De Grond der Dingen beleefde afgelopen zaterdag zijn onderhandelingsdag. Voor dit stadproject konden Mechelaars gedurende 2 jaar zelf voorstellen indienen, om met een vierkante meter Mechelen beter te maken. De stad stelt hiervoor 20.000 m2 ter beschikking. Uiteindelijk werden 206 ideeën verzameld. In eerdere ontmoetingsmomenten werden gelijkaardige voorstellen al samengebracht. Nu was een verdere selectie van 175 naar 80 projecten nodig.
(foto's: Jan Smets)
Overal in Vlaanderen lokte de 19de editie van Erfgoeddag die dit jaar onder de noemer stond van 'Hoe maakt u het' enorm veel volk. Zowat 225 000 bezoekers werden geteld. En dit ondanks het toch wel herfstige en niet zo fraaie weer. Ook in Mechelen was de belangstelling groot voor dit evenement. Het 'zenuwcentrum' lag in ons prachtig vernieuwde stadsmuseum Hof van Busleyden dat gisteren voor de gelegenheid gratis te bezoeken was. In en rond het museum kon je kennismaken met ons cultureel erfgoed - de focus gericht op vak-en meesterschap, leren en maken... Op een drafje neem ik je graag mee - goed beseffend dat ik maar een fractie toon van wat er gisteren allemaal te beleven viel...
(foto's: Jan Smets)
Op zaterdag 4 mei zet boekhandel De Slegte de deuren gastvrij open en worden de klanten verwelkomd met een heus 'Mechelen-programma'. De overbekende Marcel Kocken zal tussen 11uur en 13 uur zijn gloednieuwe boek 'Mechelen in prentkaarten - Alfred Ost' signeren. Dit boek hoort absoluut thuis in de bib van elke rechtgeaarde Maneblusser.
Om naar uit te kijken is ook de lezing die de Mechelse auteur Lode Melis om 15 uur zal geven over 'De andere Bruegel'. Dit belooft ongetwijfeld een méér dan boeiende vertelling te worden - volkomen passend in dit Bruegeljaar.
En ook ik zal aanwezig zijn. Tussen 11 uur en 15 uur - tot wanneer Lode aanvangt met zijn lezing - zal ik mijn tweede boek 'Mechelen. een stad vertelt' signeren voor al wie dat wenst. Hartelijk welkom!
Met de jaarlijkse kampioenenhulde lauwert stad Mechelen sportkampioenen die in 2018 een titel behaalden. Schepenen Alexander Vandersmissen en Labsir Abdrahman mochten meer dan 100 bekers uitreiken aan de aanwezige sportkampioenen.
(foto's: Jan Smets)
Vandaag ging er een boeiende studiedag door in de Sint-Jozef Colomakerk die de deuren gastvrij opende voor dit door het CRKC (Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur vzw) georganiseerde evenement. Thema was: 'Zorgen voor morgen. Religieus erfgoedbeheer in de praktijk'. Centraal stond de vraag hoe we ons religieus erfgoed op een verantwoorde en efficiënte manier kunnen herbergen. En da's best een actuele en grote uitdaging voor kerk-en gemeentebesturen. En de Colomakerk is natuurlijk een gedroomde plek om hierrond van gedachten te wisselen. Deze neogotische kerk in de Hanswijkenhoek stond sinds 2000 leeg wegens ernstige bouwproblemen die dringend dienden aangepakt. Het hele dossier sleepte erg lang aan. Soms leek het wel op een Processie van Echternach. Tot alles in een stroomversnelling kwam dankzij constructief overleg tussen kerkfabriek, overheid, stad Mechelen, Agentschap Onroerend Erfgoed, architecten en parochieploeg. Sinds vorig jaar werd de grotendeels gerestaureerde kerk opnieuw in gebruik genomen ...én werd ze 'bij de tijd gebracht'. Naast de functie van gebedshuis wordt ze ook multifunctioneel ingezet. Het knap verbouwde kerkgebouw verwelkomde vandaag een talrijk en heel gedifferencieerd publiek....
