(foto's: Jan Smets)

Met héél veel passie spreekt ze over Mechelen.  Pure hartstocht...

Ik hou heel erg van deze stad die mooi is in alle seizoenen.  Ooit zei een Nederlandse toeriste tegen mij, toen ik mijn gidstocht beëindigde, dat het een voorrecht is om in zo'n prachtige stad te mogen wonen.  Ik denk dat ze gelijk had.  Niet dat ik niet kritisch ben voor sommige dingen die mislopen, maar dit is werkelijk een stad op mensenmaat.  Een propere stad ook.  Mijn schoonvader die ook stadsgids was en overleed in 2000 zou versteld staan hoe deze stad veranderd is.  Niet dat ze vroeger niet aantrekkelijk was.  Helemaal niet: maar je ziet het verschil.

Ik praat met Karine Decoster.  Op 4 december van het voorbije jaar volgde ze Herman Vermeulen op als voorzitter van de Koninklijke Gidsenbond van Mechelen.  De nog immer 'jonge en dynamische' Herman was dit decennialang.  Hij was er van de start in 1957 bij.  Vanaf 1962 werd hij voorzitter.  Hij en zijn goeie vriend en evenknie Marcel Kocken zijn de oudste actieve gidsen die er van bij het prille begin bij waren.

De eerste gidscursus ging door in de studiezaal van Atheneum Pitzemburg.  Ze begon in het najaar van 1955 en ze eindigde in juni 1956.  De allereerste voorzitter die op de officiële stichtingsvergadering werd verkozen was Alex De Groot.  Zes jaar later nam Herman Vermeulen de fakkel van hem over.  Tot onlangs dus...

  (Herman Vermeulen)

Nu staat er een vrouw aan het roer van de meer dan 140 koppen tellende vzw.  In dat gezelschap tellen we 74 actieve gediplomeerde stadsgidsen, maar ook een aantal sympathisanten.  Verder zijn er ook gidsen bij die beroepshalve of om andere redenen al dan niet tijdelijk gestopt zijn.

Elk jaar houdt de Gidsenbond een ledenvergadering op de laatste zondag van januari, en die wordt druk bijgewoond.  Daarnaast is er nog een seizoenstart en elk jaar wordt er voor alle leden een Kerst-beiaardconcert georganiseerd.  De Mechelse stadsgidsen ontmoeten mekaar verder op bijscholingen, of...kruisen mekaar terwijl ze met een groep door de stad lopen...

Karine is zelf stadsgids sinds 1999.  Ze volgde de opleiding tot gids in 1997-1999.

Iedere gids moet zichzelf zijn.  Na-apen is uit den boze.  Je moet je eigen stijl ontwikkelen.  Zo kom je geloofwaardig over.  Iedere vogel zingt zoals hij gebekt is.  Je moet vooral een enthousiaste ambassadeur van je stad zijn. Je moet die liefde voor de stad kunnen uitdragen.  Feiten doorgeven kan iedereen: maar mensen willen boeiende verhalen, petites histoires, anecdotes...  Een goede stadsgids geeft een meerwaarde.  Dan krijg je een totaalbeleving.

Tegenwoordig is er een groot aanbod aan manieren hoe je een stad kan bezoeken.  Je kan dit doen met een klassieke wandeling, op een rondvaartboort, al suppend, city-golfend, met een gidsfiets, met culinaire of 'plezante' accenten...  Je kan de Sint-Romboutstoren beklimmen bij zonsondergang, je kan een wandeling meemaken met Mysterieus Mechelen....  Er is Mechelenbinnenstebuiten...

Dat is mooi te noemen.  Ieder die dit doet met liefde voor de stad is goed bezig.  Er worden geweldige initiatieven genomen.  Ik heb geen probleem met mensen die onze stad willen promoten.  Alleen is het wel erg belangrijk dat de juiste dingen worden verteld.  Verder kunnen ook bijvoorbeeld taxichauffeurs of horecamedewerkers prima ambassadeurs zijn van hun stad.  Met hen maken toeristen vaak als eerste kennis met Mechelen.  Wat niet wil zeggen dat ik vind dat iedereen maar moet gaan gidsen zonder opleiding.

Heel binnenkort opent het vernieuwde Hof van Busleyden zijn deuren.  Ik kijk uit naar die opening.  Het wordt een pracht van een museum.  Het wordt hoog tijd dat Mechelen terug een stadsmuseum krijgt.  Ondertussen waren er wel al enkele heel knappe tentoonstellingen in de kelderruimte, zoals 'Zot Geweld - Dwaze maagd'...  Ook de geplande expo 'Roep om rechtvaardigheid' is veelbelovend.

Toeristen komen van overal: uit eigen land, maar ook uit de buurlanden.  Een bezoek aan Mechelen gebeurt op verschillende manieren.  Dat gaat van Spaanse groepen die met een eigen gids een blitzbezoek aan de stad brengen tot toeristen die een heel weekend blijven en uitgebreid de tijd nemen om de stad te verkennen.  Er wordt veel gegidst in Mechelen.  Toch krijgt men het programma nog steeds 'ingevuld'.  Een grote talenkennis is een pluspunt voor een gids.  Engels of Frans is niet zozeer een probleem.  Duits ligt ietsje moeilijker.

De belangstelling voor de eigen stad groeit ook.  Dat zie je aan de vele deelnemers aan Open-Monumentendag of Erfgoeddag.  Ook beginnen inwoners van een wijk meer en meer interesse te betonen voor de geschiedenis van hun buurt.  Da's een mooie evolutie...

De historische wandeling wordt het meest gevraagd.  Maar we denken dat de nieuwe Bourgondische wandeling die op stapel staat en aansluiting geeft bij het heropende stadsmuseum heel populair zal worden.  We merken ook dat er meer 'wandelingen op maat' worden aangevraagd.  De toerist wordt mondiger en men geeft graag zijn eigen interesses door.  Ook dat is een goede zaak.  

De ontsluiting van 'onze toren' met de skywalk is een succesnummer geworden.  Velen gaan nu individueel Sint-Romboutstoren op.  Dit had wel een weerslag op het aantal gidsbeurten in groep.

We praten over deze stad en over het imago van Mechelen.

Karine stipt aan dat ze het etiket van Kinderstad een fantastisch iets vindt.  Dat is voor deze stad een extra troef.  Ook de centrale ligging van deze stad in ons land is mooi meegenomen, én het feit dat in Mechelen waar je haast alles op voetafstand kan doen, ook dadelijk 'in het groen' zit...

Karine mag nu als nieuwe voorzitter de Gidsenbond leiden, en zet hiermee het mooie werk dat Herman Vermeulen zovéle jaren verrichtte, verder.  Dat zal ze zeker doen met grote liefde voor haar stad.  Ze wil ook verbindend werken.  Samenwerken is voor haar een sleutelwoord.

... of Karine geen goeie ambassadeur van Mechelen is!...

Met haar is de Koninklijke Gidsenbond beslist in goede handen!