1920. Gouden Bruiloft in het Bruinekruis

 

(foto's: Jan Smets)

Héél zeker ben ik niet de enige die meer dan verheugd was dat de Regionale Beeldbank Mechelen na lange tijd niet meer beschikbaar te zijn geweest, onlangs opnieuw werd opgestart.  En als een kind dat een verloren speelgoed opnieuw ontdekt, was ik er een tijdje zoet mee.  Want werkelijk: de Beeldbank bezit een schat aan oude foto's, prenten, tekeningen... Wat meer is: sinds de opstart van de vernieuwde website werden ook affiches opgenomen.  En zo ontdekte ik een affiche uit 1920 die een feestelijk gebeuren aankondigde, dat...jawel, plaatsgreep in mijn familie.  Ik zag ze voor het eerst.  Plots vielen een aantal puzzelstukjes in mekaar en kon ik de link leggen met een foto die ik niet kon dateren en waarvan ik evenmin wist bij welke gelegenheid hij geschoten werd.  De plakbrief roept op voor de viering van het gouden huwelijksjubileum van het echtpaar Van Santfoort - Smets, wonende in de wijk Bruinekruis.  En dat jubileum werd met de nodige luister gevierd.  Dat vertelt de affiche...

 

Het was voor mij een vondst waarbij het hart wat sneller kloppen ging.

Edouard Van Santfoort en Sophia Smets zijn immers betovergrootouders van mij; de grootouders van mijn grootmoeder Jeanne Van der Poel.  Edouard werd geboren in 1845.  Zijn vader was van Rijmenam (zijn roots lagen nog verder: in Betekom), maar was samen met zijn vrouw Maria Elisabeth Augustijnen van dit dorp afgezakt naar de Mechelse Pennepoel, waar hij landbouwer werd. 

Sophia Smets was vijf jaar jonger dan haar man Edouard. 

Sophia droeg dan wel de naam 'Smets', maar was verder niet verwant met de familietak 'Smets' van Battel waar ik via mijn vader van afstam. 

Maar goed.  De naam 'Smets' zit dus wel duidelijk stevig verankerd in mijn stamboom.

Edouard en Sophia woonden aan de Antwerpsesteenweg 39, en samen hovenierden ze.  Toch las ik elders in een akte dat hij eveneens 'cabaretier' was.  Nu moet je helemaal niet denken dat hij een standup-comedian-avant-la-lettre was.  Totaal niet.  Dit was de Franse benaming voor cafebaas.  Niet weinigen waren indertijd naast hun beroepswerkzaamheden nog actief achter de toog

Mijn grootmoeder vertelde me ooit dat haar grootvader zelfs 'gruundoktoor' was.  Wat dit exact inhield: ik kan het me niet helemaal voorstellen, maar heb er wel een idee over.

Als het koppel respectievelijk 75 jaar en 70 jaar is, zijn ze dus 50 jaar getrouwd.  En dit was wel een heugelijke gebeurtenissen, want...vrij zeldzaam omdat de mensen nog niet zo heel erg oud werden in die dagen.  Er werden kosten nog moeite bespaard om dit feestelijk gebeuren in de verf te zetten.  Heel de 'geburen' deed mee!  De affiche vertelt het ons allemaal.  Het gouden echtpaar zou ontvangen worden op het stadhuis.  Da's geen aardigheid.  Dat gebeurt nu nog steeds.  Maar ook op het bisdom worden Edouard en Sophia in de bloemetjes gezet.

Maar lees gerust mee:

 

 

Een praalstoet langs de Liersesteenweg, een Mis in de Katelijnekerk, een gelegenheidslied, een 'groote velokoers', volkspelen, verlichte gevels, een 'wandelconcert'... : Het zou een groots feest worden!

Ik lees het met stijgende verbazing...  Wat een ontdekking!  Bijzonder blij was ik met het opduikelen van dit unieke familiedocument.

Dadelijk kon ik ook de link leggen met een familiefoto: een groepsportret dat duidelijk werd gemaakt op een feestelijk moment.  Centraal zitten Edouard en Sophia omringd door hun kinderen, kleinkinderen en vele andere familieleden.  Ik herken mijn overgrootouders André van der Poel en Maria Van Santfoort, ik zie in het gezelschap mijn toen 18-jarige grootmoeder Jeanne Van der Poel, haar zussen, haar broer...

Nu kan ik ook de locatie met grotere zekerheid aanduiden: de foto moet geschoten zijn op het erf van het gouden paar...

 

 

1920... 

Vijf jaar later zou Sophia Smets overlijden.  Ze werd 75 jaar.  Edouard was toen 80.  Hij zou zijn vrouw nog een tijdje overleven...

Via deze foto en via de affiche die opgeslagen werd in de Beeldbank kwamen ze uit de nevelen van de geschiedenis getreden. 

De affiche wordt bewaard in het Mechelse stadsarchief.

De Regionale Beeldbank is een ware schatkarmer!   25 000 beelden uit Mechelen , Sint-Katelijne-Waver, Bonheiden, Zemst en Duffel zijn er op te vinden:

https://www.regionalebeeldbank.be

De website kreeg een nieuw uitzicht en biedt nog meer gebruiksgemak dan voorheen.  Bovendien werden nog maar eventjes 8000 nieuwe beelden toegevoegd. Veel van die recente toevoegingen dateren uit de periode 1968-1978, en komen uit de collectie van Frans Berlemont.  Al het materiaal op de Beeldbank  werd gesprokkeld uit verzamelingen van het stadsarchief, van privé-collecties of van organisaties en instellingen.  Je kan alles voortaan ook raadplegen via smartphone of tablet.

Uit de periode 1920-1930 zijn er tal van affiches te vinden, zoals deze affiche waarover ik schrijf.

De Regionale Beeldbank bestaat al sinds 2003.  Door het digitaliseren van al deze foto's en ander beeldmateriaal, werd van dit alles het stof geblazen en kon iedereen meegenieten van al dit waardevols dat anders verborgen zat in archieven.

De Beeldbank is voor iedereen toegankelijk.  Paswoorden of toegangscodes zijn niet nodig.  Je kan meteen aan de slag. 

Té lang bleven we op onze honger zitten.  We zijn dan ook blij dat de Beeldbank een doorstart kreeg.  Gebruiksvriendelijk en uitgebreid.  Zet hem dadelijk bij jouw Favorieten!

 

 

 

 

 

 

Een praalstoet langs de Liersesteenweg, een mis in de Katelijnekerk, een ontvangst eerst op het stadhuis dan op het bisdom! Die "oude" mensen zullen geen pap meer kunnen zeggen hebben toen ze terug thuis waren om de geschenken in ontvangst te nemen!