(foto's: Jan Smets)
Geen Pasen zonder Posse. Zo luidt het credo. Het Allelujah moet beleefd worden in Leest, 't Mechels paradijsje aan de Zenneboorden. Het was er op de koppen lopen. Niet zo verwonderlijk op een lentedag die zich zomerse allures probeerde aan te meten. Dalida lag met haar wellustige ronde vormen loom in de wei - misschien dromend van een Gigi L'Amoroso? Ik weet het niet. Ze legde in ieder geval haar volledige gewicht in de schaal. Verder diende ze het te stellen met een bonte mix van landelijke inboorlingen op z'n paasbest of met de broek opgehouden door bretellen, met al even wellustige deernes met te kort afgeknipte jeansschortjes, met familiaal voortgeduwde kinderwagens met kwelende of lachende ukkepuks...: kortom de gezonde Vlaamsche mix. Het kan sneeuwen op Posse, en het kan zomers zijn. Zoals vandaag. Plaatselijke poltici probeerden hun populariteit op te krikken door met gebeitelde glimlach in groep door de menigte te wurmen; het schuimend bier vloeide rijkelijk en de gebakken lucht van pensen en andere vettigheden kringelde door het blauwe hemelzwerk. Posse dus. We hebben onze Pasen gehouden. We zijn als verrezen mensen teruggekeerd, met chocoladen eitjes gesmolten in de broekzakken. Met kleinzoon Juul stond ik naar de mekkerende schapen te turen, en ik genoot. En ook God zag dat het goed was. Zo zijn we al fietsend - gelukzalig naar Mechelen weergekeerd, om in de Mercado al aperitievend te mijmeren over al wat mooi is in dit leven. 't Smaakte naar meer daar onder het gietijzeren gebinte van de nieuwe Mechelse place to be...
(foto's: Jan Smets)
Zijn tekeningen kun je lezen... Ze zijn erg verhalend en je ontdekt er vele details in... zoals spelende kindjes, een plassend jongetje... Er zit diepte in zijn werk en hij hanteert een schoon kleurenpallet. In zijn tekeningen laat hij het pittoreske Mechelen van rond de eeuwwisseling zien - zo'n beetje 'Bokrijk'. Schilderachtig. Anecdotisch. Zeer toegankelijk en weinig celebraal. Voor de maatschappelijke wantoestanden had hij weinig oog. Hij verbloemde de schrijnende toestanden van de 'fortjes' die in feite luizenbuurten waren. Mijn familie woonde ooit in zulke fortjes en ik kan je verzekeren dat het leven er zwaar was. Pas later als hij zelf miserie kent door te moeten vluchten in de oorlog, maakt hij prentkaarten die veel grotere sociale bewogenheid uitstralen. Maar dan is hij reeds meerdere jaren weg uit Mechelen...
Over Alfred Ost praat ik ten huize van Marcel Kocken- het levende geheugen én archief van onze stad. Historicus en oudste stadsgids - auteur van héél wat boeken over Mechelen (hij is de tel zelfs kwijtgeraakt...). Je wéét wanneer je afspreekt met Marcel, maar nooit wanneer je buitengaat. Hij is dan ook een onwaarschijnlijk boeiend verteller die zijn stad door en door kent en zijn vertellingen in sappig Mechels weet te stofferen met anecdotes en eigen ervaringen. Wie beter dan Marcel Kocken kon uitgeverij ElenA beter vragen om een gloednieuw prachtboek over de populaire kunstenaar Ost in te leiden en de man te kaderen in zijn tijd. In het boek. 'Alfred Ost - Mechelen in prentkaarten' staan ruim 125 prentkaarten afgedrukt van de Dijle, de Vlietjes, de Ommegang, de Hanswijkkerk en de Hanswijkjubelfeesten van 1913 en 1938. Het is hiermee het meest volledige werk dat ooit verscheen over de Mechelse periode van Ost. In 1980 verschenen een paar boeken bij de voormalige uitgeverij Stevens die hetzelfde thema behandelden. Maar hier waren wel wat hiaten in te vinden. Ze zijn overigens niet meer verkrijgbaar. Voor dit boek dat vanaf dinsdag in de boekhandel ligt, werd dankbaar gebruikt gemaakt van de collectie kaarten van Marlies Fisher, echtgenote van Marcel, die in jaren een omvangrijke en veelzijdige verzameling wist aan te leggen.
(foto's: Jan Smets)
De kop is er af! De langverwachte Mercado is een feit. In dit stralende Paasweekend krijgt de Maneblusser haar Vleeshal terug. Vijf jaar geleden werd een wild idee gelanceerd op Mechelenblogt...
www.mechelenblogt.be/2015/01/euh-markthal-misschien
Na twee geslaagde pop-up-mercado's op poten gezet door Curieus/sp.a heeft het energieke ondernemersechtpaar Veronique Smolders en Kevin Goos de sprong gewaagd. Ik bewonder hun durf. Met bloed, zweet en tranen is deze smaakmarkt nu een voltreffer van formaat geworden. Dit is een markthal die men ons tot ver buiten de stadsgrenzen zal benijden. Deze grootste Mercado van ons land zet Mechelen weerom stevig op de kaart.
