(foto's: Jan Smets)

Uiteraard wil ze met haar leuke actie flink wat centjes verzamelen voor 'Welcome in Mechelen' - de organisatie die in 2016 werd opgestart door geëngageerde Mechelaars die de handen uit de mouwen willen steken voor asielzoekers, (erkende)vluchtelingen en nieuwkomers om hen op een warme en menswaardige manier te ondersteunen in hun nieuwe (tijdelijke) stad.  Sociaal bewogen als ze is kwam Lieve Daem op het idee om haar verzameling blikken dozen te koop aan te bieden in het toffe authentieke snoepwinkeltje 'Langen Asem' van Jelte Pieter Dijkstra in de Katelijnestraat 12.

Maar het gaat om méér!  Het verhaal van de blikken dozen wil mensen triggeren.  Het wil de werking van Welcome in Mechelen bekend(er) maken en misschien doet het Mechelaars bewust worden over het feit dat we het niet zo slecht hebben als we kijken naar het lot van vele vluchtelingen.  Niemand verlaat z'n land voor z'n plezier.  "We hebben een warm bed, een bad, voldoende voedsel en drinkbaar water en hebben niet te maken met oorlogsgeweld. Velen kennen dit geluk niet en vluchten voor dit geweld, voor een veranderend klimaat of om economische redenen..."

Deze namiddag had ik een boeiende babbel met de sympathieke praatwaterval Lieve in het winkeltje van Jelte.  Jelte runt 'Langen Asem' sinds een tweetal jaar.  En hij kan méér dan aardig verstoppen dat hij afkomstig is uit het 'hoge Noorden'.  Je merkt amper een accent.  Tof om te merken hoe Lieve en Jelte mekaar vonden, en hoe ze samen hun schouders zetten onder dit initiatief.  

(foto's: Jan Smets)

Een blad nam hij nooit voor de mond.  Steeds zei hij vrank en vrij zijn gedacht.  Ongebonden.  Niet om zomaar wat te rebelleren, maar omdat hij als visionair priester al héél vroeg zag hoe de Kerk evolueerde.  Hij begreep vele jaren geleden dat we naar een andere Kerk aan het groeien waren. Nog voor de kerken massaal begonnen leeg te lopen leerde hij zijn parochianen hoe ze best op een andere manier konden vieren om de boodschap van Jezus door te geven.  Dat hij hierbij soms een afwijkende mening had dan Rome of 'de Wollemarkt' was geen geheim.  Ook op 90-jarige leeftijd is de charismatische Paul Van Steen nog steeds de eeuwig jonge priester: vooruitstrevend, met een fysiek om 'U' tegen te zeggen, en met een mentale veerkracht die men kan benijden.  "De officiële Kerk kijkt te veel achteruit.  Ik wil vooruit kijken!".  Deze slagzin typeert de op 14 augustus 90 jaar geworden priester hélemaal.  Hoewel hij al zo'n 25 jaar op pensioen is als parochiepriester van Sint-Jozef-Coloma, is hij nog altijd erg actief, en gaat hij nog 1 maal per maand de vieringen in de Colomakerk voor.  Met recht en reden mag hij de architect worden genoemd van deze bruisende en levendige parochie, die één der meest actieve en 'jonge' gemeenschappen van de Dijlestad mag worden genoemd.  Op deze feestdag van OLV-Hemelvaart ging hij voor in de kerk van Coloma.  Maar de parochieploeg had voor een dubbel draaiboek gezorgd.  De jarige herder werd tijdens een doorleefde viering in de bloemetjes gezet, en nadien werd er gezellig nagepraat op een receptie in 't Kranske.  Liefst had hij zijn verjaardag in alle stilte laten voorbijgaan, maar dat was buiten de waard gerekend.  In de Hanswijkenhoek wordt Paul Van Steen 'held van Coloma' genoemd, zoals in het gelegenheidsliedje dat Hilde Aelvoet en Pieter Jansen vandaag ten gehore brachten.  Dit feest hoorde er gewoon bij.  Willen of niet...

Zo af en toe krijg ik wat oude Mechelse foto's toegeschoven.  Men kent immers mijn passie.  Deze wil ik jullie niet onthouden, ook al is het onderwerp nu niet bepaald 'vrolijk'.  Maar ze schetsen op weergaloze manier een voorgoed voorbij verleden.  Ze dateren beiden uit 1961 - mijn geboortejaar, en tonen een zich vormende begrafenisstoet op de Tervuursesteenweg in de Hanswijkenhoek.  Het huis waarvoor de lijkwagen staat is het hoekhuis Tervuursesteenweg- Leliestraat. Hier woonde ooit de familie Vaganée - grootouders van ondermeer de bekende muzikant Frank Vaganée en zijn broer - voormalig burgemeester van Bonheiden. Op de achtergrond torent de Sint-Jozef Colomakerk.  Pastoor Xaveer Verbruggen staat enigszins verstopt achter de kwispel van onderpastoor Forton...  Merk hoe rustig deze Tervuursesteenweg nog is.  Je kan je heden niet meer zo goed voorstellen hoe zo'n uitvaarten er toen aan toegingen.  Ze waren ook nog hoofdzakelijk kerkelijk en een stoet werd gevormd van het sterfhuis tot de kerk...