(foto's: Jan Smets)

Sinds 1954 toen deze feestzaal de deuren opende hadden de Salons Van Dijck een reputatie om 'U' tegen te zeggen.  Lang was deze zaal in de Frederik de Merodestraat in het hartje van onze stad, dé feestlocatie met dat tikje meer.  Grandeur en historische klasse: de Salons hadden het allemaal.  Maar eerlijk is eerlijk: de mot was er een beetje ingekomen.  Hoe langer hoe meer kregen de Salons Van Dijck een wat muf imago.  Oubollig, en niet mee met de tijd.  'Tot op de draad' versleten zegt ook zaakvoerder Dieter Bilsen.  Een beetje oplappen zou lang niet meer voldoende zijn.  Een grondige renovatie drong zich op.  Maar nu deze grootse werken eindelijk geklaard zijn, is Dieter een gelukkig man.  "Voor mij was het de meest intensieve periode in mijn carrière.  Maar ik ben er fier en content mee!".  Dat straalt hij ook af als hij samen met zijn echtgenote Sofie Dirickx plaats neemt voor mijn lens in het stemmige binnentuintje van het pand.  De transformatie is schitterend te noemen.  De Salons hebben het stof van jaren afgeschud en ogen fraaier dan ooit.  Een nieuw hoofdstuk kan beginnen.  De unieke Salons Van Dijck met de geslaagde mix tussen hedendaagse architectuur en waardevolle historische elementen worden opnieuw the place to be!  Men is er klaar voor!

De renovatiewerken mag je best als spectaculair betitelen. 

Dieter Bilsen begon als 25-jarige in de Salons Van Dijck in het jaar 2000:

De voorbije periode was heel surrealistisch door de gevolgen van het coronavirus.  We zijn er nog niet maar worden nu wel wekker uit een nare droom.  Onze sector snakt naar nieuwe verhalen.  Nu ontbreekt nog enig perspectief, maar langzaam maar zeker kunnen we weer beginnen opbouwen.  Deze locatie is steeds een unieke plek geweest, maar de Salons Van Dijck waren tot op de draad versleten.  Een kleine renovatie zou niet langer volstaan. Ons kot was helemaal opgefeest. In de zomer van 2019 zijn we dan gestart met deze grote werken.  Alles werd herdacht - de feestzaal, de bar, de keuken...  Het resultaat mag er zijn.  We zijn hier aan de slag gegaan met Mechelse vakmeesters en decorateurs.  De prachtige lichtinval en het contrast tussen de waardevolle historische elementen en de hedendaagse architectuur zijn fantastisch.

De Salons zetten zich weer op de kaart.  De zaakvoerders zeggen van Mechelen te houden - dat ze een geslaagd compromis vinden tussen Antwerpen en Mechelen.  De zaal ligt in het centrum van de stad en is goed bereikbaar.

Onder de slogan 'genieten, beleven, feesten in het hart van de stad' wil men weerom de deuren wagenwijd openzetten om de klanten aangenaam te verrassen.

Zélf was ik ook verrast van de metamorfose.  Alles oogt veel lichter, ruimer en moderner.  En toch heeft men het verleden niet uitgegomd. 

Alle ruimtes waren grotendeels klaar einde maart, maar door de coronacrisis kregen we wat extra tijd om alles tot in de puntjes af te werken.  De locatie biedtr nu nog meer mogelijkheden dan voorheen en is multifunctioneel inzetbaar voor allerhande feesten, meetings of evenementen.  Vanaf 1 juli kan alles stillaan weer op gang komen, zodat we - hopelijk in september totaal kunnen opstarten.  De Salons zullen op verschillende dagen in juli (3, 4,5, 11 en 12 juli) en augustus (15 en 16) doorlopend tussen 11 uur en 18 uur zijn deuren openen.  Per uur laten wij maximaal vijftig personen op een unieke manier onze nieuwe locatie ontdekken en bieden wij een gratis aperitief aan.  Bovendien wordt er per bezoekweekend telkens een feestcheque verloot ter waarde van 1000 euro!

Reservatie voor deze aperitiefmomenten is gratis, maar wel verplicht via:

www.salonsvandijck.be

Gisteren reeds werden de Salons virtueel geopend door burgemeester Alexander Vandersmissen:

bekijk dit filmpje:

http://www.salonsvandijck.be/virtueleopening

In juli zullen er (trouw)feesten kunnen plaatsvinden voor een 50-tal personen (zonder DJ).  In augustus kunnen we dit aantal opdrijven tot 200 aanwezigen.  In september kunnen we wellicht op volle capaciteit verder.  Dat moet wel lukken...

(Dieter Bilsen en Sofie Dirickx)

Wat nu een harmonieus geheel is, is in feite opgebouwd uit verschillende elementen uit de lange geschiedenis van dit gebouw.

In de tweede helft van de 16de eeuw kwam ene Jan Van Moockenborch in het bezit van een huis met binnenplaats, galerij, stallingen en een waterput in deze straat.  Het werd het 'Hof van Moockenborch' gedoopt.  Waarschijnlijk was de woning opgebouwd uit twee oudere woonkernen en de poort was een doorgang naar 'n achterliggend terrein dat pas in de 19de eeuw werd overbouwd.  Het rechtse deel van het gebouw werd in dezelfde eeuw tot trappenhuis omgebouwd, maar achteraan zie je nog sporen van een 16de eeuwse of 17de eeuwse woning.  Ook de historische kelders zijn nog bewaard gebleven.  Ooit had het pand nog een vierkante traptoren die je nog kan zien vanop de binnenplaats.

Na het overlijden van Jan Van Moockenborch in 1580 hebben tal van adellijke personen met hoge functies dit Hof bewoond.  Dit stukje van onze stad was immers een elitaire buurt.  Vele interieurvernieuwingen volgden in de eeuwen daarop. 

Een belangrijke bouwfase die je nu nog kan herkennen in het interieur vond plaats in de tweede helft van de 17de en het begin van de 18de eeuw.  De classicerende barok was toen in de mode.  Uit die tijd dateren de mooie stucwerkplafonds.

De grote houten bordestrap kwam er pas in de 19de eeuw. 

Begin 19de eeuw kreeg de gevel zijn empiregezicht en het interieur werd verder aangekleed - ook met neorenaissance-elementen.  Na het overlijden van notaris De Cocq in 1835 die tot dan in het huis woonde, werd het pand haast constant verhuurd. 

In 1905 kwam het huis in handen van Cyriel Cracco die samen met zijn vrouw Clothilde Moroy actief waren in de kleding-en hoedenconfectie.  De productie vond plaats in een bedrijfsgebouw aan de Geerdegemvaart.  Hier werd het een magazijn en woonhuis.  Bijgebouwen werden opgetrokken met achterin een omvangrijk magazijn.  Dit zou dus later de feestzaal worden.

In de tweede helft van vorige eeuw gebeurden heel wat veranderingen.  In 1954 besloot Emilius Wijns-Van Dijck de gebouwen te kopen om er feestzalen in onder te brengen.  Grote zorg werd besteed aan de verdere inrichting van het interieur in combinatie met de historische motieven.  De Salons werden voor het overige gedecoreerd met voornamelijk neoclassicistische motieven.

(info bijeengespokkeld in de brochure van Open Monumentendag 2012)

En wie herinnert het zich nog hoe het was voor de verbouwingen een aanvang namen?

Een hele verandering, niet?