(foto: Jan Smets)

(boven vlnr: Giovanni Willems, Sebastien Seghers, Jens De Meyer, docente Annelies Ooms.  onder vlnr: Sofie Van Bruaene, Caitlin Rugtier en Sander Brigez)

In 1982 studeerde ik af als verpleegkundige.  Jawel: in een stilaan grijs verleden...  Vandaag kwamen er dan natuurlijk wel wat herinneringen boven toen ik met een sympathieke groep van zes eindejaarstudenten verpleegkunde een babbel had over hun wel heel tof project waar ze binnenkort aan zullen deelnemen.  Want het is inderdaad een boeiend avontuur waar ze zich van 16 april tot 11 mei in zullen storten.  Na een selectieproef zijn zij uitverkozen om hun school - Busleyden Atheneum Campus Botaniek in de Augustijnenstraat - te vertegenwoordigen in het Afrikaans land Gambia.  En nee: dit wordt niet louter een plezierreis.  Helemaal niet - al zal deze ervaring hun ongetwijfeld heel wat fijne en verrijkende momenten opleveren die zij voor hun hele leven niet meer zullen vergeten.  Daar ben ik zéker van.  De groep studenten zal met twee docenten - Kim Vermeulen (niet op de foto) en Annelies Ooms naar ginds vertrekken om er in health centers met de plaatselijke verzorgers en verpleegkundigen samen te werken.  Voor alle partijen zal dit beslist leerzaam zijn.  Werken in zorgcentra in Afrika is heel wat anders dan in ons Belgenlandje.  De groep zal zich vooral bezig houden met consultaties, bevallingen, vaccinaties, wondverzorging...

De studenten zullen daar hun hier opgedane ervaringen kunnen delen met de Gambiaanse verzorgers.  Ook zullen zij hen wat kunnen bijleren over ondermeer injectietherapie, wondverzorging...

Maar we beseffen dat we ook van hen nog wel wat kunnen leren natuurlijk.  Het is geen eenrichtingsverkeer.  De mensen die ginds werken in de health centers hebben misschien wel een beperktere kennis van verzorging omdat ze niet allemaal zo hoog opgeleid zijn, maar ze roeien ook maar met de riemen die ze hebben.  We zullen daar ook kunnen helpen bij bevallingen.  Avontuurlijk lijkt het ons ook om in dorpjes in de brousse vaccinaties te kunnen geven (wat hier enkel door dokters wordt gedaan...).  Het lijkt ons wel wat...

De groep is nu al heel hecht.  Dat moet ook.  Het is belangrijk dat ze als vrienden goed met mekaar overweg kunnen, want ze zullen een maandlang samen moeten werken.  Maar dat zien ze wel zitten.

Voor de Mechelse school is dit de eerste keer dat ze zoiets organiseren.  Maar als dit project slaagt wil men het beslist jaarlijks herhalen.

De mosterd haalden ze bij hun Kortrijkse evenknie die al ervaring had met dit soort van project. Vorig jaar reeds trok HBO5 Kortrijk al naar Gambia en in januari staat dit ook voor hen weer op de agenda.  De Mechelse groep verpleegkundestudenten volgt hen daar op.

Docente Annelies Ooms is blij dat het eindelijk gelukt is.  Ze liep immers al langer met dit idee rond.

Er waren twaalf kandidaten voor deze reis naar Gambia.  Er zijn er dus wel wat afgevallen... Belangrijk was de motivatie van de studenten en ze dienden dat ook te kunnen verwoorden...  Noem het een beetje een psychologische test.  De zes zijn blij dat ze uitverkozen zijn.  Diegenen die afvielen waren misschien wel wat ontgoocheld, maar toch hebben ze het sportief opgepakt.

De vier mannelijke studenten zijn van de Mechelse campus, en de twee vrouwelijke verpleegkunde-studenten komen van de Campus van Jette.

Zo is er Sofie die het helemaal ziet zitten.  Ook al moet ze er haar twee kinderen van 13 en 8 jaar een tijdje voor missen.  Ze was vroeger al verzorgster, maar studeert nu ook af als verpleegkundige.  Moedig.  Deze ervaring in haar laatste jaar is de kers op de taart.

