Terwijl ik nog na-geniet van een fantastisch turn- en dansspektakel gisteren in de Nekker, vliegen er op mijn TV-scherm ook turners en turnsters door de lucht (het WK in Antwerpen).

 
(foto's: Lien Lammar)

Ongelooflijk hoe o zo moeilijke dingen er zo simpel en makkelijk uitzien. Ik zou zo meteen een sprongske willen doen... neenneen, mijn gezonde verstand zegt me dit maar niet te proberen. Zelf heb ik jaren geleden wel een jaartje geturnd, maar toch... ervaring heb ik niet genoeg, dus laat ik er maar over schrijven dan.

Als goede en geëngageerde tante tekende ik gisteren present op de jaarlijkse show van de Mechelse turnkring Moedig en Vrij. Mijn nichtje turnt er al enkele jaren, en de voorbije jaren waren deze spektakels ook om van te genieten.

Meteen bij het binnenkomen van de zaal werd het thema van dit jaar duidelijk: caravans, tenten, ... niet alleen op de grond, maar ook in de lucht... heel mooi gedaan, en direct beloftevol!

Van kleine mensjes (je kan al terecht vanaf 3 jaar) die dapper hun eerste tuimelingen tonen, tot de jeugd die over en op een huifkar springen en vliegen, in een vlug (vliegensvlug hihi) tempo over de matten, trampolines, balken, hoogleggers, ... Een paar keer houden we met de zaal onze adem in, maar iedereen kwam steeds weer veilig op de voetjes terecht.
Bijzonder was een meisje met een arm in et gips. Hoeveel pech kan je hebben: net nu op dit jaarlijkse event. Het was misschien maar 30 seconden, toch deed ze mee wat ze kon. En dat typeert zo de sfeer: iedereen heeft zijn of haar plekje, en telt mee.

Tussenin moet er materiaal (matten, trampolines, balken,...) versleept worden. Zoals elk jaar werden nu ook deze stukjes ingevuld. Dit jaar was er een wedstrijd die telkens weer verder ging. Enne, ja: in alle bescheidenheid, wij zaten als familie in de winnende groep. Een Chocotoff was onze welverdiende prijs. Al geef ik heel eerlijk toe: ik deed er zelf niet veel voor. Hoewel supporteren en aanmoedigen toch ook heel belangrijk is, nietwaar?

Het is fantastisch om te mogen kijken naar zoveel enthousiasme, plezier en kunde. En, het was weer af. Iedereen bleef bv. braaf zitten na de oefening tot het licht uit ging. Nu kan ik me voorstellen dat daar deze week serieus op gehamerd werd door de leiding. Maar het had effect.

Om van leiding te spreken: een welverdiende pluim, want ze zijn met velen die zich inzetten voor al die turners en turnsters.

Van deze houten schrijfster (bwa: ik heb wel ritme hé), krijgen jullie GOUD!

Ik zou zeggen... voel je de turnkriebels: inschrijven dan voor volgend jaar.  Meer info vind je op de website van Moedig en Vrij.