Dominik Lybaert is de bescheidenheid zelve.  Deze Bonheidenaar zoekt de schijnwerpers niet op.  Daarvan kan ik getuigen.  Al jaren is de man de onverdroten ijveraar die het werk van de Mechelse kunstenaar August/Staf Gillé blijvend in de aandacht wil brengen - puur omdat hij het belangrijk vindt dat Gillé deze erkenning verdient.

Maar daar gaat het nu niet om.  Al langer heeft Dominik sympathie voor de acties van Mechelen Solidair dat nu al enkele jaren op de Kerstmarkt cake en soep verkoopt om Mechelse armoede-organisaties te steunen. En plots kwam hij op een idee, dat zowel origineel als hartverwarmend is.  Vertrekkend van een leuk oud beeldje van een vrolijk meisje met opwaaiende rok, rijpte het plan. Zou hij misschien een flink aantal kunstenaars kunnen overtuigen om van dit 'geluksmeisje' (want zo doopte hij haar) een artistieke interpretatie te maken, dat daarna via een internetveiling kon verkocht worden ten bate van het goede doel?  ...

(foto: Jan Smets)

"Op zee vissen is steeds een avontuur.  De zee heeft 'iets'..."  

Mensen met een passie: het is steeds boeiend om met hen een praatje te slaan.  Dat is het ook met Jean Geerts, 72 jaar geleden geboren in Battel, maar nu al jaren wonend in Sint-Katelijne-Waver, nét voorbij de Mechelse stadsgrens.  Maneblusser is hij echter nog in hart en nieren.   Jean is de gedreven voorzitter van Zeehengelclub Seawitch Sint-Katelijne Waver & Mechelen.  De club werd in 1983 opgericht en heeft dus al méér dan dertig kaarsjes mogen uitblazen. 

Het begon allemaal met een ideetje op café, op een dinsdagavond - ik weet het nog.  We zaten met enkele vrienden kleiduif-schieters in de voormalige taverne Seawich aan de Liersesteenweg.  We gingen samen al wel eens vissen.  En van het één kwam het ander.  Met drie kopleiders waren we toen: Fernand Vermeêren, Anne-Marie Kumps en ikzelf.  Aanvankelijk visten we met de club nog op geep in de Oosterschelde.  dat gebeurde nog vanop de kant.  Maar na een tijdje begonnen we te dromen om te hengelen vanop een boot...

Zo stak men van wal.  En het heeft hen niet meer losgelaten...  Jean geniet duidelijk als hij het vertelt.

Voorbije vrijdag 20 januari stond in het teken van feesten en meezingen voor de tweede editie van Mechelen Schlagert. Reeds bij het openen van de deuren van Mechelen Schlagert, was het drummen om binnen te geraken in de Nekkerhal. Iedereen, jong en oud, had wel een reden om naar dit feest te komen, de ene kwam als fan voor een geliefde artiest ,anderen kwamen om een verjaardag te vieren onder vrienden of familie, of gewoon om is lekker uit de bol te gaan.

(foto's:Jan Smets)

Aan alles komt een einde.  Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.  Dit heeft men vandaag niet alleen in Washington gedacht, maar ook in ons eigen Mechelen.  Al ging het hier evenwel om totaal iets anders.  Vandaag werd een punt gezet achter een 80-jarige traditie.  En iets dat zolang heeft bestaan moet z'n sporen wel hebben verdiend.  Het Koninklijk Verbond der Mechelse Geburenkringen heeft inderdaad geschiedenis geschreven.  Maar tijden veranderen.  De loop van een rivier houdt men niet tegen.  Wat ooit zo bloeide leek stilaan ten dode opgeschreven.  En dit kan men jammer vinden.  Dat is het ook.  En toch past geen droefheid, maar eerder melancholie en een dankbaar gevoel om wat zovele jaren Mechelaars heeft samen gebracht.  Het bestuur van de geburenkringen heeft een moeilijk maar wijs besluit genomen.  Het is beter in schoonheid te eindigen dan een doodstrijd te rekken.  Vanavond werd dan ook geklonken op 80 hele mooie jaren.  Dit gebeurde in de Keldermanszaal van ons stadhuis.  Ze zat afgeladen vol.  Voor de allerlaatste keer werd de 'Verdienstelijke Mechelaar' gehuldigd.  Deze maal waren het er twee.  En niet van de minste.  De collega's bestuursleden besloten om hun voorzitter en opperdekenin in de bloemetjes te zetten voor hun jarenlange inzet.  Het warme, minutenlange applaus deed hen beiden heel veel deugd.  Met ontroering hebben Nini Tremerie en Jean Aerts de felicitaties in ontvangst genomen.  Weerom is een oude Mechelse traditie gesneuveld.  Maar ongetwijfeld gaat wat zo inspirerend is geweest in een andere vorm ooit weerkeren.  Laat ons dit alvast hopen.