(foto's: Jan Smets)

Vader Jos en zoon Bart Stroobants poseren maar wat graag voor het hoekje dat het Speelgoedmuseum vrijmaakte voor hun privé-collectie van playmobil.  De familie Stroobants is méér dan gepassioneerd door dit speelgoed, en een groot gedeelte van hun verzameling wordt nu tijdelijk getoond in het museum.  Dit speelgoedmuseum is een bezoek overwaard, en nu de zomer de volgende week een eerder 'Belgisch karakter' dreigt te krijgen (wat wil zeggen: regelmatig nat...) is het misschien een goed idee om dit topmuseum te herontdekken.  Raar maar waar: dit museum heeft bij een aantal Mechelaars de naam van oubollig te zijn. Jammer.  Het museum is springlevend, interactiever dan ooit en is één van de toonaangevende speelgoedmusea van Europa.  Zo'n eerder 'muf'  imago speel je niet zomaar kwijt.  Ik was er vanmiddag.   Het was weer een hele poos geleden dat ik het bezocht.  Ik werd aangenaam verrast.  Mechelen mag bijzonder trots zijn op dit museum dat het etiket van Mechelen-Kinderstad nog mooier inkleurt!  Dus vergeet je eventuele vooringenomenheid en laat je verbazen door het Speelgoedmuseum dat attractief is voor jong én oud.

Bart Stroobants die in 1975 werd geboren als oudste van drie zonen, is conservator van Museum van Hof van Busleyden dat momenteel in de steigers staat, maar volgend jaar zijn deuren zal openen.  Bovendien is hij de voorzitter van de Raad van bestuur van het aan de Nekkerspoelstraat gelegen Speelgoedmuseum.

Wat hier in het museum staat is slechts een deel van de familiecollectie.  Toen ik een jaar of drie was waren we met het gezin op vakantie in het Duitse Cochem.  Het is daar dat het eerste playmobilstukje werd gekocht.  Ik herinner me dat het een cowboy was met een paard - eerder een banaal stukje speelgoed.  Het verhaal van playmobil begon in 1974.  Jawel: in Duitsland - in Zirndorf bij Nürnberg, dat zowat het 'Mekka' is van het speelgoed...

Het begint allemaal in 1876 wanneer Andreas Brandstätter een bedrijf opricht waar sloten en toebehoren voor juwelenkistjes worden vervaardigd, en het is zijn zoon, Georg, die zijn naam aan het bedrijf geeft: 'Geobra' (Georg Brandstätter).

De achterkleinzoon van de stichter, Horst, heeft grote interesse voor kunstsotffen.  De rage van de hoelahoep zorgt in 1958 voor een recordverkoop.

In het begin van de zeventiger jaren produceert het bedrijf vooral trapauto's in kunststof.  Maar door de oliecrisies wordt de productie hiervan haast onbetaalbaar.  Mede omwille van de veel lagere productiekosten kiest Horst Brandstätter voor het spelidee van Hans Beck, dat niet enkel vernieuwend maar ook kostenbesparend blijkt te zijn.  Playmobil ziet het levenslicht.  Het wordt een groot succes en vanaf 1974 staat de frima aan de top binnen de speelgoedsector.  Nu is het één van de grootste speelgoedfabrikanten van de hele wereld!

Nürnberg is nu nog altijd een naam als het op 'speelgoed' aankomt.  Jaarlijks gaat er een vakbeurs door en de stad heeft ook een speelgoedmuseum waarmee het Mechels speelgoedmuseum goeie contacten onderhoudt.

Maar Mechelen hoeft niet onder te doen voor dit Duitse museum.  Integendeel!  Mechelen bezit één van de grootste collecties van Europa!

Sinds kort heeft ons museum ook een nieuwe afdeling playmobi.  Er kwam wat ruimte vrij en daarom besloten we een deel van onze collectie hier tijdelijk onder te brengen.  In al die jaren is die verzameling fors uitgebreid. Af en toe kocht de familie losse doosjes bij: een paard met ruiter, een autootje, de caravan....  Na enkele jaren verliep het verzamelen systematischer.  De Paasklokken en Sinterklaas brachten steevast playmobil bij.  En met de verjaardagen vroegen wij telkens de nieuwste doos.  We hadden de smaak écht wel te pakken.  Het gaat zelfs zover dat we een gemeenschappelijk fonds oprichtten om de verzameling aan te vullen.  We slaagden er in om bijna alle playmobilproducten te kopen.

