Januari 2021

Ducci

met categorie:  

Dat de geschiedenis niet enkel bestaat uit koningen, keizers, kardinalen en generalen is een waarheid als een koe.  En naast boeren, buitenlui, werkmensen en de bourgeoisie zijn er ook de kruiperige figuren die zich aanschurken bij de betergestelden om zich op te werken.  Eén van hen is Gaspar Ducci.

Gaspar Ducci komt als jong handelsagent van Italië naar Antwerpen waar hij zich op een lepe manier inwerkt in de financiële wereld van zijn tijd.  Als zelfstandig koopman, verzekeraar van zeeschepen en speculant in onroerend goed zal hij binnen de kortste tijd fortuinen verdienen en werkt hij zich in de kijker bij ons Kareltje.

Eleonora, Keizer Karel V en Isabella van Habsburg

Ons Kareltje - aka Keizer Karel V of Carlos I - heeft een wereldrijk waar de zon nooit ondergaat.  En om zulk gebied een beetje serieus te besturen heeft hij constant geld nodig.  Met het inhalen van Gaspar Ducci, die voor hem bepaalde belastingen mag innen, zorgt Keizer Karel voor een verzekerde cashflow.

lange schaduwen

met categorie:  

(foto's: Jan Smets)

Lange schaduwen...

 

Geen koning…

met categorie:  

Onlangs dook er een interessant item op met een voor mij onbekende naam en een duidelijke gravering naar onze stad.  We zien hier een klaroen met daarop de gegraveerde tekst "Jan Comijn Mechelen”.

Klaroen Jan Comijn

En dan gaan we aan het googlen.  Doch na serieus speurwerk vind ik niks, nul, nada over deze Jan Comijn uit Mechelen.  Mijn besluit is dat deze persoon geen koning, keizer, kardinaal of generaal is geweest.

En ook geen link dat Jan Comijn een instrumentenhandelaar of maker is geweest uit Mechelen, zoals al die Mechelse (beiaard)klokkenmakers, orgelbouwers, klavecimbelfabrikanten zoals de familie Ruckers of houten klarinettenmakers zoals Jean Tuerlinckx. 

Gas

Onlangs kwam deze foto voorbij.  Een gelijkaardige prent was al eens besproken hier op den Blog in 2009 waar ene Serge ons vertelde dat die schouw daar aan de Plaisancebrug, waar het altijd plezant was met al die plaisanterieën, behoorde tot een voormalige wol-verwerkings-fabriek.  Maar deze keer wil ik het hebben over dat bord naast de Leuvense Vaart.
 
 
Omdat we niet direct een idee hebben uit welke periode deze foto afkomstig is komen we, via een omweg, misschien wel meer te weten.  Er mocht toen blijkbaar niet geankerd worden omdat daar vlakbij gasbuizen lagen.

Drijfartillerie (Artillerie de Malines au trot)

In mijn vorig artikel over Jan Linsen plaatste ik enkele links naar video’s op Youtube om de Mechelaars een idee te geven hoe het er aan toe ging op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam.  En één ding viel mij op : vooral de onderdelen met paarden werden ingenomen door militairen.

 
  
Artillerie Mechelen 1906 - Menu
 
Net als sporters oefenen militairen elke dag om beter te worden.  Niet enkel om hun wapens en kanonnen beter te leren kennen maar ook om fysiek beter de vijand te lijf te kunnen gaan.  En toen paarden nog een onderdeel van de strijdmachten waren zullen ook zij getraind geweest zijn.

Tarzan zien en sterven

Kijk, dat is nou het leuke aan het internet : geregeld duiken er Mechelse namen op waarvan je nog nooit gehoord had.  Deze keer was het weer raak met een zekere Jan Linsen.

Jan Linsen Marathon Olympische Spelen Amsterdam 1928

Jan Linsen heeft een artikel op Wikipedia waaruit we kunnen leren dat het een veldloper was die hield van lange afstanden.  Dat Jan Linsen meer was dan een begenadig amateur kunnen we opmaken uit het feit dat hij, in 1928, mocht opdraven voor de marathon op de Olympische Spelen van Amsterdam.  Geen idee hoeveel volk er toen meeliep, maar eindigen als 42ste is een meer dan prima prestatie.  Later behaalde hij nog een pak eerste plaatsen op looptoernooien allerlei.

blauw?

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

Nee, we gaan ons geen ongewenst gevoel in onze maag laten splitsen omdat de kalender deze derde maandag van het nieuwe jaar wil betitelen als 'Blauwe Maandag'.  We laten geen depressieve gedachten toe vandaag!  Deze maandag zal ons geen blauwtje laten lopen.  En ook al is de Mechelse lucht grijs en kleurloos: de statistieken zetten we een neus.  We schilderen roze wolken op het hemelplafond.  Ook al zijn er deze dagen dingen die ons niet bepaald vrolijk maken: het komt wel goed.  Foert Blauwe Maandag.  Als wij Mechelaars de maan konden blussen  moet ons ook dit wil lukken.  Pak die schilderskwast stevig vast en borstel gezwind dat wolkige roos in het gewelf.  Je mag beslist morsen!  Over een spatje roos  op de grijze kasseien zullen we niet struikelen!

