De trein is altijd een beetje reizen maar wat is een treinreis zonder station ?

Gisteren opende na 23 jaar het station Nekkerspoel opnieuw de deuren.

Of toch voor een deel want loket, wachtzaal en sanitair nemen maar een hoekje van het prachtig gerestaureerde gebouw in.

De grote stationshal zal verhuurd worden;  door een glaspartij heb je wel een mooi zicht op het statige interieur.

Bye bye  afgeschreven container. De toegang tot de sporen blijft zoals nu via de ondergrondse doorgang in ‘mondriaankleuren’.

Het doet me wel iets als je -zoals ik- al ruim 30 jaar de trein neemt op Nekkerspoel.

En toch kan ik mij weinig herinneren van mijn dagelijkse passages.

Elke maand abo verlengen, elke dag de trap op en door de catacomben naar de sporen.

Vage herinneringen ... het was een routineklus en daar lig je niet van wakker.

Dat ik er als kind 1 of 2 maal per jaar de trein nam, da’s iets anders.

Kaartje kopen aan het loket met de hoge glazen wand, de dubbele trap op, de kaartjesknipper in zijn ‘kotje’ die letterlijk deed waarvoor hij betaald werd.

Dan de halfronde gang door en verder naar boven.

Het perron naar Brussel, naar ‘de Nord’ voor een overstap naar Blankenberge.

Of het perron naar Antwerpen voor een uitstap naar ‘de zoologie’.

Maar eerst passeren langs de krantenkiosk  (het gazettenkot) in het midden van de hal en de wachtzaal met de ronde stoof en dikke buis die hoog in de muur verdween.

Het station als poort naar het avontuur.

Foto's : Gares Belges - Mechelen neckerspoel

En zeggen dat er ooit plannen waren om het monumentale stationsgebouw af te breken.

Erfgoedliefhebbers protesteerden omdat de neo-Vlaamse-renaissancestijl waarin het gebouw werd opgetrokken, typisch is voor stations van rond de vorige eeuwwisseling.

Het reizigersstation dateert uit 1912, vlak nadat de spoorlijnen op een verhoogde berm waren heraangelegd.

De opzet van het station was groots en ook nu straalt het gebouw grandeur uit.

Eén ding was er niet : geen buffet ... stel je voor.

Bijna gelijktijdig met het station kwam er aan de overkant van het plein een café in dezelfde bouwstijl.

Het is altijd een horecazaak gebleven met de nodige ups en downs. Vandaag de Komisfeu, vroeger De Dijle, Den Engelsman, De Nieuwe Sportwereld. Wie weet nog andere namen ?

Foto : Regionale beeldbank Mechelen

De renovatie en heropening van het station zullen bijdragen tot de verdere herwaardering van deze stadswijk.

Plannen genoeg met o.a. de sites van de Senam en de Nova. En troeven ook.

We zitten hier op minder dan een kilometer van de Grote Markt en dat kan van de ‘grote statie’ niet gezegd worden.

Tekst en foto’s (tenzij anders vermeld) : Marc Nauwelaers