(foto's: Jan Smets)

Heel stil werd het rond 16 uur op onze Grote Markt  toen de politieharmonie 'Alle Menschen wirden Brüder' en 'Imagine' van John Lennon speelde.  Een vijfhonderdtal Mechelaars - heel divers van achtergrond, levensbeschouwelijke identiteit en politieke kleur - was op de uitnodiging ingegaan om een stille wake te houden ter nagedachtenis van de slachtoffers van de recente brutale aanslagen in Nieuw-Zeeland, Utrecht, en Maalbeek en Zaventem 3 jaar geleden...  Mechelen wil echter sterker zijn dan de terreur.  Wij zijn allen Mechelaars - wélke achtergrond we ook mogen hebben.  Als er aanslagen worden gepleegd op moslims zijn wij moslims.  Als dit gebeurt met christenen, zijn wij christenen, en als joden slachtoffers zijn, zijn wij joden.  Als er aanslagen zijn op mensen...zijn wij mensen.  Zonder onderscheid.  Dit was de sterke, indringende boodschap die deze stad, bij monde van zijn burgemeester, wou uitdragen...

  (foto's: Jan Smets)

Xativa.  Historisch stadje op zo'n 60 km van Valencia.  Hier, op deze plek in Aragon woonde de familie Borja - landadel.  Ze leverde de Kerk 2 pausen.  Hun naam lieten ze later Italiaanser klinken: Borgia.  De geschiedenis zouden ze ingaan als corrupte, decadente kerkvorsten.  Dat pausdom was de ultieme bekroning van hun machtshonger... In het imposante kasteel op de bergtop boven de stad wordt het verhaal  van deze Borgia's verteld.  Nét op dat moment krijg ik een sms'je.  'Kardinaal Danneels overleden'...   Stilte  Ik wist dat de man al langer verzwakt was.  Toen ik hem een paar maand geleden zag, was dit duidelijk aan hem merkbaar.  Hij zat in een rolstoel en zijn blik leek naar binnen gekeerd. Toch schrik ik.  Aan de muren in het kasteel hangen portretten van de Borgia-pausen.  Paus worden was voor hen een doel op zich. Fel in contrast met Godfried Danneels die lang getipt werd als mogelijk pauskandidaat.  Naar verluidt had de in Kanegem geboren aartsbisschop - in 1980 'geadopteerd' door onze stad toen hij kardinaal Suenens opvolgde -  hier echt geen zin in.  Deze beker wou hij aan zich laten voorbijgaan.  Of hij ooit écht in aanmerking kwam als kanshebber, zal voor altijd een geheim blijven, besloten binnen de muren van de Sixtijnse kapel.

Op 85-jarige leeftijd overleed de in de Stassartstraat wonende kardinaal - in het voormalige Hotel Douglas dit Scott, op amper een paar tientallen meters van z'n vorige woon-en werkplek, het aartsbisschoppelijk paleis, waar nu opvolger kardinaal Jozef De Kesel huist.

Xativa.  Ik besef nu ook dat een interview met Godfried Danneels er nooit meer zal komen.  Dat had ik altijd gewild.  Het was moeilijk realiseerbaar.  Eenvoudiger verliep de afspraak met huidig aartsbisschop De Kesel.

In het aartsbisschoppelijk paleis ligt de overleden kerkleider opgebaard.  Vrijdag gaat z'n uitvaart door om 11 uur in onze kathedraal, en zal hij worden bijgezet in de eenvoudige crypte onder het hoofdaltaar, waar de meeste van zijn voorgangers begraven liggen.

Mechels kunstenaar Prosper de Troyer schilderde ooit de dode kardinaal Mercier op zijn sterfbed, betiteld als 'dood van een kardinaal'. (foto boven).  Als groot kunstminaar met 'n mooie en heel verscheiden persoonlijke collectie zou de kardinaal dit werk zeker kunnen appreciëren.  Zoveel jaar later na de dood van Mercier komen mensen een laatste groet brengen aan kardinaal Danneels.  De tijd zal oordelen over z'n lange kerkelijke loopbaan.  Ik ga er zelf niet dieper op in maar wil alleen herinneringen ophalen aan de laatste jaren van Godfried Danneels - van de eindfase van zijn aartsbisschoppelijke taak tot een paar maand geleden.  Ik had de kans om hem vaak van dichtbij fotografisch te kunnen volgen.  Daarom deze 'collage'...

De vroeg gestorven Mechelse kunstschilder Hubert Wolfs behoorde tot de eerste generatie abstracte schilders in België, samen met onder anderen Victor Servranckx, Felix de Boeck, Jozef Peeters, Karel Maes en Marthe Donas.

(foto's: Jan Smets.  Boven: Bert De Leenheer en Dirk Vanhecke. Onder: Allart Lakke)

30 kaarsjes mag galerie Transit al uitblazen.  Dat kan tellen!  Drie decennia geleden startten Bert De Leenheer en Dirk Vanhecke met hun galerie in Leuven.  In 1998 verhuisde Transit naar Mechelen - naar de Zandpoortvest.  Had men hen beiden ooit verteld dat ze naar onze stad zouden verkassen zouden ze dat weggelachen hebben.  'Mechelen toch niet!'.  Maar dat gevoel is helemaal omgeslagen bij de van oorsprong West-en Oostvlaamse Dirk en Bert.  Beiden hebben Mechelen positief zien veranderen.  De voorbije jaren wist Transit een stevige reputatie te verwerven.  Met veel passie promoot de galerie internationale actuele kunst en gebruikte ze haar invloed om onze stad kennis te laten maken met tal van gerenommeerde kunstenaars uit binnen-en buitenland.  Zo kon ze bijvoorbeeld al haar gewicht in de schaal leggen om onze stad de grote Vivisector van Johan Creten te bezorgen.  Om maar één in het oog springend feit te noemen... Maar Transit deed beslist méér.  Om de 2 maand slaagt men er in om een knappe expo op te zetten met nieuw materiaal dat de vaste collectie aanvult.

Voor de 30ste verjaardag heeft men een bijzondere tentoonstelling voor ons in petto.  Niet minder dan de bekende Nederlandse kunstenaar Allart Lakke (°1961) mag tot 14 april een overzicht van zijn werk tonen aan het Mechels publiek.  En dit onder de noemer 'De Dilletant'.  Wat het nog unieker maakt is het feit dat het deze kunstenaar was die als allereerste mocht aantreden in Transit.  In 1989!  Nu krijgen we dus een selectie te zien van het hele oeuvre van Allart Lakke van 1986 tot heden.  Om niet te missen!