Toen in de groep van Katrien De Jaeghere, de tweede graad in de Freinetschool Villa Zonnebloem,  2 kinderen in de actualiteitsronde vertelden over een reportage waarin kunstenares Elke Lemmens miniatuurtaferelen maakt in schoenschrapers in Antwerpen, was dit meteen een idee voor een eigen project.

Vroeger was een schoenschraper – of voetschraper – standaard aanwezig naast de voordeur bij herenhuizen en grotere gebouwen.  Straten waren onverhard, en paarden werden gebruikt voor het vervoeren van goederen in de stad.  Daardoor kon er al eens modder of paardenmest aan je schoenen hangen.   Aan een schoenschraper kon je je schoenen proper maken voor je ergens naar binnen ging.   Het is een metalen beugel die dikwijls in een nis in de muur zit.   Bij oudere huizen kan je deze schoenschrapers nog tegen komen.

Eén van de ouders kon via Zoom een gesprek met Elke Lemmens organiseren, en zij was meteen enthousiast over het project van de groep.    Daarna gingen ze aan de slag : op zoek naar voetschrapers in de buurt, adressen noteren, brieven schrijven om toestemming te vragen, alle materiaal verzamelen en beginnen te knutselen.   Net zoals bij de echte kunstenares mochten de bewoners zelf het thema kiezen waarrond de kinderen konden werken.

Dit tafereeltje past perfect bij de Vlaamse Dienst voor speelpleinwerk in de Lange Ridderstraat.

Katrien : “ het was een geweldig project.  Coöperatie, de buurt, creativiteit en correspondentie zijn enorm belangrijk voor een Freinetschool en dit zat er allemaal in”

Er is een wandeling uitgestippeld om een tiental werkjes te bewonderen.   Aan Villa Zonnebloem op het Berthoudersplein hangt een plannetje en een adressenlijst.  

Het project heeft nog een extra luik.  Bij elke schoenschraper hangt een affiche met een QR code, die je doorverwijst naar een filmpje, dat op één of andere manier met het tafereeltje te maken heeft.   Ook daar tonen de kinderen hun creatieve talenten.  

Katrien : “ de kinderen zijn enorm trots dat hun werkjes door zoveel mensen kunnen bekeken worden en voelen zich ook echte kunstenaars.  Voor hen was het spannend wat de bewoners ervan zouden vinden. Maar we kregen enkel positieve reacties. “

Tekst en foto's : Annick Thienpont