(foto's: Jan Smets)

Toen men hem voorstelde om zijn borstbeeld te laten maken om het in de raadzaal van ons stadhuis toe te voegen aan de reeks van zeven voorgangers, aarzelde aanvankelijk oud-burgemeester Geert Bervoets.  De eerder bescheiden Bervoets was dan ook niet de persoon die zichzelf te pas en te onpas in de schijnwerpers plaatste gedurende zijn mandaat als burgemeester dat de periode van 1995 tot 2000 bestreek.  Maar het  is nu eenmaal een gewoonte dat sinds Ridder Charles Dessain op deze manier eer wordt gedaan aan burgervaders in de zogenaamde 'agora van de lokale democratie' .

Ik heb het altijd wat moeilijk gehad met lofwoorden en persoonsverheerlijking.  Misschien is het moeilijk te geloven, maar ik ben daarin wat verlegen.  Politici zouden eigenlijk best wat bescheidener  en zelfkritisch zijn.  Maar uiteindelijk heb ik me toch laten verleiden.  Ik wou immers de traditie niet onderbreken.

Vanavond werd in de kolommenzaal van ons stadhuis het borstbeeld onthuld: een prachtwerk van de jonge beeldhouwster Winke Besard.  Geert Bervoets had haar speciaal hiervoor uitgekozen.  Het was schepen Koen Anciaux die de eer had om in zijn toespraak Geert hulde te brengen.  Burgemeester Bart Somers (hoe lang nog?) was om gekende redenen niet op het appèl. Hij liet zich verontschuldigingen  Wél aanwezig waren ouderdomsdeken oud-burgemeester Georges Joris - met zijn 98 jaar nog immer kwiek - en Jos Vanroy (die toch ook al 83 kaarsjes mocht uitblazen).  Verder waren buiten de familieleden van de socialistische oud-burgemeester nog tal van voormalige en huidige politici op de huldiging aanwezig.

(socialistisch oud-burgemeester Georges Joris (°1921 en burgemeester van 1986 tot 1989, en oud-burgemeester Jos Vanroy (°1936 - CVP) die burgemeester was tussen 1976 en 1994)

(de familie Bervoets met kinderen en kleinkinderen...)

(Georges Joris en oud-schepen Leo Stevens)

(...en met oud-schepen Frank Nobels)

(Groene 'pionier' Jowan Pepermans en oud-schepen Marc Hendrickx)

(Georges Joris en Caroline Gennez)

(Geert Bervoets - de 'grootvader'...)

Advocaat Geert Bervoets - nu 74 jaar - volgde in 1995 zijn socialistische voorganger Jef Ramaekers op.  Voordien was Bervoets al schepen van onderwijs.  In 2000 nam Bart Somers het roer in over om onze stad het nieuwe millenium in te leiden. Tot 2012 was Bervoets gemeenteraadslid.  In 2014 werd Bervoets de titel van ereburgemeester toegekend op voordracht van de gemeenteraad.

Schepen Koen Anciaux:

Geert en zijn ploeg kunnen bogen op een mooi palmares in de laatste legislatuur van de vorige eeuw.  Succes heeft vele vaders, maar als Mechelen vandaag is uitgegroeid tot een toonaangevende Vlaamse centrumstad, dan werden onder de ambtstermijn van Geert Bervoets de kiemen hiervoor gezaaid.  Voor velen symboliseert de Lamotsite immers het nieuwe Mechelen.  De contouren van deze stedelijke reconversie die als model heeft gediend voor vele andere Mechelse wijkontwikkelingsprojecten zijn toen vastgelegd.  De hogere ambities inzake stedelijke ontwikkeling werden toen al ingezet.  Men zag toen zeer scherp al de mogelijkheden van deze stad die later effectief zijn geëxploiteerd.  Zeker ook de hogere culturele aspiraties in lijn met het historisch gewicht van onze stad en de tandem met toenmalig schepen van cultuur Frank Nobels dienen hier te worden vermeld.  In 2000 werden de Keizer Karelfeesten georganiseerd.  Zeer succesvol.  Het was het begin van een traditie van driejaarlijkse grote stadsfestivals met internationale aspiraties, maar we moeten ootmoedig toegeven dat we na de doortocht van de Keizer Karelfeesten en Los Honores nooit meer hetzelfde bereik, hetzelfde enthousiasme bij de Mechelaars hebben geëvenaard.  Nu het politiek geen schade meer kan berokkenen durven wij dat toegeven (lacht).