 

Maarten Luther en Mechelen

Het was een bericht, enkele dagen geleden, in zowel het Het Laatste Nieuws als in Knack : Na 500 jaar pleiten theologen voor de intrekking van de excommunicatie van Maarten Luther
 
Leuk, zult U zeggen, maar wat heeft dat met ons Mechelen te maken want Luther is gekend van o.a. zijn 95 stellingen tegen de aflatenverkoop, hij lag aan de basis van het protestantisme en is, volgens Wikipedia, nooit in ons Mechelen geweest.  Wel, er is meer dan dat men zou denken want het verhaal is groter dan enkel die enkele protestantse kerkjes (Keizerstraat & Zandpoortvest) in Mechelen. 
 
 
Foto’s Gimycko : Passantengasthuis Keizerstraat en Protestantse kerk Zandpoortvest
 
We starten bij het begin.  Na zijn geboorte trekken de ouders van Jezus naar Egypte om te ontsnappen aan de kindermoorden door Herodes die de nieuwe koning wilt ombrengen.  Tot zijn 30ste levensjaar weten we weinig alleen dat de 12-jarige Jezus toen in-het-huis-van-zijn-vader moest zijn.  In die tijd bruist het toenmalige Egypte van nieuwe ideeën omtrent natievorming, volk & maatschappij, politiek en leger.  Met deze nieuwe ideeën trekt Jezus rond zijn 30ste terug naar zijn geboorteland en middels verhalen en parabels probeerde hij de meestal ongeletterde bevolking een toekomst voor te houden in een land dat al een hele tijd bezet wordt door het toenmalig sterkste leger ter wereld : het Romeinse leger.

Loe Lindemans krijgt haar plein op de Maarten-site

  (foto: Jan Smets)

Heel binnenkort gaat het voormalige Sint-Maartenziekenhuis, gelegen tussen Leopoldstraat, Willem Rosierstraat en Leuvense vaart, onder de sloophamer.  Hiermee komt een eind aan een belangrijk stukje ziekenhuisgeschiedenis van onze stad.  'De kliniek van Peeters' werd ze nog lang genoemd door oudere Mechelaars.  Later werd het als privékliniek door Jules Peeters opgestarte ziekenhuisje herdoopt tot  Sint-Jozefziekenhuis.  En nog later ging het in fusie met het vroegere OLV-gasthuis (Dodoens...) en het Duffelse Norbertusziekenhuis onder de naam Sint-Maarten.  Allemaal verleden tijd sinds deze drie vestigingen hun activiteiten stopten en ze onder één dak terechtkwamen in een groot en gloednieuw ziekenhuis.  Sint-Norbertus ging tegen de vlakte en het ziekenhuis aan de Zwartzustersvest krijgt een herbestemming als woonzorgcentrum.  Het ziekenhuis aan de Leopolstraat zal nu ook worden afgebroken, en op deze plaats komt een nieuwbouwproject met hotel, appartementen en duplexwoningen.  Totaal 96 woongelegenheden.  Ook wordt er een groengebied aangelegd, een fietsstraat en een plein.  En dat vraagt natuurlijk om nieuwe namen.  Aangezien dat men reeds eerder besloot om meer straten en pleinen te noemen naar illustere Mechelse dames, is het niet zo verwonderlijk dat dit ook  hier zal gebeuren.  Twee straffe dames zullen binnenkort hun naam geven aan een straat en een plein op deze Maarten-site.  Julienne Van Avondt was een vroedvrouw die in 1935 afstudeerde aan de provinciale Mechelse vroedvrouwenschool.  Niet minder dan 4000 kinderen zette ze op de wereld.  Nog bekender is gynaecologe Loe Lindemans... Heel haar carrière werkte ze in de 'Sint-Jozefkliniek' tot ze er in 1988 op pensioen ging.  Drie jaar geleden overleed ze in het Hof van Egmont...

 

Weldra opening

met categorie:  

  (foto's: J.Smets)

"Voor Jan: wat ons bindt, is de liefde voor kleine verhalen, straffe verhalen..."  Dat schreef David Legrève in mijn exemplaar van het boek dat zopas van de drukpers rolde, en waarin hij op een heel persoonlijke manier, met unieke foto's het voorbije 'corona-jaar' in beeld bracht.

David is zowat 17 jaar aan Het Laatste Nieuws verbonden als freelance-fotograaf, en ik die hoedanigheid ken ik hem al lange tijd.  Vaak ontmoeten we mekaar op dezelfde persmomenten waar ik mijn verhalen sprokkel om nadien uit te schrijven en hij in beelden diezelfde verhalen probeert te vatten.  En dat doet sympathieke David erg goed.  Een krantenfoto mag dan al vluchtig zijn: toch weet hij altijd het onderwerp op een bijzondere wijze voor de lens te krijgen.  Die professionele en artistieke kijk op de zaak bewonder ik in hem.  De 42-jarige David studeerde Audiovisuele en Beeldende Kunsten optie fotografie aan de Koninklijke Academie van Schone Kunsten in Gent.

Op vrijdag 13 maart ging ons land in lockdown.  Het betekende voor David dat hij als fotograaf heel regelmatig corona-gerelateerde onderwerpen in beeld diende te brengen.  Een beetje aarzelend begon hij er aan - op automatische piloot en misschien weinig geïnspireerd.  Ook was er een zekere angst mee gemoeid.  Onzekerheid eveneens.  We beleefden vreemde en onwezenlijke tijden.  Veel van wat we evident vonden was dit niet langer meer.  We werden wakker in een onherkenbare wereld.  Niks was meer vanzelfsprekend...