervoets is Joris nu nog de enige overlevende voormalige burgemeester van Mechelen.  Dinsdag, op 9 februari mag Georges Joris 100 kaarsjes uitblazen.  Proficiat burgemeester!