Poëtische apotheose in feeëriek Mechelen

met categorie:  

 

 

(foto's: Jan Smets)

Vandaag stond Mechelen in vuur en vlam! Met een overweldigend, poëtisch enspectaculair spektakel werd op de Grote Markt een orgelpunt gezet achter een fel gesmaakte zaterdag vol verrassingen.  De grijze mistroostigheid van de laatste dagen werd ingeruild voor warmte en kleur.  Op de vooravond van het Kerstgebeuren zakte een massa volk af naar het stadscentrum.  En het publiek was laaiend enthousiast om wat het te zien kreeg...

 

 

 

Het krioolde van het volk in het centrum: op zoek naar de laatste kerstcadeautjes, slenterend langs de Kersmarkt op Vismarkt, Korenmarkt en Haverwerf... Er werd geschaatst op de drijvende ijspiste en zelfs de terrassen waren dikbevolkt.  Gezelligheid alom.

Op de Dijle dobberden lichtende lelies en het Dijlepad was romantisch verlicht.  Dat was ook de Kruidtuin die letterlijk baadde in het vuur. 

Er waren vuuracts te bewonderen en vuurmeesters deden hun uiterste best om het publiek te verbazen.  Concertbands en straatartiesten liepen door de winkelstraten en aan de Grote Vivisector Onder den Toren werden vurige winterverhalen verteld door stadsgids Rudi De Mets.

Op de IJzerenleen werd een vuurshow gebracht door Part à Fou met de naam 'Tierra & Fuego' en ook de Mechelse vuurkunstenaar Peter Gusta toonde er zijn kunnen.

Maar het adembenemende spektakel van het internationaal gerenommeerde gezelschap Theater Tol - 'Pedaleando Hacia El Cielo' - was dé kers op de taart.  Ontroerend en groots.  Prachtige opera-aria's, een wonderlijk liefdesverhaal, acrobatie...  Het had alles om de méér dan talrijk toegestroomde toeschouwers te overdonderen. 

Dat dééd het ook. 

De Mechelaar luste er pap van.  De miezerige regen van de vorige dagen bleef vandaag meestal achterwege, en dat zorgde er voor dat deze zaterdag voor Kerst niet meer stuk kon...

Mechelen in vuur en vlam.  Ik was het...ook.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier heeft er iemand zijn fotografisch hartje kunnen aan ophalen!

Dat moet geweldig geweest zijn.

In het vervolg zal ik toch maar op mijn stalen ros kruipen en naar het centrum peddelen als er zoiets te doen is.