Heel de familie is verslingerd aan playmobil.  Vader, zonen én ondertussen ook de kleinkinderen.  Vroeger stond de uitgebreide collectie gedurende de vakanties uitgestald op zolder.  Op het einde van de vakantie verdween dan weer alles netjes in dozen.

(vader Jos met zijn zonen Bart, Stefan en Karl en de kleinkinderen)

Het was misschien een dure hobby, maar het speelgoed is ook wel erg duurzaam.  De kleinkinderen zijn alvast ook enthousiast, en ze hielpen mee om dit hoekje in het museum op te bouwen. 

Playmobil heeft de tand des tijds goed doorstaan.  Het is géén rage gebleven.  Nog altijd is het speelgoed actueel...

Dat heeft ook te maken met het feit dat het speelgoed evolueerde en dat het natuurgetrouw werd gemaakt.  Vroeger waren de poppetjes afgewerkt in één kleur, maar daar kwam snel verandering in.  Ook zijn ze nu veel beweeglijker geworden.    Het basisconcept bleef, maar alles is gedetailleerder geworden.  Tussen haakjes: weet je dat de zetel van Playmobil voor de Benelux in Mechelen Noord te vinden is?

Heel de zomervakantie zal de collectie van de familie Stroobants te zien zijn in het museum.  En misschien keert de verzameling ooit nog wel terug.

Sinds één maand is Rudy Rasschaert de nieuwe directeur van het privémuseum.  Maar het Speelgoedmuseum onderhoudt meer dan goede contacten met de stad Mechelen.  Het is dan ook één van de speerpunten van Mechelen Kinderstad.

Er is even met het idee gespeeld om het museum ooit te verhuizen.  Voorlopig is daar geen sprake van.  We hebben hier een prima ligging vlakbij het centrum.  Het mag dan wel huizen in een oud gebouw - het vroegere Novacomplex: binnen vernieuwen we constant.  het gebouw mag dan al gebreken hebben: het oubollige imago is volledig afgegooid.  Het oogt veel frisser en interactiever en aan de buitenkant heeft straatartiest Gijs Vanhee het museum een prachtige look gegeven.  Overal in het museum vindt je speelhoeken.  Want het is zo dat hier niet alleen 'gekeken' kan worden, maar het accent ligt zeker ook op beleving!  Er is een ferme inhaalbeweging gemaakt.  Wat op te merken valt is het feit dat dit museum voor de meeste kinderen het eerste museum is dat ze ooit bezoeken.  Misschien maakt dit de opstap voor het bezoeken van andere musea gemakkelijker.

Het Speelgoedmuseum is populair.  Jaarlijks komen er zowat 50 000 bezoekers over de vloer.  Dat wil zeggen: een 200-tal per dag!

Dat aantal blijft stabiel.  Schoolreizen nemen een flink aandeel voor hun rekening, maar ook individuele bezoekers vinden hun weg naar ons Mechels museum. De bezoekers komen niet alleen uit eigen land.  Ook Fransen, Nederlanders, Britten en Duitsers zijn hier te gast.  Ons museum heeft dus niet enkel regionale uitstraling, maar ook in het buitenland is het museum gekend en heeft het een uitstekende reputatie.

Mechelen mag dus wel degelijk trots zijn op dit knap uitgebouwde museum.  In België zijn we het grootste speelgoedmuseum.  Brussel heeft er ook eentje, maar dit is kleiner.  In Nederland waren er ook, maar buiten in Rode zijn andere verdwenen.  En dan heb je natuurlijk het Duitse Nürnberg.

Niet alleen op regendagen is het museum een goede optie.  Ook op andere dagen is een bezoek een prima afwisseling in de vakantiedagen.

'Speelgoed is de spiegel van de wereld'.  Het is dé slagzin van het Mechels Speelgoedmuseum!  Ga het (her)ontdekken!  Ik deed het vandaag alvast, en ik kan getuigen: het is een aanrader!  Doen!

www.speelgoedmuseum.be

volwassene: 9,80 Euro

kinderen (3-12j): 7,30 Euro

65+: 8,80 Euro

op vertoon studentenkaart: 8,80 Euro

groep: volwassene: 8,50 Euro.  Kind (3-12 j): 6,50 Euro

Open: van dinsdag tot en met zondag van 10 uur tot 17 uur

gesloten op maandag en op 24, 25 en 31 december én 1 januari.