(foto's: Jan Smets)

Vorig weekend werd een punt gezet achter Contour 8 - de biënnale die Mechelen vanaf maart in de ban wist te houden.  Dit festival - waar Mechelen méér dan trots op mag zijn om dit steeds  te mogen en kunnen realiseren - is dé hoogmis voor al wie geboeid is door bewegend beeld.  Telkens houdt deze biënnale verrassingen in: door wat we te zien krijgen én door de originele locaties op het parcours.  Dit was bij deze editie niet anders.  Op zes verschillende locaties kregen we boeiende installaties, video's en performances te zien.  De eindbalans kan nu gemaakt.  Voor mij - en da's natuurlijk heel persoonlijk - was het misschien wel de beste editie van het festival dat nu reeds acht kaarsjes mag uitblazen.  Dat heeft alles te maken met het thema dat kaderend in het grotere gebeuren van OP.RECHT.MECHELEN zich focuste op recht en rechtspraak.  Rechtvaardigheid - een soms ontnuchterende kijk: waar loopt het recht krom en waar kleurt het recht buiten de lijntjes?  Een wandeling langs deze visuele kunstwerken werkte confronterend.  Het schudde je wakker - wat je te zien kreeg bleef aan de ribben kleven.  Oprecht een sterke Contour!  Proficiat voor de organisatoren.

Contour is een vaste waarde geworden.  Niet alleen weet dit Mechelaars te boeien, maar bezoekers komen zelfs vanuit het buitenland afgezakt naar onze stad.

Op de dag dat ik het parcours aflegde, was het zelfs bijzonder druk.  Heel wat groepen waren op stad - Ook studenten.  Ze werden rondgeleid door enthousiast vertellende gidsen.

Curator van deze editie was de Zuid-Aziatische Natasha Ginwala.  Zij wist meer dan twintig lokale en internationale kunstenaars te strikken om hun recent filmisch werk te presenteren op deze biënnale.

We konden hun werken bewonderen in de Garage (dat zich nogmaals bevestigde als knappe en eigentijdse expositieruimte!), maar ook in historische ruimtes als de middeleeuwse kelder van De Clippel op de Korenmarkt waar Huis Michiels haar stek heeft, als in de Zalm (waarvan de gevel pas heel onlangs prachtig gerestaureerd werd...).

Ook in het Schepenhuis konden we terecht.  En dat was dan meteen een uitgelezen kans om dit historische gebouw nog eens te bezoeken voordat het grondig wordt gerenoveerd en omgebouwd tot nieuwe toeristische dienst.  Vlak na het afsluiten van het festival is men trouwens begonnen met de verbouwing!

Een verrassende locatie was ook de loods van het Sociaal Huis aan de Battelsesteenweg.

En hoe kan het ook anders: door de thematiek mocht het Hof van Savoye niet ontbreken!  Dit voormalige paleis van Margareta van Oostenrijk in de Keizerstraat is het huidige gerechtshof.  Hier werd eeuwen  geleden reeds recht gesporken over een gebied dat zich uitstrekte over grote delen van de Lage Landen, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg...

De kunstenaars reflecteerden met hun werken over rechtspraak en hoe deze onze wereld vorm gaf en geeft.

Recht, rechtspraak, rechtvaardigheid...

Soms hard, soms met een knipoog... maar altijd aanzettend tot dieper nadenken...  Soms ook stil makend.  Dat had ik vooral bij de beelden uit Tibet in de Garage.  Maar ook elders was de confrontatie niet vrijblijvend.

Bevreemdend was ook de installatie op de zolder van De Grooten Zalm....

Als je alles grondig wou bekijken en laten bezinken was je best wel enkele uren zoet.  Gelukkig kon je het bezoek ook onderbreken om de draad op een andere dag weer op te nemen.  En dat heb ik dan ook gedaan.

Contour 8 toonde het beste wat multimedia in haar mars heeft.

Dit festival tekende de contouren van het recht op een sublieme wijze.

Meer woordkramerij hoeft het niet.  Laat me de in hun beweging gestopte beelden spreken...