Gambia wordt voor hen alle zes een geweldig avontuur.  En misschien krijgen ze wel helemaal de smaak te pakken om in Afrika verder te werken?  Wie weet?  Eénmaal die microbe te pakken?  

Ze lachen: "nee, hopelijk krijgen ze niet écht een microbe te pakken...".

De groep zoekt nu ook naarstig heel wat verzorgingsmateriaal bij mekaar om naar Gambia mee te nemen.  Want er is ginds veel nood aan dit alles.  Zo wil de groep mondmaskers, schorten, wegwerphandschoenen, wondverzorgingsetten, compressen, enzovoort verzamelen.  En om dit alles te verzamelen zetten de studenten acties op het getouw.

We kopen dit materiaal aan met acties die we organiseren, en soms krijgen we ook wat aangeboden van firma's of... zoals onlangs ook vanalles van armoede-organisatie Sint-Vincentius-Noord die hun opslagplaats opruimde....   We deden al een appelverkoop op de zaterdagmarkt in Mechelen, in de Delhaize en in het Imeldaziekenhuis.  Op de strapdag verkochten we hotdogs en nu staat een wafelverkoop op stapel.  Ook proberen we binnenkort nog op Kerstmarkten te staan.  We organiseren daarnaast nog een quiz (de datum is nog niet bekend, maar je moet onze Facebookpagina maar in de gaten houden) en spagetti-avonden en een brunch...   Tijdens de pauzes in de school bieden we koffie en koeken aan...

Da's beslist veel!  "En dat terwijl ze daarnaast nog studeren ook..."  lacht docente Kim...

Giovanni wil graag in Gambia filmpjes maken die ze willen delen.  Een blog wordt alvast aangemaakt.

Voor vijf van de studenten is het de eerste keer dat ze buiten Europa reizen.  Afrika is voor hen allemaal een primeur.  Ze denken dat het hen wel een cultuurshock zal geven.

Naast het werken in de verzorgingscentra zullen we de kans krijgen om op vrije momenten iets van het land te zien...  We plannen een bezoek aan een wildpark, maar we proberen ook scholen te bezoeken.  Verrijkend zal het alleszins zijn.  Daar groeien misschien wel mooie vriendschappen uit...  We willen in Gambia ook laten zien dat mannen verpleegkundigen kunnen zijn, want daar werken nog meer dan hier haast alleen vrouwen in de zorg.

Het zal wel erg warm zijn gedurende die periode die daar  zowat de warmste tijd is van het jaar.  Er mag gerekend worden op temperaturen van rond en boven de veertig graden.

We zullen dus een flinke voorraad schorten mee moeten nemen.  Elke dag wisselen zal geen luxe zijn.  Een wasserette zal niet altijd achter het hoekje te vinden zijn.  We proberen gekleurde pakjes mee te nemen - zoals groene operatieschorten.  We denken dat dit beter is.  Witte schorten zouden daar wel héél snel vuil zijn.  Die schorten proberen we nog bij mekaar te zoeken.  We zijn ook benieuwd hoe het werktempo in Arika zal zijn...  Die warmte zal bepalend zijn...  We zullen wellicht langere werkdagen hebben, maar het ritme zal misschien minder stressy zijn dan bij ons.

De groep Mechelse studenten zal ook nog wat informatie krijgen van hun Kortrijkse collega's bij hun terugkomst.  Een briefing wordt gepland.

Niet alleen de studenten zijn enthousiast.  Ook burgemeester Bart Somers is dat.  Hij supportert voor de Mechelse jonge verpleegkundigen en gaf hen de boodschap mee om 'de glorie van Mechelen tot ver over onze grenzen uit te dragen...

Als deze inleefreis voorbij zal zijn dient de knop terug omgedraaid.  En dat zou wel effe moeilijk kunnen zijn.  Maar die klik dient toch gemaakt.  Vlak daarna is er immers voor hen de eindproef-stage.  '

We zijn er van overtuigd dat de reis erg emotioneel kan zijn.  Belangrijk is daarom dat we als groep sterk staan, en dat we bij mekaar terecht kunnen om ervaringen te delen.  Maar die hechte groep: dat zijn we nu al!

Volg het avontuur van deze zes studenten en hun begeleiders op Facebook:

HBO5 goes to Gambia

Succes!