(foto's: Jan Smets)
Hou beslist op zaterdagen 18 mei en 8 juni een plaatsje vrij in je agenda! Want dan gaat telkens van 19 uur tot zowat 20u30 een uiterst boeiende voordracht door in het unieke kader van de Schermerszaal van Huis Den Inghel in de Guldenstraat. Voor de derde keer serveert LUNA MYSTICA ons een menu om 'u' tegen te zeggen. Deze keer zet organisator Gustave Min de schijnwerpers op één van de boeiendste vrouwen uit de Mechelse geschiedenis: Mayken Verhulst, kunstenares én schoonmoeder Pieter Bruegel. Nog maar pas had ik het in een eerder artikel over deze vrouw die heel wat invloed had op de Brabantse kunstenaar die dit jaar wordt herdacht wegens de 450ste verjaardag van zijn overlijden. Om meer te weten te komen over deze artistieke dame in die woelige 16de eeuw moet je nog geduld oefenen tot juni. De eerste avond is het de beurt aan Ivo Pauwels. Deze geweldige verteller - auteur, jounalist, rozenkenner én vaste gast in tuinprogramma's op televisie en 'Groene Vingers' op Radio 2 bijt de spits af met zijn lezing over de kracht van kruiden tussen Middeleeuwen en Renaissance. Daarstraks kreeg ik al een tip van de sluier opgelicht Met zijn grondige kennis van zaken en heel verhalend wist Ivo me ontzettend te boeien. Uren zou ik naar hem kunnen luisteren... Met hem doorkruiste ik de geschiedenis. Duizenden jaren geleden waren mensen al bezig met het zoeken naar de geneeskracht van kruiden. Dit gebeurde eerst proefondervindelijk. Men ontdekte dat kruiden niet alleen konden doden maar ook genezen. Het was zo ondermeer zoeken naar de juiste doseringen van het toegediende gif. De Oude Grieken maakten er een wetenschap van en bouwden er een theorie rond: de 'Humores'. Ze dachten dat ziekenten een gevolg waren van een onevenwicht tussen de lichaamsappen. De Romeinen pikten deze kennis op, en zéker in de Islamitische wereld ging men hier verder op borduren. In onze gewesten geraakt alles wat ondergesneeuwd in die duistere middeleeuwen die geteisterd werden door oorlogen, epidemieën, hongersnoden, enzovoort... Toch sijpelt later alles met mondjesmaat weer door via Italië en Spanje. Joodse geleerden doen hierbij ook hun duit in het zakje.Eerder al wist de machtige vorst Karel De Grote zich teomringen met schrandere geleerden, en zo ziet de 'Capitulare de Villis' het licht - een lijst met 83 planten, groenten en geneeskundige kruiden. Kruiden uit het middelandse zeegebied en het Oosten zoals gember, kamfer, saffraan en kaneel begint men te gebruiken. Het zijn de groeiende kloostergemeenschappen die alles vakkundig uitbouwen...
(foto's: Jan Smets)
Helemaal stil werd ik er van. Ik zag de vlammen. Ik voelde de onmacht. Ik zag hoe de vieringtoren als een brandende toorts brak en in brokken viel. Zwijgend en vol ongeloof - met verbijstering staarde ik naar iets wat onwerkelijk leek, maar helaas bittere ernst was. Ik zag de tranen van de Parisiens aan de boorden van de Seine. En ik begreep.
In 1972 had dit tragische lot ook 'onze' toren kunnen treffen. Gelukkig bleef de schade relatief beperkt. Het had véél, véél erger kunnen zijn. Je mag er niet aan denken. Maar gisterenavond kwam het terug in mijn herinnering. Ooit waren we Maneblussers en gingen we een waanbeeld te lijf. Beschaamd dropen we af toen we de waarheid ontdekten. Maar beter dit dan de nachtmerrie écht te moeten ondergaan... En ook aan die nacht, toen we aan onze spotnaam kwamen die we nu trots als geuzennaam dragen, dacht ik gisterenavond toen de Notre-Dame, zinnebeeld van de Lichtstad, van héél Frankrijk - maar ook werelderfgoed - en dus van ons allemaal - ten onder dreeg te gaan in een niets ontziende brand.
Ik dacht aan 27 januari 1687 onzes Heren...
Mechelen Blogt telt 6.064 artikels en 89.481 reacties.
Recente reacties
9 uren 52 min geleden
3 dagen 6 uren geleden
4 dagen 5 uren geleden
4 dagen 6 uren geleden
4 dagen 7 uren geleden
1 week 7 uren geleden
1 week 1 dag geleden
2 weken 13 uren geleden
2 weken 13 uren geleden
2 weken 1 dag geleden