(Caroline Gennez en haar opvolger als gemeenteraadslid, Thijs Verbeurgt)

Natuurlijk werden vele bestuurszaken nadien anders aangepakt bij het aantreden van een nieuwe ploeg.  En Koen Anciaux zegt dat dit gebeurde omdat men dit erg nodig achte in het belang van stad en bewoners.  Wel stipt hij aan dit de liefde en eerbied voor Mechelen toch een gemeenschappelijk iets is.  De erkentelijkheid om deze stad te mogen dienen was en is dat ook.  Daarom laat hij het niet na om Geert Bervoets, die door velen als minzaam en vriendelijk wordt bestempeld, uitdrukkelijk en oprecht te danken en te feliciteren.  Ook namens de afwezige burgemeester Bart Somers.

Het borstbeeld van Bervoets zal eerstdaags terechtkomen in de eregalerij van burgemeesters Dessain, Spinoy, Van Daele, Vanroy, Ramaekers en Joris.

Samen onthulden schepen Anciaux en oud-burgemeester Bervoets het borstbeeld dat tot dan toe nog verstopt werd onder onze mooie Mechelse vlag.  Na een warm applaus werd ook de echtgenote van Geert in de bloemetjes gezet.

Geert Bervoets:

Ik wil heel speciaal de Mechelaars danken die mij ooit het vertrouwen schonken om mij politiek te kunnen engareren.  Het is een mandaat dat ik als socialist en  vrijzinnig humanist opnam, om te strijden tegen onrechtvaardigheden en voor vrijheden, gelijke rechten en solidariteit.  Hiermee krijg je een zware verantwoordelijkheid.  Het is misschien een cliché, maar burgemeester is het mooiste politieke mandaat dat je kan aannemen. Ik heb dit kunnen uitvoeren dankzij collega's, ambtenaren en personeelsleden die een belangrijke rol speelden.

Hierna haalde hij nog enkele pijnpunten aan waarmee de huidige politiek te kampen heeft, zoals extremisme, doorgedreven nationalisme... We moeten echter blijven geloven in de maakbaarheid van onze samenleving!

Ik wil graag de woorden van de Franse president Mitterand aanhalen op het einde van zijn politieke loopbaan: "Sans doute, j'ai fait tout ce que je peux" . Ik heb gedaan wat ik kon..., met de mensen en middelen die voorhanden waren"

Het is beeldhouwster Winke Besard die docent is bij de Antwerpse Koninklijke Academie voor Schone Kunsten die de eer had om het borstbeeld te mogen vervaardigen.  Geert Bervoets, van wie geweten is dat hij een groot kunstminnaar is, heeft haar hiervoor uitgekozen...

Mijn woordje van dank voor deze kunstenares.  Het was een bewuste keuze.  Ik wou iemand uit het kunstonderwijs.  Een jong iemand ook, én een vrouw.  Winke gaf eerder al les in de jeugdateliers van onze Mechelse academie en in de beeldhouwklas voordat ze naar Antwerpen trok.  Het is een 'ruw' beeld - zoals iemand daarnet opmerkte.  Het lijkt 'onaf' - maar dit is zoals de hersenen van de mens.  Het is onaf zoals ook het leven dat is - het leven dat groeit, zich ontwikkelt en vergaat...  Ik ben blij dat ik dit scheppingsproces kon meemaken.  Ik vond het aangenaam en boeiend.  De kunstenares is er in geslaagd om toch iets 'treffelijk' van mij te hebben gemaakt!  (lacht)

(samen met de kunstenares Winke Besard...)